vele klompen
Tag: dansen
Parkpop 2014
De weersverwachtingen voorspellen niet veel goeds voor deze Parkpop dag.
Dus met plastic camera hoezen in de tas en met opgewekt humeur rijden we naar het Zuiderpark.
De avond ervoor ging het dak er nog af voor ‘Night at the Park’ en dat het een goed feestje was is op enkele plekken nog wel te zien.
We zijn te vroeg, maar wilden zeker weten dat we de eerste band konden aanschouwen.
Dudettes, krachtige dames+heer die lekkere muziek ten gehoren brengen. Langzaam druppellen de bezoekers een klein beetje binnen. De meesten moesten misschien nog bijkomen van de avond ervoor of zich nog aankleden voor de voetbal wedstrijd die ’s middags ingelast getoont wordt tussen de optredes door omdat het Nederlandsche Team zich zo hoog in de WK geplaatst had.
We Were Evergreen bracht een prettige sound naar voren, vooral de dame op de xylofoon vond ik persoonlijk een toevoeging aan deze band. En toen waren daar Orange Skyline. Vier jonge, energieke jongens die het dak eraf speelden. Gebundeld met ritme, goede teksten, stuiterende energie en zichtbaar veel plezier zongen deze gasten een paar hele goede nummers. Omdat Eefje de Visser op het andere podium reeds was begonnen spoedden wij ons daarheen om daar een paar foto’s te maken om vervolgens snel terug naar Orange Skyline te gaan. Waar we teleurgesteld vernamen dat ze na een bliksembezoek, zo leek het, weer vertrokken waren. Hopelijk gaan we in de toekomst meer van deze band horen, want wat mij betreft zijn het blijvertjes!
Toen, door een iets drukker wordend publiek, naar het kleiner opgezette Haags Podium waar Hallo Venray acte de presence deed.
Epica brak de tent zowat af met geweldige vuurspugers, rookmolens en confettiebom.
Wat een energie, wat een geweld, wat een super toffe muziek. De zangeres zong prachtig en was een werkelijk feest voor het welwillende oog.
Maar ook de verdere muzikanten gingen als goed op elkaar afgestelde en ingespeelde beesten tekeer. Wat een show!
Epica is niet voor niets wereldberoemd, hun symfonische metal muziek is krachtig, prachtig en gewoon zeer de moeite waard om je wenkbrauwen bijna in de fik voor te laten vliegen.
GeWelDig!
En toen gingen we kort naar huis.
Na een korte pauze reden we over een lege weg terug naar het Parkpop terrein. Onderweg hoorden we dat er door het Nederlands Elftal gescoord werd en als klap op de vuurpijl hoorden we het volledige Parkpop Publiek juichen toen bleek dat de wedstrijd gewonnen was.
Alsof het hele voetbal intermezzo niet plaats gevonden had, ging de volgende band van start. Een bijzondere combinatie van Mantra muziek en rock, zou ik Hanggai omschrijven.
Waarna als hekkensluiter 10CC. Soepeltjes, alsof het een cd-tje was wat we beluisterden, zo klonk deze aangename band. Een mooie afsluiting van een wonderbaarlijke en heerlijk warme dag.
Zoals we Parkpop gewend zijn!
Parkpop 2013
Een zonnig begin van deze Parkpop deed ons blij richting het Zuiderpark gaan.
Daar aangekomen vielen we met ons neus in de boter; Handsome Poets was zowel gewoon goede muziek als lekker om naar te kijken, ze heten duidelijk niet voor niets Handsome Poets.
De Kraaien was niet echt aan ons besteed, maar het publiek genoot hoorbaar met volle teugen!
Klapper kwam bij onze favoriet van de dag, The Kik, wat een leuke band.
Ik waande mij even op een swingdance avond ten tijden van Buddy Holly. De act was gezellig, bijna huiselijk, de teksten pakkend, de muziek opzwepend, erg leuk! En het leukste was, het hele publiek stond hun liedjes mee te zingen.
Hoffmaestro knalde, maar vooral Noisette was een feest voor het oog! Wat kan die dame zingen. Nog geen drie tellen zingende, verloor ze haar oortjes en zong zonder een noot vals te zingen, al springend en dansend het hele podium rond. Wat een energie!
Naar mate de middag vorderde bleek de zon gewoon te blijven schijnen, wat een heerlijk sfeertje creëerde.
Barry Hay & Flying V Formation speelde naar hartenlust en hoorde we na wat plaatjes schieten vanaf de welverdiende rustpauze plek naast nieuw werk ook de klassiekers van The Golden Earring zingen. Het publiek galmde met grote getalen mee!
En toen was het wachten op Bob Geldof, dus even van de veilige backstage plek af het grote park publiek in…op zoek naar vriendje René Vollebregt (NEAR) die met vrienden een Grafitti Jam midden op het veld hield.
Wat een drukte en hectiek voor een verwende Backstage bezoeker, maar wat een gemoedelijke sfeer hing er weer. Kinders bij ouders op schoot met lekkers en een drankjes erbij, mensen die lachen, zingen en dansen met elkaar. Parkpop blijft toch écht voor heel Den Haag en de vele bezoekers van buiten de stadsgrenzen een jaarlijks, wederkerend feest.
Eigenlijk moet ik de laatste twee muzikanten als top act noemen van dit jaar, want Bob Geldof én Sinead O’Conner deden niet onder aan elkaar.
Wat leuk om al die ohh zo bekende liedjes die we allemaal al jaren kennen nu eens life te horen.
Het leuke van deze zwoele Parkpop was toch wel het feit dat door de vele Golden Oldies die er waren dat ook het publiek en de bezoekers achter de schermen ook best op leeftijd waren en zich helemaal uitleefden op de muziek. Swingende oudere jongeren en jongere ouderen die hardop meezingend stonden te dansen, het was een feest!
Parkpop wordt door vele handen gedragen viel mij ook dit jaar weer op.
Al het werk wat er ieder jaar weer inzit voor al die vrijwilligers, de mensen die dit organiseren, de politie die op de been is, de schoonmakers die ervoor zorgen dat alles opgeruimd wordt, de wc dames, de beveiliging>ongelovelijk dat deze mensen er ieder jaar wéér voor zorgen dat
wij met z’n allen als publiek naar het Parkpop feest kunnen gaan kijken.
Zij verdienen wat mij betreft een net zo groot applaus als alle artiesten die komen zingen, zo niet groter….dus hierbij neem ik mijn hoed voor u af!
Later volgt nog een fotoverslag van Parkpop 2013
Haagspraak 