Ook dit jaar wil Edwin IJsman voor Haagspraak weer graag een recensie schrijven van het boekenweekgeschenk. Bij zijn pogingen om via de reguliere kanalen het boekenweekgeschenk te bemachtigen, loopt hij echter tegen onverwachte obstakels aan. Gelukkig komt een reddende engel hem te hulp: ‘Het Internet’ 

Na mijn recensie van Kees van Kootens ‘De verrekijker’ van vorig jaar op Haagspraak, lijkt het mij leuk om ook in 2014 het Boekenweekgeschenk te behandelen. Nooit eerder las ik een boek van Tommy Wieringa, die vorig jaar met ‘Dit zijn de namen’ een werk uitbracht over een onderwerp dat mij na aan het hart ligt: vluchtelingen. Reden te meer om mijn boekenweekgeschenk te bemachtigen met de aanschaf van dit boek.

Het is mooi weer op vrijdag, dus ga ik onderweg naar de inmiddels weer open winkel van Polare in het Haagse centrum even langs de bibliotheek: wat strips wegbrengen voor ik weer eens een boete achter mijn naam heb. Vervolgens wandel ik, enigszins afgeleid door een paar voorbijlopende zomers geklede blondines, met een omweg naar de boekhandel.

Onze excuses voor het ongemak – Deel I

Daar wacht mij een nare verrassing. “Vanwege het faillissement van Polare Nederland kunnen wij u dit jaar helaas geen boekenweekgeschenk aanbieden. Onze excuses voor het ongemak,” zoiets. Dat is jammer. Maar goed, de zon schijnt, niet getreurd. Ik kan altijd nog rustig terug naar huis wandelen en daar online een bestelling doen, boekenweekgeschenkje erbij scoren en ik ben klaar. Als ik kies voor het boekenweekgeschenk in ebookvorm kan ik zelfs meteen met lezen beginnen!

Onze excuses voor het ongemak – Deel II

Dat is de theorie. De praktijk blijkt helaas weerbarstiger. Na ongeveer een uur stoeien met de website van Bol.com heb ik nog altijd geen boekenweekgeschenk. De website blijft hardnekkig mijn bestelling weigeren. Bij elke poging om tot betaling over te gaan verschijnt er deze tekst:

“We vragen uw aandacht voor het volgende: Helaas is het afronden van uw bestelling vanwege een technische storing niet gelukt. Onze excuses voor het ongemak. Probeer het later opnieuw.” Gelukkig heeft Bol.com een klantenservice. Om deze niet onnodig te belasten, begin ik eerst met de virtuele assistent, Billie genaamd.

Billie blijkt een eikel. Na hem uitvoerig het probleem uitgelegd te hebben, vervalt hij weer in zijn beginvraag: “Waarmee kan ik u van dienst zijn?” Ik word er moedeloos van en besluit mijn situatie, compleet met foutmelding van de website, in een email te beschrijven en het antwoord af te wachten. Wellicht dat de echte medewerkers van Bol.com dit probleem kunnen oplossen. En anders is de technische storing de volgende dag wel weer verholpen.

Toch?

Onze excuses voor het ongemak – Deel III

Nee. Op zaterdag ontvang ik een email terug van Bol, met daarin de volgende tekst: “U geeft aan geen betaling te kunnen doen voor uw bestelling in verband met een technische storing. Wij begrijpen dat u dit als verwarrend ervaart. Wij kunnen u mededelen dat wij u vriendelijk verzoeken om alles af te sluiten op uw computer en opnieuw op te starten, vervolgens een andere webbrowser nemen dan wat u normaal gebruikt zoals; google of firefox of een andere. Dit wil vaak het probleem oplossen. Onze excuses voor het ongemak.” 

“Wij begrijpen dat u dit als verwarrend ervaart,” kan ik enkel opvatten als een belediging, een tekst die je stuurt naar iemand voor wie ‘Het Internet’ een soort driekoppig monster is waar je liever niet mee te maken hebt. Een geheimzinnige entiteit die je leven is binnengeslopen en die het langzaam onmogelijk maakt. Zo denk ik niet over ‘Het Internet’. Het is best een handige tool, voor mensen die ermee om weten te gaan. Mensen die niet bij Bol werken bijvoorbeeld. Ik geef de website van Bol.com nog één kans, meer dan ze verdient na deze halsstarrige weigering van mijn klandizie: de foutmelding herhaalt zich ook op deze zaterdag.

Mijn excuses: ik kies niet voor ongemak

Sorry boekhandels, in alle vormen waarin jullie je manifesteren, jullie zijn tot uitsterven gedoemd. Ik ben sneller op het web. Ik ken websites die wél functioneren: sites waar torrents op staan, bijvoorbeeld. Na mijn urenlange pogingen, over twee dagen verspreid, om via de reguliere weg het boekenweekgeschenk te bemachtigen, lukt het mij in vijf minuten dit boekje van het net te trekken, leesklaar voor mijn ereader. Mocht de reguliere boekhandel, in zijn klassieke, maar ook in zijn digitale vorm, zich afvragen waarom zij inmiddels tot de bedreigde diersoorten behoort, dan heb ik hierop maar één antwoord: zij maakt het mij onmogelijk om op een efficiënte manier iets aan te schaffen.

Edwin IJsman

Nawoord:
Op woensdag 12 maart is Tommy Wieringa te gast bij Paagman, een boekhandel die voor mij een stuk verder de stad in is. Ik hoop dat ik daar dan wel dat andere boek aan kan schaffen, om het door hem te laten signeren. Ik zou nu echter eerder geneigd zijn om mijn boeken direct bij de schrijver te kopen: dan betaal ik de enige persoon die wél waar voor zijn geld levert.