Aan het eind van een centrumwandeling liep ik door de Schoolstraat richting Tramtunnel-Grotemarkt. Ongeveer halverwege de Schoolstraat viel mijn oog op een “eerste steen” ik maakte er een foto van en thuis ging ik op speurtocht. Zo kwam ik erachter dat Jan Meeuws tot een oud tingietersgeslacht behoorde.
1775 Het tingietersgilde verleent toestemming voor vestiging van een tingieterswinkel met werkplaat aan de Schoolstraat. tekstbron Koos Havelaar-SCHIE.
Meeuws & Zn (tingieterij) (1775-1963). Verderspeurend zag ik enkele merktekens die het bedrijf gebruikte. Het toeval wil dat we ongeveer een maand geleden thuis ontdekten dat we een klein bekertje gebruiken om theelepeltjes in te zetten, aan de onderkant staat het merkteken van deze tingieter. Toen heb ik er niet verder naar gekeken maar nu kwam het merkteken dat ik op het internet zag en onderaan het bekertje overeen , nu is ook deze cirkel weer rond.
Meeuws &zoon Den Haag Holland. Stappende ooievaar met aal in de bek (bekertje)
Tijdens een wandeling door het Zeeheldenkwartier ontdekte ik in de de Westerbaenstraat een BUDVE-bordje (Berichten Uit De Vorige Eeuw) aan een gevel.
Het betrof een in 1931 gevonden lijk van suikermagnaat Eschauzier in een hier gelegen pakhuis. Ik maakte er een foto van en na een paar dagen zocht ik via het internet informatie over suikermagnaat Eschauzier .
Suikermagnaat Eschauzier
Eschauzier was directeur van de Nederlandsch-Indische Suiker-Unie, het kantoor was gevestigd aan de Schimmelpennincklaan 3. De moord vond plaats in de Prins Hendrikstaat waarna het lijk vervoerd werd naar het pakhuis in de Westerbaenstraat.
Op 11 mei 1931 werd in een kist in een pakhuis aan de Westerbaenstraat het lijk van de 59-jarige Wilhelm Gerard Joachim Eschauzier gevonden. Deze multimiljonair werd aan handen en voeten gebonden aangetroffen met een met ether doordrenkte prop in de mond. Het bleek dat de directeur van de Nederlandsch-Indische Suikerunie al twee dagen vermist werd.
Na goed speurwerk werden de daders binnen enkele dagen na de moord al opgepakt.
Ook de stichting BUDVE vermeldt op de site de juiste toedracht met de vermelding dat de daders binnen een paar dagen waren opgepakt.
Over het kantoorpand aan de R.J. Schimmelpennincklaan suggereren sommige stadsgidsen dat hij daar woonde en dat de moord nooit was opgelost .
Bron indebuurt/ifthenisnow
if then is now &DuisterDenHaag
Bron Spaarnestad collage foto’s van rechters verdedigers politie betreffende de moord
Het speurwerk heeft een tijdje geduurd maar ik heb alles redelijk op een rijtje kunnen krijgen.
Bronnen
Het is alweer een tijdje geleden dat Paul van Nieuwkerk mij een foto van een gevelsteen stuurde met de vraag of ik deze al eens gefotografeerd had en of ik wist wie erop afgebeeld werd.
Ik moest de vraag met nee beantwoorden. Later stuurde hij mij een mail met de naam van de persoon.
Het bleek om oud-politicus Arnold Kerdijk te gaan. Ik had nog nooit van de man gehoord en ik ging zelf, na een foto gemaakt te hebben, op onderzoek uit.
reliëf gevelsteen naar Jan Veth gemaakte lithografie
Arnold Kerdijk was een sociaal-liberale politicus, oprichter en voorstander van het uit Engeland overgewaaide systeem van coöperatieve ondernemingen.
Haagse voorbeelden zijn Eigen Hulp, coöperatief ziekenfonds De Volharding enz.
