Wet Regulering Sekswerk

Vandaag gaan we het hebben over prostitutie: spannend hè?

Nou niet echt, ik ben namelijk begonnen met het bestuderen van een wetsvoorstel dat nu online ter consultatie ligt: https://www.internetconsultatie.nl/sekswerk

De wet in het kort

De Wet Regulering Sekswerk kent als hoofdlijnen de volgende maatregelen:

– een uniforme vergunningsplicht voor alle sekswerkers, persoonsgebonden. Deze vergunningen zijn tevens gebonden aan een verplicht telefoonnummer dat speciaal voor het doel van sekswerk wordt vereist,

– een verplichte landelijke registratie van sekswerkers, door middel van een registratie van deze vergunningen. In deze registratie worden, naast persoonsgegevens, ook vermeende tekenen van ‘niet-zelfredzaamheid’ en dwang opgenomen, zoals ambtenaren deze menen te zien bij een verplicht intakegesprek,

– een bestuurlijke boete van de 4e categorie (ca. 20.000 euro) voor sekswerkers die zonder vergunning werken,

– een gevangenisstraf van maximaal 12 maanden voor hun klanten,

– het tot pooier bestempelen van hun zakelijke dienstverleners, zoals chauffeurs en boekhouders, waarbij deze een straf van een paar jaar boven het hoofd hangt,

– een nuloptie voor gemeenten (het niet toestaan van sekswerk binnen de gemeente),

– huisuitzetting van thuiswerkende sekswerkers zonder vergunning.

Zorgtaak of ordinaire repressie?

In de memorie van toelichting van het wetsvoorstel schrijft de overheid over ‘een zorgtaak’ naar kwetsbare mensen. In de uitwerking zie je vervolgens dat deze plaatsvindt door middel van betutteling van volwassen ZZP’ers door de burgemeester en ambtenaren die deze vergunningen af moeten geven. Met als dwangmiddel een disproportioneel sanctieregime voor diegenen die zich hier niet aan kunnen of willen conformeren.

Bestuurlijke en strafrechtelijke dwang wordt ingezet om vormen van seks met wederzijdse instemming tussen volwassenen te criminaliseren.

Bij het aannemen van dit stigmatiserende wetsvoorstel zal de maatschappelijke positie van sekswerkers verder verslechteren. Het toch al lage vertrouwen van sekswerkers in de overheid zal verder afbrokkelen, bij misstanden zal het contact met justitie nog vaker vermeden worden. De overheid brengt hier letterlijk mensenlevens in gevaar.

Hoe kan het beter?

Door serieus te luisteren naar sekswerkers en op basis van gelijkwaardigheid met hen het gesprek aan te gaan zou de overheid tot betere wetgeving kunnen komen.
Zo wordt het mogelijk om in overleg met sekswerkers en hun belangenorganisaties te komen tot een duurzaam prostitutiebeleid. Een goed voorbeeld hiervan is Nieuw-Zeeland, waar sekswerkers dezelfde rechten hebben als ieder ander in de beroepsbevolking.
Het versterken van de rechten van sekswerkers zorgt ervoor dat het eenvoudiger wordt bij misstanden wél de politie in te schakelen en zal uitbuiting op de werkplek helpen tegengaan. Zo dragen we wel bij aan de verbetering van de positie van sekswerkers, een door het ministerie van Justitie genoemd uitgangspunt bij dit draak van een wetsvoorstel.

De Wet Repressie Sekswerk, door sekswerkers zelf inmiddels zo genoemd, ligt tot 15 december ter consultatie.

Op wiens bureau? Nou… online. Het staat iedere Nederlander of Nederlandse organisatie vrij hierop te reageren.

Edwin IJsman

Aanbevelingen voor verder leesvoer:

Het blog van Zondares, een sekswerker die al jaren over dit onderwerp pent: http://zondares.blogspot.com/
Het blog van Felicia Anna, een Oost-Europese, Roemeense prostituee werkzaam op de Wallen in Amsterdam: http://achterhetraamopdewallen.blogspot.com
Decriminalising sex work in New Zealand: its history and impact – Fraser Crichton https://www.opendemocracy.net/beyondslavery/fraser-crichton/decriminalising-sex-work-in-new-zealand-its-history-and-impact

En voor diegenen die er echt zin in hebben, een paar links naar wetenschappelijk onderzoek:

Hendrik Wagenaar, Synnove Jahnsen;

Assessing Prostitution Policies in Europe