Auteur: Interniek

abnormaal digitaal, gadget man, chroniqueur, futurist, vindt toekomst leuker, Since 1994 online maar sinds kort ook liever niet ...

Kaderock 24 groot succes door mooie weer

Zaterdag 1 juni beleefde het festival bij muziekcentrum Musicon zijn 24ste editie. De zon scheen volop en het was erg gezellig aan de Soestdijksekade in Den Haag. Het festival trok ongeveer 6000 bezoekers.

Elke Hagenaar/Hagenees is wel een keer op Kaderock geweest. De sfeer is altijd goed op dit rockfestival met een uiterst diverse mix van jonge talenten en gevestigde namen. Van de meest succesvolle classic rock band van Nederland. Maar het is naast de muziek ook de ongedwongen sfeer die het ‘m doet. Het festival trekt oud en jong publiek en alles wat daartussen zit. Met het mooie weer was iedereen happy en uitbundig.

De Raggende Manne met Bob Fosko en collega’s Berd Gansebev van de Kraaien, George Kooymans en Benjamin Herman wisten de boel flink op te zwepen met klassiekers als ”Poep in je hoofd”, ”Het rijdt niet” en ”Ik stond te lullen bij de bus” Ook nog een klassieker uit het smartlappengenre als een klassieker van Jan Boezeroen werd niet geschuwd (“mocht ik aan de drank bezwijken”). Het optreden had een bijzondere lading omdat dit waarschijnlijk het laatste is van de band.

Volgend jaar viert Kaderock zijn 25-jarig jubileum op 6 juni 2020.

@ interniek

Einde Snackautomaat

s t a d s f l i t s e n - digitaal geweten van een stad

Op weg naar huis na een heerlijk broodje zalm uit de keuken van Café Van Beek schiet mij te binnen dat een kroketje uit de snackautomaat in de Prinsestraat er best in zal gaan bij het thuisfront. En ik kom er toch langs met de fiets.

Nauwelijks ben ik van deze lekkernij aan het voorgenieten of de realiteit knuppelt mijn gedachte genadeloos neer. De slagerij & traiteur G. van Muijden zijn inclusief automatiek voor goed vertrokken.

Dat doet mij meteen denken aan de aandacht die ik schonk aan het jammerlijke vertrek van Wilhelm Tell aan de Laan van Meerdervoort. Daar kregen wij zulke leuke reacties op.

View original post

Escher architectuur …

s t a d s f l i t s e n - digitaal geweten van een stad

Het fraaie rijksmonument, voormalige Amerikaanse Ambassade van architect Marcel Breuer, is eindelijk uit haar foeilelijke veiligheidscorset gestapt.

Beschenen door een flauw najaarszonnetje kun je eindelijk zien dat het bouwwerk zich door haar unieke vormgeving bij uitstek leent voor de huisvesting van het Escher Museum.

Sterker nog; ik heb altijd al gedacht dat het een Escher-gebouw wás.

View original post

Privé bezit?

s t a d s f l i t s e n - digitaal geweten van een stad

De aandacht voor de CPC 2017 (43ste editie) wordt in de AD Haagsche Courant aangewakkerd met een foto van Hans van der Vecht in militaire uitrusting, voor de 39ste keer (!). De opname is gemaakt in 2003 en is gewoon te zien op Hagazine.



Niks geen Privé bezit maar ongevraagd geplaatst door de redactie van AD Haagsche Courant. Het was een kleine moeite om de naam van het medium Hagazine erbij te zetten en de maker, ‘moi’ interniek in hoogst eigen persoon, te vermelden.

De rekening is onderweg. En graag de volgende keer wel de bron vermelden svp.

Luitenant Hans van der Vecht kwam ik jaren achtereen in de City-Pier-City tegen in zijn opvallende camouflagepak. Als een van de weinige deelnemende reporters, maakte ik onderweg korte interviews met foto en liep toch nog gunstige tijden.


Ook hier in 2002 sprak ik met Hans van der Vecht op zijn ‘zwarte…

View original post 12 woorden meer

Vreugde uit de vuren

s t a d s f l i t s e n - digitaal geweten van een stad

Als Bouw- en Woningtoezicht zich met de brandstapels op Scheveningen gaat bemoeien en de maximale bouwhoogte al vastligt wat valt er dan nog te strijden?

Daar sta je dan twee dagen voor de ontsteking van het vreugdevuur en het hoogst toelaatbare punt al bereikt. Wat nu? Dertigduizend pallets later en nog vele brandklaar op de grond: is dit nu wat Duindorpers en Scheveningers van hun vreugdevuren verwachtten?

Een machteloosheid maakt zich van de bouwers meester. De sterren op de ruggen van de Duindorpers zullen als eeuwige overwinningstekens op de gewonnen hoogtes van de Scheveningers herkenbaar blijven. Maar na 2015 is er eigenlijk geen echte strijd meer mogelijk. Vorkheftrucks, verhuisliften en eindeloos aanrijdende vrachtwagens vol met al dan niet spiksplinter nieuwe pallets uit het midden van het land hebben dit jaarlijkse spektakel volledig gestandaardiseerd. Mocht er nog strijd geleverd gaan worden, dan zal de aanvangstijd van de opbouw officieel…

View original post 60 woorden meer