Wet Regulering Sekswerk

Vandaag gaan we het hebben over prostitutie: spannend hè?

Nou niet echt, ik ben namelijk begonnen met het bestuderen van een wetsvoorstel dat nu online ter consultatie ligt: https://www.internetconsultatie.nl/sekswerk

De wet in het kort

De Wet Regulering Sekswerk kent als hoofdlijnen de volgende maatregelen:

– een uniforme vergunningsplicht voor alle sekswerkers, persoonsgebonden. Deze vergunningen zijn tevens gebonden aan een verplicht telefoonnummer dat speciaal voor het doel van sekswerk wordt vereist,

– een verplichte landelijke registratie van sekswerkers, door middel van een registratie van deze vergunningen. In deze registratie worden, naast persoonsgegevens, ook vermeende tekenen van ‘niet-zelfredzaamheid’ en dwang opgenomen, zoals ambtenaren deze menen te zien bij een verplicht intakegesprek,

– een bestuurlijke boete van de 4e categorie (ca. 20.000 euro) voor sekswerkers die zonder vergunning werken,

– een gevangenisstraf van maximaal 12 maanden voor hun klanten,

– het tot pooier bestempelen van hun zakelijke dienstverleners, zoals chauffeurs en boekhouders, waarbij deze een straf van een paar jaar boven het hoofd hangt,

– een nuloptie voor gemeenten (het niet toestaan van sekswerk binnen de gemeente),

– huisuitzetting van thuiswerkende sekswerkers zonder vergunning.

Zorgtaak of ordinaire repressie?

In de memorie van toelichting van het wetsvoorstel schrijft de overheid over ‘een zorgtaak’ naar kwetsbare mensen. In de uitwerking zie je vervolgens dat deze plaatsvindt door middel van betutteling van volwassen ZZP’ers door de burgemeester en ambtenaren die deze vergunningen af moeten geven. Met als dwangmiddel een disproportioneel sanctieregime voor diegenen die zich hier niet aan kunnen of willen conformeren.

Bestuurlijke en strafrechtelijke dwang wordt ingezet om vormen van seks met wederzijdse instemming tussen volwassenen te criminaliseren.

Bij het aannemen van dit stigmatiserende wetsvoorstel zal de maatschappelijke positie van sekswerkers verder verslechteren. Het toch al lage vertrouwen van sekswerkers in de overheid zal verder afbrokkelen, bij misstanden zal het contact met justitie nog vaker vermeden worden. De overheid brengt hier letterlijk mensenlevens in gevaar.

Hoe kan het beter?

Door serieus te luisteren naar sekswerkers en op basis van gelijkwaardigheid met hen het gesprek aan te gaan zou de overheid tot betere wetgeving kunnen komen.
Zo wordt het mogelijk om in overleg met sekswerkers en hun belangenorganisaties te komen tot een duurzaam prostitutiebeleid. Een goed voorbeeld hiervan is Nieuw-Zeeland, waar sekswerkers dezelfde rechten hebben als ieder ander in de beroepsbevolking.
Het versterken van de rechten van sekswerkers zorgt ervoor dat het eenvoudiger wordt bij misstanden wél de politie in te schakelen en zal uitbuiting op de werkplek helpen tegengaan. Zo dragen we wel bij aan de verbetering van de positie van sekswerkers, een door het ministerie van Justitie genoemd uitgangspunt bij dit draak van een wetsvoorstel.

De Wet Repressie Sekswerk, door sekswerkers zelf inmiddels zo genoemd, ligt tot 15 december ter consultatie.

Op wiens bureau? Nou… online. Het staat iedere Nederlander of Nederlandse organisatie vrij hierop te reageren.

Edwin IJsman

Aanbevelingen voor verder leesvoer:

Het blog van Zondares, een sekswerker die al jaren over dit onderwerp pent: http://zondares.blogspot.com/
Het blog van Felicia Anna, een Oost-Europese, Roemeense prostituee werkzaam op de Wallen in Amsterdam: http://achterhetraamopdewallen.blogspot.com
Decriminalising sex work in New Zealand: its history and impact – Fraser Crichton https://www.opendemocracy.net/beyondslavery/fraser-crichton/decriminalising-sex-work-in-new-zealand-its-history-and-impact

En voor diegenen die er echt zin in hebben, een paar links naar wetenschappelijk onderzoek:

