Bekende en minder bekende Haagse personen
Ineens zag ik hem uit het donkere gat van de spoorbrug opduiken. De Haringman van de dag. Heel vriendelijk, waarschijnlijk uitverkocht. Zwaaiend en al (niet op deze foto). Je maakt wat mee als vrijwillig schipper van De Willemsvaart.
De man zal niet weten dat op deze plek al in de 19nde eeuw schepen met haringtonnetjes langs kwamen om het achterland van Scheveningen mee te laten genieten van het Schevenings product bij uitstek, de Hollandse Nieuwe….
Dit is Oenkenstein:
Hij vertoeft hier aan het Zuiderstrand van Den Haag Scheveningen. Een plek die hij graag frequenteert voor het maken van prachtige foto’s. Sommigen daarvan kunt u bewonderen op zijn fotoblog: The Daily Photo Jammer dat het blog al een tijdje achterloopt door zijn sound werkzaamheden.
Hier is Oenkenstein in Actie:
Wat doet hij? Hij probeert een miniatuur uitvoering van een strandbeest van Theo Jansen aan de praat te blazen. Hij is een groot bewonderaar van Theo niet alleen omdat hij de strandbeesten te gek vindt, maar ook omdat hij Theo al kent van de Foto Akademie waar Theo hem les gaf.
Dit is de foto Einde Seizoen van Oenkenstein die mij het meest aanspreekt:
Dit is Oenk zijn T Shirt:
Hijzelf zal toen ik deze foto 4 jaar geleden maakte niet vermoed hebben dat er een carrière in de sound voor hem in het verschiet ligt. Dat is namelijk de aanleiding voor deze post.
Dit is het geluid waar Oenkenstein’s T Shirt hem vast heeft geinspireerd….
Ik vond het op een blog van Marco Raaphorst dat beschrijft hoe Oenkenstein aan Reason kwam: Geinspireerd door een door Raaphorst geschreven extensie van Reason.
A Fender Stratocaster, inherited from my brother, stood in a corner gathering dust for lack of a good guitar amplifier.
The reason to purchase Reason 8, was the announcement of the Boutique Amp ReFill.
The upgrade to Propellerheads Reason 8 came with the free Softube Amp which combined with this Boutique Amp ReFill offers a choice of several great sounding amplifiers, each with its own characteristic sound: The Edge, The Rolling Stones, Jimi.
They are inspiring patches and the Strat … is played again daily.
En dit is Oenkensteins Nieuwe Website: Oenkenstein NL
Alwaar hij een heuse door hemzelf geschreven software synthesizer voor Reason presenteert.
De tweede helft van deze maand komt Rumble in de verkoop bij Reason.
Wij wachten vol spanning het vervolg af. Hij zou wel eens wereldberoemd kunnen worden 😉
Voor wie muzikaal net zo’n analphabeet is als ik, legt Wikipedia uit wat een DAW of Digital Audio Workstation – of in beter Nederlands Digitaal Geluidsmontagesysteem is.
Het Blog van Bax Music biedt ook wat inzicht. Vooral dat er naast Reason nog wel een paar softwarepakketten zijn….
En jawel, Oenkenstein is daarnaast ook nog eens een gewaardeerd medeauteur en mede oprichter van dit blog…
Jan voert indien mogelijk dagelijks de dakratten . van verre zien ze hem al aankomen strijken alvast neer en wachten tot Jan ter plekke is. Hij koopt telkens een baaltje van 5 kilo en schept er zijn dagelijks portie uit.
Jan ken ik inmiddels ± 65 jaar. In de zomer zit Jan op een van de bankjes in de zon en gedurende de winterse kou zit Jan een uurtje hij bij M’c Donald waar de koffie voor mensen boven de 60 slechts 1 € kost. zo af en toe drink ik met Jan een bakkie ,even een praatje en we gaan weer ieder een kant op.
Jan leest een aantal kranten en kijkt veel naar TV West en weet mij soms te tippen als er iets bijzonder in Den Haag te zien of te beleven is ,bovendien is Jan een plezierig mens.
Hoe ziet de uitvaart van een activist eruit? Niet persé heel anders dan die van een bakker of een registeraccountant. De toespraken verschillen wel, de mensen in de zaal ook.
Gisteren nam bij Crematorium Ockenburg een volle zaal afscheid van Ferry van Maanen, een man die zich zeker vier decennia ingezet heeft voor een betere wereld voor mens en dier. Eind jaren ’70 was hij al actief bij het Haags Vredesplatform. Ferry hielp mee met de organisatie van Nederlands grootste demonstratie ooit: op 29 oktober 1983 liepen 550.000 mensen door de straten van Den Haag in protest tegen de plaatsing van kruisraketten. Later was hij onder andere betrokken bij Occupy Den Haag, bij de acties van ongedocumenteerden op de Koekamp en in de Sacramentskerk. Als dierenliefhebber was hij ook veel te vinden bij de protesten tegen het BPRC in Rijswijk, waar apen worden gebruikt voor dierproeven. Jarenlang zette Ferry zich ook in voor Emmaus, in de kringloopwinkel op de Beeklaan. Soms speelde hij voor Sinterklaas.
Bij velen stond Ferry bekend onder zijn bijnaam ‘Opa Water’. De eerste vermelding van zijn bijnaam lijkt van oktober 2011 te zijn, waarin Dirk den Haan hem filmt terwijl hij jerrycans met water haalt voor het tentenkamp van Occupy. Opa water, die leed aan reumatoïde artritis, sleepte deze dagelijks van zijn huis naar het Malieveld. Later deed hij hetzelfde voor de uitgeprocedeerde vluchtelingen op de Koekamp.
