Auteur: Harry Zevenbergen

Het voordeel van arm zijn is dat, laat ik in dit geval voor mezelf praten, mij overvallen een weinig lucratieve bezigheid is. ´Uw geld of uw leven.´ Ik moet er altijd om lachen wanneer iemand me met dit clichéverzoek staande houdt en let ook op het u. De overvallers in Schilderswijk zijn beleefde welopgevoede jongens. Wat er ook beweerd wordt. Dat ze zich genoodzaakt voelen iemand te overvallen wil niet zeggen dat ze geen manieren hebben. 
´Mijn geld of mijn leven jongeheer?´ herhaal ik de vraag. Doe mijn geld maar dan. Ik geef je het telefoonnummer van mijn personal deurwaarder, wie heeft er geen tegenwoordig. Beste overvaller hier hebben jullie een overzicht van mijn schulden en wanneer de afbetalingen moeten worden gedaan. En hier heb je 2 euro 65 voor de telefoonkosten. Dan fiets ik door, een verbijsterde overvaller achterlatend. Ik blijf natuurlijk niet staan tot hij beseft dat mijn leven veel meer waard is.

Het voordeel van arm zijn is dat wanneer de één of andere internetcrimineel op wat voor manier dan ook achter de gegevens van mijn creditcard komt, bijvoorbeeld omdat ik in al mijn onnozelheid inga op een vismailtje. Het is bovendien erg grappig wanneer ik me dan bedenk, dat zo´n visser vrolijk online gaat om een dure vliegticket te boeken naar een ver en zonnig oord. Maar dat hij niet meer krijgt dan een enkele reis Hoofddorp-zuid en daar vervolgens met een parachute gedropt wordt. Ik ben deze week in Hoofddorp geweest en geloof me, daar wil je nog niet dood gevonden worden.

Er zijn zoveel voordelen aan arm zijn, de woz waarde van mijn huis bijv. is negatief, ieder jaar krijg ik een bedrag gestort van de gemeente. Ieder jaar komen er ambtenaren langs die denken dat het zaakje stinkt, maar telkens druipen ze onverrichter zake af. Hier valt de woz-waarde niet op te schroeven tot duizelingwekkende hoogte om deze burger een poot uit te draaien.

Vandaag nog werd ik gebeld door iemand van de Nationale postcodeloterij, of ik twee loten wilde kopen en dan kreeg een derde lot met flinke korting. Ik zei ik heb een ander voorstel. Wanneer jij een miljoen op mijn rekening stort, dan koop die loten van je. ´Normaal doen we dat niet zei de jongeman, maar omdat we uw originele voorstel kunnen waarderen maken we voor u vandaag een uitzondering.´

Ik wil het nog wel even zwart op wit hebben.

Drugs zijn onlosmakelijk verbonden aan Rock ´n´ Roll. Je daar tegen verzetten is hetzelfde als de zwaartekracht ontkennen. Natuurlijk er zijn altijd uitzonderingen, zo nu en dan is er een artiest die high wordt van een glas water en valt er ergens iets omhoog. Morrissey één van mijn grote helden vertelde in een interview over die ene keer dat hij iets gebruikt had. Extacy. Hij had een uur lang in de spiegel gekeken en het verwonderde hem hoe knap de man was die hij zag. Na een uur was het voorbij en bij dat ene experiment bleef het. Al zijn nummers zijn gegarandeerd drugsvrij en in de liedjes overheerst zelfspot, niet het narcisme van de extacy. Misschien zouden erkende junks als Herman Brood en André Hazes veel betere muziek hebben gemaakt zonder drugs we zullen het nooit weten. Maar ik heb zeker nooit iemand horen beweren dat alle platen en cd´s van artiesten onder invloed van stimulerende middelen vernietigd moeten worden.

