Tag: horeca

De terugkeer van Thalia

DSC01024a

Sinds enkele dagen is in de Boekhorststraat de voorgevel van het oude Thaliatheater weer te zien. De voorgevel van het Broekenhuis is gestript en het oude theater is weer zichtbaar. Na restauratie komt er op de begane grond de Boomhuttenclub, een klim-en klautergebeuren voor kinderen waar ook ouders op hun gemak een kopje koffie of thee  kunnen nuttigen. Zo krijgt de Boekhorststraat er weer een prachtige voorgevel bij die veel kijkers zal trekken.

DSC01023a

De geschiedenis van Thalia begon in 1912 toen architect M. Kuyper Czn. de Cinema Americain ontwierp. Het gebouw was groots van opzet en luxueus ingericht. Na de reizende bioscopen werden de eerste permanente bioscopen gebouwd. Eén daarvan was de Cinema Americain. Herman van der Stap was de eigenaar. Juist de reizende bioscopen op kermissen werden als volksvermaak gezien. Met de bouw van luxueuze bioscooppanden hoopte men ook de hogere standen ertoe over te halen een film te gaan zien. De Cinema Americain aan de Boekhorststraat leek een barok paleis, inclusief torentjes en prachtige façades. De bioscoop telde zo’n 400 stoelen en had een oppervlakte van 290 vierkante meter. Tekstbron en meer meer over Thalia op

Een reis om de wereld. Zoektocht naar de identiteit van Haagse bioscopen in de jaren vijftig – Elisa Mutsaers 1997

http://www.filmatelierdenhaag.nl/Research/Eigen%20onderzoek/Haagse%20bioscopen/64/____.html

DSC01030a

 

Hoe vrij is het bevrijdingsfestival

Ingang bevrijdingsfestival. Foto door Roel Wijnants.
Ingang bevrijdingsfestival.

Op 5 Mei 2014 was er het jaarlijkse bevrijdingsfestival. Het weer werkte mee om er een leuke dag van te maken. De temperatuur was aangenaam warm.

Bij het Malieveld aangekomen, begaf ik mij naar de ingang en werd er uitgehaald door een beveiliger en doorgestuurd naar een andere beveiligingsmedewerker. Wijzend op mijn camera, die ik altijd om mijn nek heb hangen, vroeg hij of ik een professionele fotograaf was, hetgeen ik ontkende. Ik sta als zodanig nergens geregistreerd en ben nergens bij aangesloten. Een perskaart heb ik niet, ben zo vrij als een vogel. Wel heb ik een KVK nummer.

“Dan mag ik je er niet inlaten met een dergelijke camera”, opperde de beveiliger, “we hebben instructies om dergelijke camera’s te weren van het terrein, vanwege de concurrentie met de professionele fotografen.”
Spontaan zakte mijn broek tot aan mijn enkels bij het horen van zoveel onzin.

Ik sprak de beveiliger toe, dat het bevrijdingsdag was en velen hun leven hebben gegeven om ons de vrijheid te geven te doen en te laten wat we willen. Hij verontschuldigde zich voor de van boven opgelegde instructies en zei dat ik er door mocht, maar dat ik het risico liep om eenmaal op het terrein, alsnog aangesproken te worden en terug gestuurd te worden. Van anderen hoorde ik, dat zij de reglementen steeds strakker gaan aanhalen.

Deze tekst stond levensgroot op het Lange Voorhout tijdens het 200 jarig feest van de grondwet. Nooit gedacht, dat ik zoiets zo snel al zou ervaren.

“De overheid schept voorwaarden voor maatschappelijk en culturele ontplooiing en voor vrijetijdsbesteding”.

Artikel 22, lid 3 van de grondwet.

Ik begreep ineens wat ze bedoelen met “De overheid schept voorwaarden“: Heb je een grote camera sorry, maar dan geen bevrijdingsfeestfoto’s. Dan ga je maar een perskaart proberen te bemachtigen.

Na een uurtje rondlopen en wat foto’s maken, heb ik het festivalterrein verlaten. Wat een bevrijdingsdag. Wat een minkukels bij de organisatie om dergelijke beperkingen op te leggen. Bevrijdingsdag is verkwanselt aan patat, bier, leden wervende instanties en standhouders, die hun torenhoge stageld zo snel mogelijk willen terugverdienen.

Kuenta i Tambu. Foto door Roel Wijnnants.

Meer foto’s op Facebook.

Subsidie met een ?

Onzin of noodzaak. Foto door Roel Wijnants, op Flickr.

Deze goedlopende horecazaak met een groot terras op het Plein krijgt subsidie om zijn zaak te verbouwen. Er zijn een tiental horecazaken rondom het Plein, die verbouwen en richten hun zaak in en krijgen geen subsidie. Er zijn al jaren een tiental schuine opritten voor rolstoelgebruikers, zodat elk terras ook voor hen toegankelijk is.

De laatste dagen hoor en lees ik de vreemdste berichten over subsidies. Caro Emerald trekt over de hele wereld volle zalen, maar toch kreeg ze € 5.000,00 subsidie. Het Fonds Podiumkunsten keerde ruim € 800.000,00 aan reis- en transportkosten voor goedbetaalde artiesten om in het buitenland op te kunnen treden.
€ 7.400.000,00 voor de Afghaanse presidentsverkiezingen in april volgend jaar, terwijl de Afghanen vijandig tegenover de westerlingen staan.

De lijst met verstrekte subsidies, waarbij menige wenkbrauw een flink eind omhoog wordt getrokken, is vele malen langer.

Onzin of noodzaak. Foto door Roel Wijnants, op Flickr.

