De Nederlandse social media hadden het er afgelopen dinsdag erg druk mee: Joanna, de 23-jarige studente die sinds haar arrestatie bij een bezoekje van koningin Beatrix aan Utrecht een bekende Nederlander was geworden. Zij en haar protestgroep ‘Het is 2013’ kregen tal van verwensingen over zich heen. Zij werden uitgemaakt voor partypoopers die tegen ‘feestjes’ voor het volk zouden zijn, voor publiciteitsgeile aandachttrekkers etcetera. Het was eigenlijk wel prima dat zij 30 april op de Dam gearresteerd werd, kort voor de balkonscene met Koning Willem Alexander, Maxima en hun kindjes. Zo’n protestbord hoort daar op zo’n moment immers niet thuis. Het bederft onze kroning, ons volksfeest.
De aandacht in Pauw en Witteman voor deze arrestatie moest het ook ontgelden. Gelukkig voor de ‘Joanna-bashers’ werd er in dit programma vooral ingegaan op de grootte van de groep demonstrerende Republikeinen in Amsterdam en de relevantie van hun gedachtengoed voor Nederland, waar de koning grotendeels een ceremoniële functie heeft.
Hier konden de verstoorde oranje feestvierders op hun beurt weer hun gelijk mee halen: het was allemaal gezeur, gerommel in de marge. Die enkele anti-monarchiste die zich tussen de bierdrinkende oranjemenigte begeeft kan worden opgepakt. Het is voor haar eigen bestwil. Ze is gek. Waarschijnlijk hoort ze nog stemmen ook: op de brandstapel ermee!
Wat dat betreft mogen wij in Nederland gerust spreken van ‘anti-social media’. Als de grootste gemene deler van deze berichtgeving representatief mocht blijken voor het Nederlandse volk, dan hebben wij met zijn allen een groot probleem.
Het gemak waarmee wij in Nederland over democratische grondrechten heen stappen is shockerend. Schijnbaar beseffen wij niet meer dat grondrechten ook opgaan voor mensen met wie wij het niet eens zijn. Schijnbaar beseffen wij niet meer, dat als wij hun rechten met voeten treden, wij ook onze eigen grondrechten aantasten. Schijnbaar beseffen wij niet meer dat grondrechten ook opgaan voor minderheden en de bescherming van die minderheden cruciaal is voor een goed functionerende democratie. Het is wat een democratie onderscheidt van een dictatuur door de meerderheid, een verschijnsel waarmee wij in de 20e eeuw al wat ervaring hebben opgedaan.
Een van deze grondrechten is het recht van demonstratie, verankerd in artikel 9 van de Grondwet en gereguleerd via de Wet Openbare Manifestaties. Verder kunnen demontranten zich nog beroepen op het Europees Verdrag van de Rechten voor de Mens, onder andere artikel 11 hiervan.
Geheel in overeenstemming hiermee is Joanna afgelopen dinsdag met een nog onbeschreven stuk karton en een stift naar de Dam gegaan. Vooraf was overlegd met de burgemeester. Alles was geregeld. Ze stond er nauwelijks, in alle rust, toen ze werd gearresteerd.
Als je erbij vermeldt dat de Amsterdamse politie tijdens de inhuldiging aanvankelijk de arrestatie ontkende, dan geeft dat te denken. Als je je vervolgens bedenkt dat dezelfde persoon enkele maanden eerder ook ‘per ongeluk’ is opgepakt in Utrecht, dan kan je deze ‘officiele lezing’ niet langer het voordeel van de twijfel geven.
Woensdag haastte de burgemeester van Amsterdam zich dan ook naar Pauw en Witteman om uit te leggen dat de arrestatie van Joanna een misverstand was. Er was zelfs sprake van een persoonsverwisseling. Een prachtig verhaal, de politie van Moskou kan er een puntje aan zuigen.
Maar uiteraard zal u blij zijn dat u nu aan het einde van deze tekst gekomen bent: het is allemaal gezeur. Er is niets aan de hand met Nederland en het Nederlandse volk. Als wij republikeinen en anti-monarchisten meervoudig ‘per ongeluk’ oppakken, dan is dat voor hun eigen bestwil. Laat ons lekker ons feestje vieren en onze dromen opschrijven voor een koningslied.
Daar heb ik maar een antwoord op. Wellicht kent u deze woorden, afkomstig van een befaamd vaderlands staatsman: “U kunt gerust gaan slapen.”
Haagspraak 