Doping en sport zijn net zo nauw verbonden als muziek en drugs. Toch is hier het moralisme van de massa onverbiddelijk. Doping is fout en zondaars moeten hangen en als het wielrenners zijn moeten ze niet alleen hangen, maar ook onthoofd worden en gevierendeeld. Dat is niet altijd zo geweest. Vanaf de eerste dag werd doping gebruikt, jarenlang werd daar openlijk over gepraat alsof het rock ´n´roll was te sporten onder invloed. In de Tour de France van 1905 werd al doping gebruikt en in de Tour van 2105 zal nog steeds gebruikt worden. De eerste doping was gevaarlijk omdat men maar wat deed. Zeg maar de methode Brood, je gooit er van alles in en hoopt er het beste van. De Tour de France win je er niet mee. Bij drugs in de rock ´n´roll is het altijd zo gebleven. In de sport heeft de dope zich ontwikkeld en fietst, loopt, zwemt, schaatst men harder, beter dan ooit.
Vandaag zag ik Boogerd op de televisie een bekentenis afleggen. Ik keek er naar en het deed me niets. Dat wil zeggen ik voelde medelijden. Van mij had hij het niet hoeven te vertellen, ik wist het toch wel. Zijn prestaties zijn er niet minder om, deze staan in mijn geheugen gegrift en op mijn herinneringen ben ik zuinig. Michael is een kampioen en Herman Brood een derderangs rock ´n´ roller, die lang voor Patty Brard de sterrensprong waagde. Voor zover de overlevering gaat probeerde hij niet eens een salto te maken. De loser.

Dichters, muzikanten, verhalenvertellers, singer-songwriters: in de voorstelling ‘In de rondte’ staan ze allemaal tegelijkertijd op één podium. Gedichten worden ondersteund door muziek en prachtige songs versterkt door verhalen. Bijzondere combinaties die door de geïmproviseerde insteek op dat moment ontstaan. ‘In de rondte’ staat op donderdag 28 februari exclusief in Theater Dakota.

‘In de Rondte’ is een programma van schrijver en singer-songwriter Eva Meijer en dichter Harry Zevenbergen. Geïnspireerd door het Amerikaanse ‘In the round’ staan zes dichters, schrijvers, singer-songwriters en muzikanten in een halve cirkel op het podium. Om beurten lezen ze een gedicht of prozafragment voor of spelen ze een liedje. Hierbij spelen, praten en zingen ze in wisselende samenstellingen met elkaar mee. In Theater Dakota delen Eva en Harry het podium met dichteres Diann van Faassen en singer-songwriters Timo de la Mar en Vanessa Peters. Vanessa Peters, gerekend tot één van de beste singer-songwriters uit Texas, tourt voor het eerst in drie jaar weer door in Nederland. Het optreden in Theater Dakota is de aftrap van haar tour.

Informatie & kaartverkoop

In de rondte, donderdag 28 februari, aanvang 20.15 uur, €12,-.
Kaartverkoop via http://www.theaterdakota.nl, telefonisch via 070 326 55 09 of aan de kassa van Theater Dakota (Zuidlarenstraat 57, 2545 VP Den Haag).

Er zit een paard in mijn koekast. Een goudvis in mijn haring. Een volkswagen in mijn Ferrari. Sinas in mijn appel. Komkommer in mijn courgette. Luchtballonnen in mijn vliegtuig. Amsterdam in mijn Den Haag. Haat in mijn liefde. Meetbare sporen van een geweten in de bankier.
Paardenkracht in mijn auto. Alligators in mijn tranen. Resten socialisme in PvdA politici. Religie in de kerk. Diepgang in de Wereld draait door. Voetbal in ADO. Monarchie in verstokte republikeinen.
Bijna niets is wat er op de verpakking staat. Er zit een paard in mijn boerenkool en ik ploeg me met mes en vork een weg naar de overkant van mijn bord en terug. Op mijn telefoon ben ik altijd in Londen, is het altijd – 2 graden en sneeuwt het.
In de bouw wordt alleen nog maar afgebroken, in de paarden voor de Gouden koets zit net iets meer Ankie van Grunsven dan een levend wezen kan verteren. Er staat een viervoeter in de gang. Hij schudt zijn hoofd, veegt zijn voeten, knikt beleefd en neemt zijn kroon af.
Het zijn edele dieren de Oranjes, ze zijn er voor in de wieg gelegd. Dat zullen wij nooit begrijpen. Ze leven in een andere wereld. Er is geen timmermanszoon die timmerman wordt met twee linkerhanden. Maar een onnozele prins wordt koning wat er ook gebeurd.

En wij we mogen zingen in de straten, één dirigent, één volk uit volle borst. Vals en oprecht. Wat ben ik blij dat iedere poging tot integratie bij mij volledig is mislukt. Ik zing leve de republiek, al is het in mijn eentje. Bekijk oude foto´s uit 1980. Alle straten lagen open, de stenen vlogen door de lucht. Misschien moet ik wat mensen uitnodigen voor een reünie. Ik weet in ieder geval zeker dat mijn ouders me deze keer niet tegen zullen houden.

http://www.facebook.com/pages/Geen-kroning-geen-koning/497386973657510

Nu de storm een beetje is gaan liggen, wil ik graag terugkomen op de SNS en de zo geplaagde Sjoerd van Keulen. Niet dat ik medelijden met hem heb. Het is een misdadiger ook als de wet dat anders ziet. Maar hij deed het niet in zijn eentje, hij maakt deel uit van een wereldwijde criminele organisatie en is symbool geworden van een misdadige mentaliteit. Deze bende bestaat uit bankiers, politici en andere gokverslaafden die hoog spel hebben gespeeld met ons geld, onze huurwoningen, ons land, onze wereld. Iedere ordinaire casinoganger weet dat iedere winst slechts een voorbode is van een veel groter verlies. Hoe hoger de toppen hoe dieper het dal. Het verschil is natuurlijk wel dat de ordinaire casinoganger zijn eigen geld vergokt. Sjoerd en de zijnen ons geld.

Vorige week hoorde ik iemand zeggen dat van Keulen nooit zo´n slecht mens kan zijn als nu wordt gezegd. Hij was namelijk aanwezig bij de bezetting van het Maagdenhuis. Tja met zo´n verdediging heb je geen columnisten meer nodig. Een aanzienlijk deel van de babyboomers waren hippie, dolle mina, kabouter, provo en vochten tegen de gevestigde orde en voor het mooie ideaal dat de wereld van ons allemaal is. Van Keulen zal de foto´s ongetwijfeld bewaard hebben om aan zijn kleinkinderen te vertellen over die wilde tijd. ´Kijk eens wat opa gek deed.´ Maar zoals zoveel van zijn tijdgenoten is er van dat idealisme weinig meer over. Ze verziekten, vergokten en verpatsten de hele publieke sector aan en op de vrije markt. Het ergste van dit soort criminelen is dat ze kunnen zeggen dat het allemaal legaal is wat ze doen. Maar of iets misdadig is of niet is meer een morele kwestie. Wetten zijn tijdelijk. Vroeger kenden we de doodstraf, deed de huisarts aderlatingen, werden psychische stoornissen behandeld met electroshocks, mochten vrouwen niet stemmen, homo´s niet trouwen, bestond er geen minimumloon. Dit om maar een paar voorbeelden te noemen. Wetten zijn tijdelijk en de tijd is daar om een aantal zaken die uit de hand zijn gelopen terug te draaien. Niet een beetje maar radicaal.
Dus nee het gaat niet om het omploegen van het achtertuintje van Sjoerd van Keulen, maar om de tuintjes van alle ´Sjoerd van Keulens´ in deze wereld. Banken moeten er zijn voor alle mensen en niet voor de verrijking van een kleine groep. Energie, openbaar vervoer, woningen, de post moeten allemaal weer in handen komen van ons allemaal. Dat zal niet snel gebeuren omdat de Neo liberale gangsters alle grote politieke partijen beheersen.
Tot die tijd moeten wij genoegen nemen met het naspelen van de legendarische filmscene uit the Edukators van Hans Weingartner. Inbreken in een villa alle meubels op de kop zetten en dan op de muur de volgende boodschap achterlaten ´De vette jaren zijn voorbij´.