Rottier, Joep
Decriminalization of Sex Work: The New Zealand Model An Analysis of the Integrative Sex Industry Policy in New Zealand (Aotearoa)
Wagenaar, Hendrik, Altink, Sietske & Amesberger, Helga
Designing Prostitution Policy : Intention and Reality in Regulating the Sex Trade
http://www.oapen.org/search?identifier=627654
Hendrik Wagenaar, ietske Altink, Helga Amesber;
Final Report of the International Comparative Study of Prostitution Policy: Austria and the Netherlands

Hendrik Wagenaar, Synnove Jahnsen;

Assessing Prostitution Policies in Europe

Ryan, Anastacia Elle (2019)
The sanctions of justice: a comparative study of the lived experiences of female sex workers in Scotland and New Zealand. PhD thesis, University of Glasgow
Siegel, D. (2015).
Closing brothels is closing eyes

Een hoogzwangere prostituee

Een Roemeense prostituee komt binnen op een dokterspost met lichamelijke klachten. Ze blijkt hoogzwanger, sterker nog: ze is al aan het bevallen en wist niet dat ze zwanger was.
Uit een gesprek blijkt dat ze diezelfde dag nog gewerkt heeft. Ze vertelt dat ze geen vrienden en kennissen in Nederland heeft. Wel heeft ze een vriendje. ‘Vriendje,’ zegt mijn kennis die daar werkt en het verhaal vertelt. ‘Mijn hart brak,’ bij ‘Ze had diezelfde dag nog gewerkt.’
Een bijzonder verhaal uit een dokterspost, waarvan de details ingevuld en gekleurd worden door goedbedoelende hulpverleners.

Vraag je eens af:
– Hoe bijzonder is het dat een gastarbeider hier weinig mensen kent?
– Is het vreemd dat een jonge vrouw een vriendje heeft?
– Hoe bijzonder is het dat iemand die niet weet dat ze zwanger was zegt dat ze diezelfde dag nog gewerkt heeft?

Schijnbaar is dit allemaal erg vreemd en moet ik dit nu ook interpreteren als ‘een geval van gedwongen prostitutie. ’

Ik vraag me af of ze haar eigen fictie herkent. Ik vrees van niet. Zo beschadig je dus mensen, met de beste bedoelingen.

Deleted: ‘Loverboys en seksslavinnen’

Ik heb mijn artikel ‘Loverboys en sexslavinnen’, een review van een boek van Maria Genova, vernietigd. Het is niet meer via de site te achterhalen, herstellen etc. Maw: in de digitale shredder.

De reden is eenvoudig:
Ik kan zelf niet meer achter de inhoud van zowel het boek als het artikel staan. In mijn ogen is het grotendeels een uiting van een moralisme dat schadelijk is voor de mensenrechten van sekswerkers en dat nu ook in Nederland gebruikt wordt door (met name christelijke) lobbies om inadequate wetsvoorstellen te pushen die de werkomstandigheden van sekswerkers zullen verslechteren in plaats van uitbuiting tegen te gaan.

De wijze waarop de anti-sekswerklobby geëmancipeerde prostituees die zich in het debat mengen probeert weg te zetten is veelzeggend. Het zou je maar gebeuren dat je het alleenrecht op het spreken over een onderwerp ontnomen wordt: door het onderwerp zelf, een onderwerp dat zich niet langer wenst te onderwerpen, maar voor zijn/haar eigen rechten opkomt.

Het criminaliseren van seks met wederzijdse instemming tussen volwassenen  is een schending van mensenrechten.

De bestrijding van misstanden* in een bedrijfstak door die bedrijfstak te bestrijden is geen oplossing. Het onvermogen van Justitie om mensenhandel in de prostitutie aan te pakken mag geen reden zijn voor verdere actieve en passieve stigmatisering van sekswerkers. Het is juist deze stigmatisering die misstanden in de kaart speelt en de relatie tussen justitie en sekswerkers bemoeilijkt. Misstanden komen voort uit stigma en los je niet op met de restrictieve middelen waarmee je ze in het leven hebt gebracht.

Ook het passief bestrijden van prostitutie, door onder andere het misbruiken van zwaar restrictieve APV’s en het hanteren van vergunningsstelsels die monopolieposities van exploitanten in de hand werken, valt hieronder.
In mijn ogen is een overheid die stigmatisering in de hand werkt, een overheid die de schending van mensenrechten bevordert in plaats van dat zij deze tegen gaat.