Ferry voerde zijn verkregen bijnaam zelf op Twitter en verder oa. in de commentaren die hij op Haagspraak gaf. Onze Happy Hotelier voorzag iedere post waar hij ooit op reageerde van een tag…
Ferry mopperde en klaagde regelmatig en zat bij de acties voor Occupy en de vluchtelingen regelmatig met de handen in het haar. Toch maakte hij de zaken in de praktijk niet moeilijker dan ze waren. Als gepensioneerd bouwvakker wist hij als geen ander waar je hout kon halen voor die vloer of dat hokje dat een koude tent of kerk leefbaar hield in de winter en kwam hij desnoods zelf langs met zijn accuboor.
Als er bij Occupy kapotte tenten afgevoerd moest worden met daarin zaken die geen mens (zeker geen authoriteiten) ooit meer terug wilde zien dan stond zijn autootje ook klaar. Opa water stond borg voor benodigdheden als mobiele toiletten en regelde ze indien nodig. Geregeld leed hij hierbij zelf financiële schade. Achteraf hoorde je hem hier nooit meer over.
De Occupiërs lieten Ferry in 2011 niet helemaal aan zijn lot over met het dragen van de jerrycans. Na enige tijd werd het duidelijk dat Ferry inmiddels niet meer zo goed ter been was en kreeg hij van hen een tweedehands rollator.
Op het drassige Malieveld, waar meestal niet gereden kon worden, sjouwde hij deze voortaan ook met zich mee. Bij latere acties in de vijf jaar die volgden vormde de rollator een dankbaar platform voor zijn vele borden met protestteksten. Een kleurige hoge hoed, ooit gemaakt voor een demonstratie tegen bankiers die de democratie in Europa gijzelden, maakte zijn verschijning compleet. Bij elke volgende demonstratie werd de hoed van nieuwe teksten voorzien.
Thuis had Ferry zijn kat en zijn volkstuin. Of hij familie had en vrienden buiten het activistenmilieu is mij niet bekend. De volle zaal bij de uitvaart gaf vooral een doorsnede te zien van activistisch Den Haag, met af en toe een raadslid en een enkele wethouder erbij. Ze zullen hem missen, iemand anders zal nu het water moeten dragen.
In de toespraken kwam verder naar voren dat Ferry, die vaak samenwerkte met kerkelijke organisaties als STEK, zelf niet gelovig was. Ik vermoed ook dat hij in een eventueel hiernamaals snel een misstand zou vinden om een actie tegen op te zetten. Opa Water was immers niet onverwoestbaar, hij was wel onverzettelijk.
Blijf dwars!
Edwin IJsman
Op 16 januari 2017 werd officieel afscheid genomen van Amerikaanse Haagse straatmuzikant Chuck Deely, een paar honderd mensen waren in Het Paard van Troje aanwezig om de zo bekende Chuck de laatste eer te bewijzen.
Er waren muzikanten, die een muzikale ode aan de straatmuzikant brachten en Sjaak Bral was als spreker aanwezig. Een afvaardiging van de gemeente was aanwezig als mede Jetta Klijnsma. Onlangs was door Alexander Spoor nog geld ingezameld om de straatzanger te ondersteunen. Inkomsten waren vanwege het ziek zijn van Chuck tot nul gedaald , hij startte een actie om geld in te zamelen hetgeen ongeveer € 5000 heeft opgebracht, helaas na een paar dagen werd Chuck op straat onwel en overleed in het MCH.
De avond in het Paard was zeer geslaagd, alles was goed verzorgd er werd mooi muziek gemaakt. Er was een slideshow waaraan diverse fotografen een bijdrage hadden geleverd en korte filmpjes werden er ook getoond. Tim Akkerman bracht op ontroerende wijze “Heart of gold” van Neil Young ten gehore en ik zag dat sommige mensen het even te kwaad hadden. Nachtburgemeester René Bom vertelde anekdotes over Chuck, wat weer voor opluchting zorgde in de grote zaal van Het Paard.
Het Couperus Cello Kwartet bracht mede namens het Residentie Orkest een muzikale ode aan de overleden straatzanger. De straatzanger heeft een paar keer met het beroemde orkest opgetreden. Nicko Christiansen speelde een prachtig nummer op zijn saxofoon.
Op het einde van de herdenking werd het lijflied van Chuck Deely het “Rockin’ in the free world” ten gehore gebracht, enkele vrienden van Chuck lieten zich gaan en trokken de hele zaal mee, er werd onder luid applaus meegezongen door iedereen en zorgde zo voor een ontroerend afscheid.
Er werd gehuild en getroost en nagepraat over zijn of haar ontmoetingen met Chuck.
Op de valreep sprak ik wethouder Karsten Klein en Sjaak Bral nog even aan en vroeg hen of zich hard wilde maken om de gitaar van Chuck, die de hele dienst op het toneel lag wilden behouden voor het popmuseum. Het museum is nu nog in Hoek van Holland gevestigd maar er zijn verregaande plannen om het naar Popstad bij uitstek Den Haag te verplaatsen. Zij vonden het een prima idee en zij zouden hun best doen om de gitaar voor dit doel te bewaren.
Innerlijk verwarmd stapte ik na afloop van de herdenkingsdienst de ijzige kou in op weg naar tramtunnel en huis. In de tramtunnel aangekomen moest ik een tijdje wachten, mijn gedachten dwaalde terug naar de momenten dat ik geld gaf, foto’s maakte, soms een paar worden met hem sprak en naar zijn muziek luisterde.
Vreemd dat “Thank you for the music, the songs I’m singing… Thanks for all the joy they’re bringing” van ABBA in mij hoofd opkwam, staat mijlen ver van elkaar af, maar gedachten gaan hun eigen gang.
Bedankt Chuck.
Meer foto’s over de herdenking in Het Paard op:
Haagspraak 