“Never pick a fight with someone who buys ink by the barrel.”
— Mark Twain

Vervolging van bloggers, dat is toch iets dat in Putins Rusland gebeurt? Aleksei Navalny is in Nederland geen onbekende, af en toe schrijft er zelfs wel eens een landelijk blad over hem. Dan kunnen we in Nederland weer eens neerbuigend doen over het gebrek aan vrijheid van meningsuiting in zo’n autocratische staat. Bij ons gebeurt dit niet.

Toch werd afgelopen dinsdag de zaak tegen Joke Kaviaar, dichteres en asielactiviste, beëindigd met een vonnis: twee maanden voorwaardelijk met een proeftijd van een jaar. Bij de niet-ontvankeljkverklaring volgde de Hoge Raad een drieregelig advies van de Procureur-Generaal zonder motivatie op. Zelf gaf zij ook geen motivatie.

Wie is Joke Kaviaar?

Joke Kaviaar is sinds jaren asielactiviste en kan beschouwd worden als een van de meest zichtbare personen van het No-Border netwerk en de groep Deportatieverzet. Haar bekendheid binnen deze kringen zorgt ook voor de nodige publiciteit rond haar proces, alhoewel mainstream media dit verder links laat liggen. Een proces tegen Geert Wilders, dat uiteindelijk mislukte omdat het Openbaar Ministerie in dit geval weigerde te vervolgen, is leuker voor de verkoopcijfers.

De rechtszaak en de verboden teksten

Afgelopen dinsdag is door de Hoge Raad cassatie afgewezen in de zaak Joke Kaviaar. Hiermee blijft een vonnis van het gerechtshof van Amsterdam staan: twee maanden voorwaardelijk met een proeftijd van een jaar, voor het verspreiden van ‘opruiende teksten’ op haar website www.jokekaviaar.nl. Hiermee lijkt een einde gekomen aan een zaak die op 13 september 2011 begon met een inval in het huis van de asielactiviste. Na haar weigering om de bewuste teksten van de site te verwijderen, werd deze door Justitie offline gehaald. Voor een dag: de volgende dag was de site weer terug en inmiddels worden de ‘verboden teksten al weer enkele jaren gehost op diverse plekken. Als het om de teksten te doen was, dan had het Openbaar Ministerie niet slechter kunnen handelen: ze zijn inmiddels all over the place.

De inspanningen die justitie is aangegaan om te proberen Kaviaar op te sluiten, doen ook vermoeden dat de motivatie eerder politiek dan juridisch is. Waarom zou men anders, tussen de veelheid aan ‘boze’ teksten die het internet rijk is, zich de moeite getroosten. Waarom haakt het Openbaar Ministerie af bij het haatzaaien van Geert Wilders en gaat zij hier wel tot vervolging over? Op haar eigen website verhaalt Joke Kaviaar zelf van een veel systematischer vervolging van asielactivisten, waarbij ook de AIVD betrokken zou zijn en de politieinval in haar woning ook vooral een truc was om te proberen haar netwerk in kaart te brengen: https://www.jokekaviaar.nl/Vrijheid-geen-recht.html

Van de vier teksten waar aanvankelijk sprake van was, zijn er nu nog twee ‘verboden’. Dit betreft de artikelen ‘RARA, wiens rechtsorde is het?’ en ‘Waar blijft de Hollandse opstand?’. Mede dankzij de inspanningen van het OM bestaat er inmiddels ook een Engelse vertaling. Zo zie je maar, het vrije woord laat zich niet beteugelen.