De bekende vakantiekolonies van vroeger als onder meer de Haagse Bleekneusjes werden mede door toedoen van A. Kerdijk opgericht.
Er werden in die tijd ook bakkerijen opgestart. Één van die bakkerijen was Broodfabriek De Toekomst in de Van Goghstraat in Den Haag.
voormalige Broodfabriek De Toekomst, met gevelsteen
Het oprichten van deze broodfabriek werd financieel mogelijk gemaakt door bemoeienis van A. Kerdijk.
Boven de ingang van de voormalige broodfabriek is een reliëf geplaatst met een portret van hem, naar een door Jan Veth gemaakte lithografie.
lithografie Jan Veth
Amster Boek- en Steendrukkerij
Helaas verkeert de steen in slechte staat: er brokkelen stukjes af en er zijn scheuren in ontstaan. Het zou de Gemeente Den Haag sieren als deze steen wordt gerestaureerd en in oude glorie wordt hersteld.
Ook in deze tijd speelt Kerdijk nog een rol, sinds enige jaren is er de Kerdijk lezing.
Cohen, Pechtold, Buma, Rutte en in 2019 was het Rob Jetten die de 5e lezing gaf.
Enige tijd geleden wandelde ik door het Statenkwartier naar de Scheveningseweg en daarna richting Vredespaleis.
Bij Villa Anna aangekomen, bekeek ik de mooie villa die in opdracht van Jacob Kann en zijn vrouw Anna, gebouwd is door architect J.Limburg.
De villa heeft prachtige details aan de gevel; de ronde erker bijvoorbeeld is rijkelijk versierd.
Jacob Kann was mede-eigenaar van de bank Lisa & Kann.
Een deel van zijn verdiende geld gebruikte Kann als overtuigd zionist voor grondaankopen in Israël.
Op zijn aangekochte grond is Tel Aviv gesticht en later de staat Israël uitgeroepen.
In de gevel is een eerste steen geplaatst door Maurits Kann.
Maurits Kann (geb.1894 overl.1942)
Maurits werd later directeur bij de Groene Amsterdammer en was medeoprichter van de verzetskrant ‘Het Parool”
Helaas werd Maurits Kann in 1941 gearresteerd, ter dood veroordeeld en in kamp Sachsenhausen ter dood gebracht op 29-03-1942.
In Amsterdam is een straat naar hem vernoemd.
11-11-2018 was het honderd jaar geleden dat er een einde kwam aan WO-I. Chris Schram en Jitske Zitman besloten om zelf een herdenking op 11-11-2018 te organiseren, omdat er vanuit de gemeente weinig animo voor een herdenking was.
Het monument Leger en Vloot (mobilisatiemonument) dat wegens werkzaamheden aan de Boulevard verplaatst was naar de Binckhorst, kon niet op tijd herplaatst worden.
Er waren plannen voor een herdenking vanuit Scheveningen, maar die waren niet geconcretiseerd. Uiteindelijk is het door goede samenwerking toch gelukt om op de 11e november bij het Vissersmonument een bijeenkomst te organiseren die goed bezocht werd.
Een groep belangstellenden en familieleden van de overledenen waren bij het Vissersmonument in de Scheveningse Bosjes aanwezig.
Het monument is ter nagedachtenis aan de meer dan 300 (329) vissers die tijdens de Eerste Wereldoorlog door oorlogsgeweld op zee zijn overleden.
Diverse sprekers vertelden over het belang van het herdenken van de slachtoffers uit die periode.
Een kleinzoon vertelde het verhaal van zijn gestorven opa die op zee het leven liet.
Na een minuut stilte volgde de ‘lastpost’ en werden er kransen geplaatst.
Daarna ging een groep naar een restaurantje in de buurt om nog even bij te praten, anderen keerden huiswaarts.
Dank aan de organisatie voor deze herdenking.
Meer info over de geschiedenis van het monument op : https://nl.wikipedia.org/wiki/Vissersmonumenten_Scheveningen
Meer foto’s van de herdenking zien op
Haagspraak 