Rutte en Schippers stimuleren de economie

Onze Minister-President gaf aan deze zondag de economie weer eens goed te gaan stimuleren. Hij had hierbij vooral één sector op het oog: de horeca. Ik snap dat best: de man werkt hard en verdient op zijn tijd zijn biertje. Als hij genoeg geld uitgeeft dan moet er in Den Haag minstens één plaatselijke kroeg zijn die zich uitermate gestimuleerd voelt door Rutte’s aanwezigheid. De door hem zo genoemde ‘groene waas van herstel‘ die hij waarneemt zou eigenlijk best wel een gele waas kunnen zijn, met een mooie schuimkraag.

Mark Rutte, redder van de Nederlandse horeca? Foto: Roel Wijnants

Als hij een beetje doordrinkt, dan zijn er nog meer mogelijkheden om de economie te stimuleren. Met een flink stuk in zijn kraag kan hij dan namelijk meteen door naar de nieuwe verslavingskliniek van de Volkskrant: een paar handige jongens heeft daar immers niet voor niets ontdekt dat je in de Nederlandse vermarkte zorg met drie online formuliertjes een GGZ-instelling kan registreren. Expertise in de verslavingszorg is hierbij geen vereiste. Wat zeg ik? Er was geen enkele expertise vereist, op wat voor gebied dan ook. Zelfs de speciaal aangemaakte nepsite van de nepkliniek bleek niet nodig. Een zorgverzekeraar wist te melden, dat in het huidige systeem, door de nepkliniek ingediende rekeningen zonder meer geaccepteerd zouden worden. Hoe dit mogelijk is? Ik heb geen idee. Wellicht is Minister Schippers van Volksgezondheid al enige tijd geleden begonnen de economie te stimuleren in de stijl van Mark Rutte. In dat geval ziet zij hoogstwaarschijnlijk haar hele wereld door een groen-gele waas.
Beide bestuurders wil ik overigens nog een suggestie van de hand doen: ga als u op deze zonnige dag de economie voldoende herstelt hebt met behulp van consumpties in de horeca eens langs bij de walletjes: ook daar zijn veel mogelijkheden tot stimulatie. Misschien dat Edith Schippers dan eindelijk eens leert hoe je een goede SM-meesteres wordt en Rutte erachter komt hoe een vrouw er uitziet.

Terwijl onze beide bestuurders hun weekend doorzwalken, kunnen wij ook iets doen:
Wij nemen al ons geld op van onze bankrekening, die binnenkort toch bezwijkt onder het gewicht van Iraanse DDOS-aanvallen en nemen een paar maanden onbetaald verlof op. Al dat geld kunnen wij dan mooi in het buitenland uitgeven. Het schijnt dat men in Griekenland of Cyprus nog wel wat kan gebruiken. Het is er ook minder koud.

Edwin IJsman

Waarom is Duitsland rond Kerst gezelliger?

Kerstmarkt in Hamburg
De Kerstmarkt in Hamburg: sfeervol ingerichte houten kramen uit het hele land met streekgebonden artikelen en eten.

Duitsland is rond Kerst echt gezelliger dan Nederland. Sorry. En dat niet alleen omdat er vaak een pak sneeuw ligt: de versieringen zijn mooier. Er zijn in de steden vele kerstmarkten: in Hamburg – waar ik afgelopen weekend was – zelfs om de paar honderd meter. En die worden druk bezocht: tot rond het middernachtelijk uur. Er wordt stevig gedronken, maar ik heb het nergens uit de hand zien lopen.
De sfeer is ontspannen. De kramen zijn allen van hout en er is veel traditioneel eten te verkrijgen. En glüwein, natuurlijk: en dan niet in plastic bekertjes, maar mooie aardewerken kroezen met statiegeld.

En ik voel altijd een lichte gêne als ik aan de Nederlandse stations denk in vergelijking met die in Duitsland. Hieronder een paar foto’s van afgelopen weekend in Hamburg: zou je dit in Den Haag kunnen voorstellen?

Waar zou het toch aan liggen, dat het in Den Haag (en eigenlijk overal in Nederland – Maastricht misschien uitgezonderd) zo moeilijk is een goede, gastvrije sfeer te scheppen? Ik sta open voor suggesties.
Station Hamburg - traverse
Een van de versierde traverses van Hamburg Hauptbahnhof.
Hamburg Hauptbahnhof: vele eetgelegenheden.
Een overzicht van de vele eet- en drinkgelegenheden op Hamburg Hauptbahnhof. Het zijn er tientallen en zeer gevarieerd: van Duits tot Syrisch tot Japans tot Thais. Een maaltijd kost ongeveer 5 euro…
En hoeveel heeft Den Haag Centraal er? 1, 2, 3?
Zelfs de tunnels van de ondergronds hebben winkeltjes. Maar een warme bakker in de Tramtunnel, of een kapperszaak. Kun je het je voorstellen?
De foto bestaat uit twee aaneengelaste exemplaren: excuses voor de vervorming in het midden. (Klik op de foto voor een vergroting)
Winkelstraat in Hamburg.Tot laat in de avond is het in de binnenstad druk op straat.
Winkelstraat in Hamburg.
Tot laat in de avond is het in de binnenstad druk op straat.
Joop van den Ende voelde zich zo thuis in Hamburg, dat hij in een van de havenpakhuiscomplexen zijn Academie heeft gesticht.
Joop van den Ende voelde zich zo thuis in Hamburg, dat hij in een van de havenpakhuiscomplexen zijn Academie heeft gesticht.
%d bloggers liken dit: