fictie, korte verhalen, poëzie.
“Wat zegt thuisarts.nl, Sacha?”
“Ik moet thuisblijven tot ik 24 uur klachtenvrij ben.”
“Ok, dus tot die tijd zit ik bij jou ingesloten. Maar wat had je nou eigenlijk volgens de dokter?”
“Hypochondrie.”
En zo kwam het dat ik na mijn dagelijkse wandeling met Sacha bij hem thuis ingesloten raakte, iets wat mijn baasje, zoals u begrijpt, niet kon waarderen. Gelukkig zorgt hij goed voor mij. De komende weken zal ik verslag doen van mijn avonturen in de huiskamer van Sacha Kahn.
Woef.
Het is alweer enige maanden geleden dat ik een mail kreeg van Marcel Korpel.
Beste Roel,
Afgelopen week deed ik een stadswandeling door de Heesterbuurt in Den Haag. Deze ging toevallig door de Jasmijnstraat, waar mijn opa en later mijn oom wasserij Jasmijn hebben gerund. Ik zag op internet je reconstructie van de muurreclame boven het bedrijfsgedeelte aan de Meidoornstraat. Heel geslaagd overigens. Ik zag inderdaad ter plekke nog vaag enige letters door de witkalk doorschemeren.
Ik doe er een historische foto bij (waarschijnlijk van nog voor WO II) waarop je de originele versie inclusief de tweede muurschildering kan zien.
De toegestuurde foto enigszins bewerkt teruggestuurd aan Marcel en gevraagd of ik de familiefoto’s mocht gebruiken.
Hij mailde terug.
Beste Roel,
Prachtig gedaan, veel scherper en mooi om te bewaren. Natuurlijk gebruiken voor je fotoserie. Grappig van de brievenbus daar was het kantoortje van de wasserij. Mijn opa en zijn gezin woonden boven de wasserij en later mijn oom Wim (de oudste zoon) de opvolger. Mijn vader heeft altijd de administratie gedaan. Mijn oom die geen geschikte opvolger had, heeft in twee etappes de wasserij afgebouwd. Eerst (ingegeven dat vele huishoudens een wasmachine kregen, er in de wasserijwereld schaalvergroting plaatsvond en daardoor reallocatie naar industrieterreinen noodzakelijk was/werd en dus grote investeringen) stopte hij met de wasserij (machines) en liet het wasgoed elders wassen. Daarna heeft hij na enkele jaren ook dat beëindigd.
Ik doe er bijna dezelfde foto bij, maar dan nog met paard en wagen en waarschijnlijk op dezelfde dag genomen een kiekje van de wasserij aan de binnenkant (de Meidoornstraat) Omdat mijn oma er op de foto staat ergens voor 1934 . Tenslotte de bestelwagen van na WOII.
Voor de auto staat Anton’ Gribnau chauffeur jasmijn copyright M Korpel
copyright M Korpel
Familie Korpel copyright M Korpel
Al met al een leuke serie foto’s met de bijbehorende familie-info. Alle rechten op de oude foto’s Marcel Korpel
Villa Anna Scheveningseweg 52Enige tijd geleden wandelde ik door het Statenkwartier naar de Scheveningseweg en daarna richting Vredespaleis.
Bij Villa Anna aangekomen, bekeek ik de mooie villa die in opdracht van Jacob Kann en zijn vrouw Anna, gebouwd is door architect J.Limburg.
De villa heeft prachtige details aan de gevel; de ronde erker bijvoorbeeld is rijkelijk versierd.
Jacob Kann was mede-eigenaar van de bank Lisa & Kann.
Een deel van zijn verdiende geld gebruikte Kann als overtuigd zionist voor grondaankopen in Israël.
Op zijn aangekochte grond is Tel Aviv gesticht en later de staat Israël uitgeroepen.
In de gevel is een eerste steen geplaatst door Maurits Kann.
Maurits Kann (geb.1894 overl.1942)Maurits werd later directeur bij de Groene Amsterdammer en was medeoprichter van de verzetskrant ‘Het Parool”
Helaas werd Maurits Kann in 1941 gearresteerd, ter dood veroordeeld en in kamp Sachsenhausen ter dood gebracht op 29-03-1942.
In Amsterdam is een straat naar hem vernoemd.
Bronnen en meer info: Joods erfgoed Corien Glaudemans
https://www.joodserfgoeddenhaag.nl/author/corien-glaudemans/
‘s-Gravelandseweg. en. zijn. bewoners
https://books.google.nl/books?id=3cs6Qns46i0C&pg=PA307&lpg=PA307&dq=maurits+kann&source=bl&ots=sps5IwPbDk&sig=I0edHtoBaNLyoFf9A-LW6W7hdWM&hl=nl&sa=X&ved=2ahUKEwirp8GfxvneAhUCYxoKHZi_BUUQ6AEwCHoECAAQAQ#v=onepage&q=maurits%20kann&f=false
Tussen de hemel en de zee
Volgde ik het zweven van een meeuw,
Hoe hel zij steeg, dan nederglee,
Een zonnevonk, een vlokje sneeuw.
En dacht, genesteld tegen het duin,
Waar ik dit spel zat aan te zien:
Als ik de meeuw vanaf deez’ kruin,
Bespiedt een engel míj misschien.
Dat duiken in het zilte leed,
Dat klimmen in een feest van glans,
De blanke veedren van mijn kleed,
Waarin ik tijg ten levensdans,
En volgt mijn vleugelslag beneê
De steilte van zijn veilge troon,
Tussen de hemel en de zee,
Terwijl hij mompelt: zie , hoe schoon!
van Aart van der Leeuw
via Gedichten.nl
Buurman, zegt hij steevast
de man van de Koerdische winkel
Ik woon hier al jaren
ik reken het brood af en loop naar huis
Veel verder komen wij niet
Buurman, zeg ik steevast
de zwarte kraai op de straatlantaarn
Hij woont hier al jaren
met een duikvlucht raapt hij de korsten op
Veel verder komen wij niet
Sacha Kahn
Haagspraak 