Tag: Reinkenstraat

Het creatiefste boekwinkeltje van de Reinkenstraat

Wie dacht dat de etalage van Antiquariaat Collette in die aardige winkelstraat de Reinkenstraat een afspiegeling is van het interieur, heeft het mooi mis. De enthousiaste eigenaar Jogchum de Vries legt in het videoportret gemaakt in de Crea Cursus Film en Documentaire I van de UvA haarfijn uit hoe hij in 17 jaar tijd tot deze unieke opzet van zijn eldorado is gekomen.

De film bereikte mij door eerdere publicaties die wél van mijn hand waren over deze boekantiquair met zijn ongewone aanpak. Over zijn enthousiasme voor beroemde schrijvers en zijn gemis aan de wereld van de paardenrennen.

In een kleine zeven minuten toont hij werkelijk verbijsterende staaltjes van geheugentechniek en je kunt zien dat hij van die aandacht geniet. Alles is alfabetisch opgestapeld vervolgens per land onder meer Russisch, waar hij feilloos zo een boek van Dostojevski uithaalt.

Rommelig? Wie bepaalt dat? Wat is rommelig? Het lijkt alleen maar zo. Kijk en geniet!

Bron: cursus Crea cursus – UvA
De makers: Candice Alihusain, Rikkert Beek en Shirley Vasquez

Bewegwijzering – Fietsen Maar (!?)

Reinkenstraat _DSC1815

Reinkenstraat

We kijken, vlak voor de kruising met de Obrechtstraat, in de richting van de Laan Van Meerdervoort de Reinkenstraat in. De Reinkenstraat is op de schop.

Winkeliers blij, want volgens één van de winkeliers: “Als je moeder hier met haar rollator op de stoep loopt, kan je haar iedere halve meter oprapen”..Zo verzakt zijn de trottoirs aan beide kanten. De opgeknapte Reinkenstraat gaat er waarschijnlijk uitzien als de Piet Heinstraat. Straat steentjes over de hele breedte van de straat. Ook het riool schijnt aan vernieuwing toe te zijn. Volgens de door mij geraadpleegde winkelier is het geheel vóór 17 oktober klaar. Zo niet, dan verbeurt de aannemer een stevige boete. Er wordt dus heel gestructureerd gewerkt. De straat wordt gedeelte voor gedeelte aangepakt en de trottoirs worden door hekken afgescheiden van de rijbanen en niet zoals ik elders in de stad wel heb gezien in een keer opengegooid, zodat er niemand meer bij de winkels kan komen. De Reinkenstraat is een leuke buurt winkelstraat en dat moet zo blijven. Er is zelfs een toezichthouder van Gemeentewege die deze verbouwing niet alleen vanachter het bureau begeleidt, maar ook zichtbaar ter plekke aanwezig is. Het is natuurlijk niet wenselijk dat de winkeliers na het gereedkomen van de werkzaamheden op apegapen liggen, omdat er geen volk meer komt.

Fietsbord minpuntje

Een minpuntje en dat was voor mij de aanleiding voor deze foto en deze post: Dit bord rechts dat fietsers en bromfietser aanmoedigt rechtdoor te gaan. Over de rijbaan heeft geen zin, want die verzandt. Dus men wordt verleid over beide trottoirs door te fietsen/brommen/snorren. Dat gecombineerd met het feit dat er van alles en nog wat op het trottoir staat maakt het met je rollator op het trottoir wandelen toch wel een huiveringwekkende bezigheid…..

Door Happy Hotelier

Door Happy Hotelier

Fietsen of surfen naar een Kerstgeschenk?

Het makkelijkst is je aankopen voor de Kerst ruim tevoren via internet te bestellen. Wat verwacht je anders van een persoon met ‘internet’ in zijn naam. Het is dan wel gemakkelijk en kostenbesparend; maar er is ook werkelijk niets persoonlijks meer aan. Neem nou het inkopen van een parfum bijvoorbeeld. Dat is bijna hetzelfde als bloggen, chatten, mailen, twitteren, kortom het invoeren van tekst met een al dan niet verwacht eindresultaat. Tja daar hoef je mij ook niets meer over te vertellen. Ik was er van overtuigd dat ik op de fiets ietsje duurder uit zou zijn dan op de iPad. Maar dan heb je ook wat … of niet?

Prachtig om te beleven hoe de dames van Kruidvat, Ici Paris, Douglas, Hollywood, Etos, enkele parfumerie drogisterijen op Fred, Fahrenheit en Reinkenstraat en stad reageren op mijn steeds weer tevoorschijn halen van het getrokken lootje met die moeilijke parfumnaam. 
Een bloemlezing van de opmerkingen en belevenissen, de spannendste eerst. Op de Fred storm ik tegelijk met de Politie het pand van Ici Paris binnen. Als ik aan de fraai uitgedoste dames vraag waarvoor zij kwamen, antwoorden zij veelbetekenend: “Ik zou het echt niet weten; wij waren met pauze!”

20131231-094929.jpg

het verfomfaaide getrokken kerstlootje met de voor mij nieuwe parfumnaam

In Hollywood word ik lacherig verwelkomd (wellicht doordat ik niet direct op de naam kom?). De vrouw die mij helpt heeft er zelf nog nooit van gehoord maar doet alsof en haar collega corrigeert mij: “Narciso”, is de voornaam en niet Enrico (mijn buurjongen) maar die verkopen wij niet. “Ook niet in de aanbieding”, probeer ik nog? Dan barsten zij allebei in schaterlachen uit en schuddebuikend van het lachen weten zij nog uit te brengen: “Nee, ook niet in de aanbieding …”. 
Weer mijn fiets van het beugelslot halen, weer mijn rechterbroekspijp vastzetten. 
De Kruidvatten waarvan er negen zijn in Den Haag zijn uiterst vriendelijk en behulpzaam in het melden dat Rodriguez (het tweede deel van de naam op mijn briefje) helaas is uitverkocht maar blijken wel Essence (het derde deel van de naam) in oogmake-up te hebben … Natuurlijk toevallig dezelfde typenaam maar niets met mijn parfum van doende. 
De Etos vestigingen zijn het rustigst op de dagen voor de Kerst. Daar weet een caissière te melden dat het merk bij Calvin Klein hoort, ja zij kende het wel?!?
Ach leefde mijn tante Trees nog maar, ‘tante Thérèse’ voor haar chique Maison Rimmel in de Hoogstraat. Daar had ik wel binnen het afgesproken budget van het kerstcadeau gebleven. 
De smaken zijn echter op, het loopt tegen vijven en ik moet toch echt iets onder de boom hebben liggen. Dat betekent een surprise waarmee het voor de betrokkene lijkt alsof ik geslaagd ben in de aanschaf van haar of zijn wens. 
In een gedicht leg ik uit dat dit de dummy is voor het cadeau dat via internet onderweg is …

Haags Achterhuis

Haags Achterhuis Reinkenstraat nummer 19

De Reinkenstraat in Den Haag, is een straat in de wijk Duinoord met veel winkels en een aantal lunchrooms. Er is een grote diversiteit aan winkels en het is er vaak gezellig druk.

De straat heeft in de jongste geschiedenis een groot drama meegemaakt, wat niet zo bekend is. Amsterdam heeft het “Achterhuis” maar ook in de Reinkenstraat hebben wij een achterhuis.

Op nummer 19 woonde Mies Walbeehm. Zij bood, via het verzet, onderdak aan Joodse onderduikers. Het huis werd gebruikt als doorgangshuis voor Joden, die later elders werden ondergebracht. Er zaten soms wel 30 personen ondergedoken. In de nacht van 22 op 23 maart 1943 deed de SD, getipt door een verrader, een inval in de woning aan de Reinkenstraat. 24 Joden en Mies Walbeehm zijn toen uit het huis gehaald en afgevoerd.
De Joden werden afgevoerd naar kamp Sibibor, geen van allen overleefden dit kamp.
Mies Walbeehm werd eerst in de Scheveningse gevangenis opgesloten en later naar strafkamp Vucht overgebracht, als enige overleefde zij dit grote drama.

Sinds 2002 hangt er boven de ingang van nummer 19 een bronzen plaquette gemaakt naar een ontwerp van Loek Bos. Op de plaquette staat een spreuk van Jean Bartout: “De herinnering aan de doden is voor hen een tweede leven.”
Je moet echt zoeken om de plaquette te zien, omdat het in een donkere hoek hangt, maar als je eenmaal weet waar het zich bevindt, kun je niet meer door de Reinkenstraat lopen zonder er even naar te kijken. Elk jaar vind er een kleine plechtigheid plaats tijdens de jaarlijkse dodenherdenking op 4 mei.

Zo blijft de herinnering aan het Haagse achterhuis steeds levend.
Kaddisj jatom. Foto door Roel Wijnants, op Flickr
Kaddish van de rouwenden

%d bloggers liken dit: