Auteur: Harry Zevenbergen

Soms kan ik me heel oud voelen. Afgelopen donderdag had ik dat toen ik voor de Supermarkt in de rij stond. Om me heen vooral veel jonge mensen die mijn kinderen hadden kunnen zijn. Sterker nog één ervan was een kind van mij, maar zij hoefde niet in de rij te staan. Ze had al een kaartje. Ik heb haar overigens niet gezien. Het was druk en ik stond achteraan en zij ergens vooraan waar gedanst moest worden. Ik dans tegenwoordig vooral nog in mijn hoofd.

Het concert was een reis door de Britse Indiemuziek van de afgelopen 30 jaar. Ik hoorde een vleugje monotoon stemgebruik a la Sex Pistol Johnny Rotten, de ritmes van de indiedance van Inspiral Carpets en the Charlatans, een flinke schep Arctic Monkeys, de donkere stem van Ian Curtis. Maar zoals een goed gerecht niet de som is van de gebruikte ingrediënten is de Soul Sister Dance Revolution veel meer dan deze onvolledige opsomming van de ingrediënten  De band was voor mij bovendien een verjongingskuur. Ik danste wild door mijn hoofd en had moeite niet echt de dansvloer op te springen, met alle risico´s voor andere dansers en omstanders van dien. Na afloop was ik zeker 10 jaar jonger maar het kunnen er zomaar een paar meer zijn geweest. Met een goed humeur verliet ik de Supermarkt en toen de zanger van Di-rect * de deur voor me open hield kon ik hem wel omhelzen. Ik deed het……….en niet eens in mijn hoofd. Ik ging terug de wereld in als een ´Soldier of love´.

De zaterdag volgend op de donderdag, moest ik met mijn team Marine bij de Waalsdorpervlakte spelen tegen Leiden. Ik heb vaak liedjes in mijn hoofd, die ik dan hardop zing zonder dat ik het doorheb. Het levert me regelmatig vreemde blikken op. Op het voetbalveld heb ik het echter nooit. Maar deze zaterdag zong ik voor het eerst op een voetbalveld. Ik speelde bij gebrek aan verdedigers rechtsback. De linksbuiten die ik moest uitschakelen daar had ik geen kind aan. Ik kon dus doen wat ik als back het liefst doe. Langs de lijn heen en weer rennen tussen de eigen achterlijn en die van de tegenstander en dan voorzetten geven. Ergens in de tweede helft betrapte ik mezelf erop dat ik aan het zingen was. ´I hold the line, we´ll get through´. **.

* Deze omhelzing was extra bijzonder omdat ik met de zanger van Di-rect een verleden heb en wel bij de AH XXL: Zanger van Di-rect 

**  Hold the line

Waar wil jij voor sterven? Wanneer zou jij tot het uiterste gaan om iets te verdedigen. Zelfs met je eigen leven. Zou het erop of eronder zijn wanneer ze jou Lingo willen ontnemen of zou je het dan laten bij een 11-letterwoord waarin de naam van God wordt misbruikt.
Was je euforisch toen we van André Hazes verlost werden en ben je bereid te doden om te voorkomen dat er een nieuwe Hazes wordt gevonden. Of zou je relativeren en denken: ´Ik heb de eerste overleefd en dat zal me ook met de komende 10 wel lukken.´

Zou je Nederland achter je laten wanneer ergens op de wereld een strijd gestreden wordt voor een zaak waar je in gelooft? Zou je bereid zijn tot een zelfmoordaanslag op een congres voor topbankiers van over de hele wereld? Of laat je het bij een scherpe column op je blog?

Wie wil er sterven voor vaderland, God of iets anders?

De vraag kwam bij me op, toen ik hoorde dat Haagse jongeren afreizen naar Syrië om daar voor de Islam te vechten, maar voor welke Islam eigenlijk? In ieder geval niet voor Assad de Islamitische dictator. Hoe vindt je als jongetje uit Schilderswijk in een oerwoud van strijdende groepen, de ware moslimstrijders? Het is alsof op de Veluwe een gewapende strijd losbarst tussen alle mogelijke Fundamentalistische Gereformeerde kerkgenootschappen. Zelfs God zou zich eens hoofdschuddend achter zijn oren krabben. Voordat hij alle Christenbroeders met satanisch genoegen met de bijbel om de oren zou slaan.

Ik heb eens goed nagedacht waar ik voor zou willen sterven. Niet voor het Vaderland, voor de Nederlandse identiteit, niet voor een fictieve God en zeker niet voor de koning. Is het dan de strijd tegen armoede en onderdrukking op deze wereld waarover ik zo vaak verontwaardigd ben of voor de liefde? Ik kan daar geen antwoord op geven. De tijd zal het moeten leren. Het is in ieder geval wel alles waar ik echt in geloof.

Wat ik zeker weet is dat ik ooit zal strijden tegen de dood en dat ik daarbij uiteindelijk het leven laat. Maar dat zal zeker niet voor mijn 129e zijn. Omdat ik in ieder geval nog op de 100e verjaardag van mijn kinderen aanwezig wil zijn. Dat heb ik ze beloofd.

Ik zeg het niet snel en als je me morgen aan deze woorden herinnert zal ik het zeker ontkennen. Maar ik ga een politicus van de PvdA een klein complimentje maken. Jeroen Dijsselbloem ik hoop dat anderen je voorbeeld volgen en meer dan dat, verder gaan waar jij een schuchtere eerste stap hebt gezet. De bankencrisis moet betaald worden door de banken. Aandeelhouders mogen niet alleen de winst delen, maar moeten ook vooraan staan en meebetalen aan de verliezen. Verder moet het afgelopen zijn met belastingparadijzen waar de maffiozen, de multinationals van de wereld hun belasting betalen of beter gezegd niet hoeven te betalen. Het is toch te gek dat de dieven die bij de val van de Sowjet-Unie de olie en het gas van het Russische volk hebben gestolen en daar nu de grote jongen mee uithangen op bijv Cyprus, er maar mee weg blijven komen. Of types als Sylvie en Rafael, die met hun geld in Cyprus de belasting ontduiken. Dit is natuurlijk niet wat Dijsselbloem zei, hij is een voorzichtig man. Maar met een heel klein beetje oprechtheid heeft hij al een lawine veroorzaakt. De beurzen kelderen. So what. Niets zo wispelturig als de beurzen. Wanneer we vandaag deze gokpaleizen sluiten dan zul je zien dat de economie er alleen maar bij gebaat is. Juist de waanzin van de beurzen heeft ons gebracht waar we nu zijn.

Ik weet echt wel dat de revolutie niet begint op ons ministerie van Financiën. Ik weet ook wel dat Dijsselbloem geen socialist is, anders was hij nooit lid geworden van de PvdA. Maar dat er vanuit de Partij van de Aandelen eindelijk eens beleid komt dat gericht is op het intomen van het kapitalisme is opvallend. Eén zwaluw maakt geen zomer en de kans dat er nog een zwaluw komt is nihil, want ook Dijsselbloem zal niet doorbijten in de hand die hem voedt. Niet uit zichzelf in ieder geval. Het lef om vandaag in Den Haag te zeggen dat met terugwerkende kracht alle bonussen voor wanprestaties ingeleverd moeten worden, dat de grote aandeelhouders alsnog moeten betalen voor de slechte jaren dat heeft hij niet. Daarom moeten we onze leiders een zetje in de rug geven om die stappen te zetten. Nou ja een zetje meer een flinke rotschop.
Jarenlang hebben de neo-liberalen de vrije markt gepredikt, maar altijd de perverse beloningen die juist tegen de markt ingingen gesteund. Het is te hopen dat nu de deur op een kier is we hem verder open kunnen trappen.Tijd voor een grote schoonmaak, weg met het vullis.

Daten voor beginners. Do´s en don´ts bij het internetdaten. Internetdaten voor dummies. Tik internetdaten en tips in en er verschijnen vele sites. Ik heb ze allemaal gelezen, maar veel bruikbaars leverde het niet op. Het zijn vooral de bekende dingen, die ik allemaal wel weet, maar die ik maar niet in mijn systeem krijg. ´Hou de deur voor haar open.´ ´Hoezo? Leven we nog in de middeleeuwen. Moeten wij ondanks de vele feministische golven nog steeds de deur open houden? Vrouwen zijn fysiek prima in staat om een deur te openen. Wie het eerst bij de deur is houdt hem open voor degene die volgt. Dat soort dingen en over wat je allemaal wel niet moet doen bij een eerste, een tweede of een derde date.´

Ik had de regels gelezen zowel voor de mannen als voor de vrouwen, vond het ook wel handig om te weten wat zij moest doen. Achteraf bleek het toch niet
zo´n slimme keuze omdat ik alles een beetje door elkaar haalde. De tweede date las ik, is minstens zo belangrijk als de eerste. De eerste is voor het maken van een indruk, de tweede voor de connectie. Ik had het zo goed doorgelezen en ik was op de plek waar we hadden afgesproken ruim voor zij er was. Eigenlijk als ik het helemaal goed had willen doen, had ik ergens anders af moeten spreken. Op een plek die we beiden kenden. Dat bleek een goede raad, zij verdwaalde en dat had ik kunnen voorkomen. Haagse Hout en het Korte Voorhout ze was niet de eerste die zich vergiste. Verder was ik alles vergeten, behalve dan dat het ook tijd was voor het eerste voorzichtige flirten. Wat ik wel moest doen was af en toe haar hand of haar arm aan raken en haar aankijken. De tafel was echter te breed om het natuurlijk te laten verlopen. Ik kon niet bij haar arm, ik probeerde het wel en stootte allerlei schaaltjes met eten van tafel. Zonder haar hand te vinden overigens. Verder hielp het ook niet dat de spinazie zich hevig worstelend verzette tegen mijn malende kaken.

Een goede vriendin had gezegd: ´Jongen vergeet al die regels. Gedraag je voor één keer eens niet als het watje dat je bent. Vroeger hielden wij geëmancipeerde vrouwen van watjes, maar die tijd is voorbij. Wees een echte kerel.´ Had ik haar dan over de tafel moeten trekken, om haar vervolgens vol op de mond te zoenen. Ik weet welk antwoord ik van die vriendin gekregen zou hebben: ´Ja wij willen over de tafel gesleept worden. Wat er ook in de dateregels staat.´ ´Zoenen pas bij de vierde date,´ zei ik en dat echte kerels er een potje van maken. Ik jammerde nog wat na, iets over dat vrouwen liever een stalker daten, een seriemoordenaar trouwen of met een hersendode kickboxer dan met mij. Ze was zo leuk, we hadden zoveel gemeen. Teveel misschien. Misschien moest ik meer uit de box denken en het eens niet proberen op politiekcorrectdating.nl maar bij lonelyinthearmsofgoddates.nl of loveforkakkers.nl. Nu ik er over nadenk geef mij maar een SGP-vrouw. Zij doet zonder morren het huishouden en ik doe niks.