Een zonnig begin van deze Parkpop deed ons blij richting het Zuiderpark gaan.
Daar aangekomen vielen we met ons neus in de boter; Handsome Poets was zowel gewoon goede muziek als lekker om naar te kijken, ze heten duidelijk niet voor niets Handsome Poets.
De Kraaien was niet echt aan ons besteed, maar het publiek genoot hoorbaar met volle teugen!
Klapper kwam bij onze favoriet van de dag, The Kik, wat een leuke band.
Ik waande mij even op een swingdance avond ten tijden van Buddy Holly. De act was gezellig, bijna huiselijk, de teksten pakkend, de muziek opzwepend, erg leuk! En het leukste was, het hele publiek stond hun liedjes mee te zingen.
Hoffmaestro knalde, maar vooral Noisette was een feest voor het oog! Wat kan die dame zingen. Nog geen drie tellen zingende, verloor ze haar oortjes en zong zonder een noot vals te zingen, al springend en dansend het hele podium rond. Wat een energie!
Naar mate de middag vorderde bleek de zon gewoon te blijven schijnen, wat een heerlijk sfeertje creëerde.
Barry Hay & Flying V Formation speelde naar hartenlust en hoorde we na wat plaatjes schieten vanaf de welverdiende rustpauze plek naast nieuw werk ook de klassiekers van The Golden Earring zingen. Het publiek galmde met grote getalen mee!
En toen was het wachten op Bob Geldof, dus even van de veilige backstage plek af het grote park publiek in…op zoek naar vriendje René Vollebregt (NEAR) die met vrienden een Grafitti Jam midden op het veld hield.
Wat een drukte en hectiek voor een verwende Backstage bezoeker, maar wat een gemoedelijke sfeer hing er weer. Kinders bij ouders op schoot met lekkers en een drankjes erbij, mensen die lachen, zingen en dansen met elkaar. Parkpop blijft toch écht voor heel Den Haag en de vele bezoekers van buiten de stadsgrenzen een jaarlijks, wederkerend feest.
Eigenlijk moet ik de laatste twee muzikanten als top act noemen van dit jaar, want Bob Geldof én Sinead O’Conner deden niet onder aan elkaar.
Wat leuk om al die ohh zo bekende liedjes die we allemaal al jaren kennen nu eens life te horen.
Het leuke van deze zwoele Parkpop was toch wel het feit dat door de vele Golden Oldies die er waren dat ook het publiek en de bezoekers achter de schermen ook best op leeftijd waren en zich helemaal uitleefden op de muziek. Swingende oudere jongeren en jongere ouderen die hardop meezingend stonden te dansen, het was een feest!
Parkpop wordt door vele handen gedragen viel mij ook dit jaar weer op.
Al het werk wat er ieder jaar weer inzit voor al die vrijwilligers, de mensen die dit organiseren, de politie die op de been is, de schoonmakers die ervoor zorgen dat alles opgeruimd wordt, de wc dames, de beveiliging>ongelovelijk dat deze mensen er ieder jaar wéér voor zorgen dat
wij met z’n allen als publiek naar het Parkpop feest kunnen gaan kijken.
Zij verdienen wat mij betreft een net zo groot applaus als alle artiesten die komen zingen, zo niet groter….dus hierbij neem ik mijn hoed voor u af!
Later volgt nog een fotoverslag van Parkpop 2013