Ik wens hier niet aan bij te dragen, ook niet met oude artikelen waar ik inmiddels anders over ben gaan denken. Mijn excuses voor deze variant op een boekverbranding.

Edwin IJsman

pssst? geïnteresseerd in het onderwerp? Lees dit maar:
Summary on proposed policy on sex work – Amnesty International

Sneeuwwitje , de parel aan het Groenewegje

Groenewegje. Foto door Roel Wijnants.
Groenewegje.

Op het hoekje zat vroeger een prostituee die we sneeuwwitje noemde vanwege de witte jurk en de grote witte strik in het haar. Naarmate ze ouder werd schoof ze steeds meer naar achteren zodat ze niet direct in het daglicht zat.
Ze is onder vele andere namen bekend zoals Ria de Strik, Paasei of Paashaas. Voor de boerendeur die altijd half geopend was lag een grote Chow Chow met z’n blauwe tong.

Als 12 jarige werkte ik op zaterdagmiddag bij Garage Gruno waar ze vaak kwam om benzine te tanken, even de voorruit wassen en een bestelling aan de overkant bij het parfumeriewinkeltje van Sjors ophalen (meestal een zak vol met condooms die wij regenjassen noemde) leverde al snel van fl. 1,00 tot fl. 2,50 op. Later toen prostitutie op het Groenewegje ontmoedigd en verboden werd mocht Sneeuwwitje gewoon doorgaan. Sneeuwwitje is eind jaren 80 verdwenen maar elke keer als ik het raam van Sneeuwwitje passeer zie ik haar weer zitten met haar grote strik.

Rutte en Schippers stimuleren de economie

Onze Minister-President gaf aan deze zondag de economie weer eens goed te gaan stimuleren. Hij had hierbij vooral één sector op het oog: de horeca. Ik snap dat best: de man werkt hard en verdient op zijn tijd zijn biertje. Als hij genoeg geld uitgeeft dan moet er in Den Haag minstens één plaatselijke kroeg zijn die zich uitermate gestimuleerd voelt door Rutte’s aanwezigheid. De door hem zo genoemde ‘groene waas van herstel‘ die hij waarneemt zou eigenlijk best wel een gele waas kunnen zijn, met een mooie schuimkraag.

Mark Rutte, redder van de Nederlandse horeca? Foto: Roel Wijnants

Als hij een beetje doordrinkt, dan zijn er nog meer mogelijkheden om de economie te stimuleren. Met een flink stuk in zijn kraag kan hij dan namelijk meteen door naar de nieuwe verslavingskliniek van de Volkskrant: een paar handige jongens heeft daar immers niet voor niets ontdekt dat je in de Nederlandse vermarkte zorg met drie online formuliertjes een GGZ-instelling kan registreren. Expertise in de verslavingszorg is hierbij geen vereiste. Wat zeg ik? Er was geen enkele expertise vereist, op wat voor gebied dan ook. Zelfs de speciaal aangemaakte nepsite van de nepkliniek bleek niet nodig. Een zorgverzekeraar wist te melden, dat in het huidige systeem, door de nepkliniek ingediende rekeningen zonder meer geaccepteerd zouden worden. Hoe dit mogelijk is? Ik heb geen idee. Wellicht is Minister Schippers van Volksgezondheid al enige tijd geleden begonnen de economie te stimuleren in de stijl van Mark Rutte. In dat geval ziet zij hoogstwaarschijnlijk haar hele wereld door een groen-gele waas.
Beide bestuurders wil ik overigens nog een suggestie van de hand doen: ga als u op deze zonnige dag de economie voldoende herstelt hebt met behulp van consumpties in de horeca eens langs bij de walletjes: ook daar zijn veel mogelijkheden tot stimulatie. Misschien dat Edith Schippers dan eindelijk eens leert hoe je een goede SM-meesteres wordt en Rutte erachter komt hoe een vrouw er uitziet.

Terwijl onze beide bestuurders hun weekend doorzwalken, kunnen wij ook iets doen:
Wij nemen al ons geld op van onze bankrekening, die binnenkort toch bezwijkt onder het gewicht van Iraanse DDOS-aanvallen en nemen een paar maanden onbetaald verlof op. Al dat geld kunnen wij dan mooi in het buitenland uitgeven. Het schijnt dat men in Griekenland of Cyprus nog wel wat kan gebruiken. Het is er ook minder koud.

Edwin IJsman

%d bloggers liken dit: