Zag afgelopen week dat de luiken en een deur van het oude stadhuis aan de Groenmarkt een kleur hadden gekregen, die er niet om liegt. Volgens mij hebben ze signaalrood gebruikt in plaats van het historisch verantwoorde Ossenbloed.
Beetje pijn aan de ogen doet het wel. Ter vergelijking een kleurenstaaltje toegevoegd.
Bij een goede restauratie is een op de historie gebaseerde kleurkeuze belangrijk. Om het historisch kleurgebruik te begrijpen, is kennis over de belangrijkste historische pigmenten nodig. Ossenbloed is geen pigment, maar een naam van een kleur. Ossenbloed is een naam, die tot de verbeelding spreekt en veel vragen oproept. Verschillende bronnen melden dat in de Middeleeuwen ossenbloed op de kozijnen en luiken gesmeerd werd. Dit was in de tijd dat lijnolieverven nog niet werden gebruikt voor vensters.
Tekstbron: Agriwiki.
Haagspraak 
Wat ze in Rotterdam kunnen, dat kunnen wij in Den Haag ook moet de betreffende aannemer hebben gedacht. Daar werd een monumentaal gebouw inclusief zandstenen ornamenten in de lak gezet. De aannemer vindt het nog steeds mooi en begrijpt de ophef niet. In Den Haag vliegen dit soort aannemers ook regelmatig uit de bocht. Nu weer dus op ons eigen oude stadhuis dat zelfs een Rijksmonument is zover ik weet. Zolang er geen wethouder verantwoordelijk is voor ons historisch erfgoed, met een beleidsplan voor het in stand houden van monumenten kan ook Den Haag het schudden. Zat onze wethouder Joris Wijsmuller niet aan de Cote d’Azur bij het mondaine MIPIM?
Heb dat item gezien over die gevel was een ambassade geworden. De aannemer
/ schilder krijgt van bovenaf het kleurennummer , zelf uitkiezen is er niet bij dus opdrachtgever is verantwoordelijk .
Het trieste is dat er zeven schilders aan het werk waren het uit rode baksteen opgetrokken pand wit te schilderen en de gemeenteraad wel vragen had gekregen om de klus te stoppen, maar daar pas drie weken later op konden antwoorden. De klus was ook zonder vergunning gestart.