Ik erger me er al langere tijd aan. Een steenvlakte tussen het Princes Irenepad (jawel, dat bestaat in Den Haag), de Prins Clauslaan, Prins Willem Alexanderweg (ook die is er) en de Koninklijke Bibliotheek. KB in vaktaal, Prins-Alexanderhof, mét streepje.
Licht roze tegels. Import, want die steensoort bestaat niet in ons land. In totaal een kleine 13.000 vierkanten en rechthoeken. Ik kan er een paar honderd naast zitten, maar zo ongeveer is het dat wel. De meesten 50 x 25 centimeter groot, een minderheid 25 x 25. Een goede vijf centimeter dik.
Een stenen ‘tapijt’ te midden van straten en grote gebouwen. Vergeten. Vrijwel geen voetganger loopt er over heen. Af en toe waagt zich een fietser op de vlakte. Zenuwachtig rondkijkend alsof er iets verbodens wordt gedaan.
Enkele jaren terug was het nog een simpele grasvlakte. Totdat iemand – ergens in het Haagse stadhuis – besloot dat het levende groene gras plaats diende te maken voor koud, kaal steen. Er is maanden aan gewerkt het voor elkaar te krijgen.
En waarom? Niemand die het weet. Per tegel is er minstens 100 euro, en wellicht wel het dubbele aan uitgegeven. Inclusief btw. Negentien procent. Alles bij elkaar tot een godsvermogen aan steen.
Om de hoek is de Princes Beatrixlaan aan beide zijden geplaveid met hetzelfde soort. Geen succes overigens. Tegels barstten voortdurend. Zakken weg. Verkommeren. Dus komen er periodiek ‘mannetjes’ die in opdracht van de gemeente al deze ellende moeizaam herstellen. Met nieuwe, geïmporteerde stenen plateaus. Lekker langzaam zodat het lang duurt. En dus veel kost.
De houten kratten met nieuw vervaardigde tegels staan er schier eindeloos. Inclusief containers waarin de verwijderde exemplaren, inclusief betonnen ‘ondergrond’, verdwijnen. Dat er even verderop een vlakte ligt uit zonder meer bruikbare tegels schijnt niemand te weten. Of te beseffen.
Er komt een boze gedachte bij me op: zou iemand zijn zakken hebben laten vullen door het bestellen van 13.000 tegels ‘in overschot’ die vervolgens schielijk dienden te ‘verdwijnen’ om vervolgorders niet in de weg te zitten?
Ik kijk nu ineens met een hele andere blik naar die roze stenen. Volgens mij blinken ze.
Haagspraak 
Liep gisteren langs de haringtent op het Buitenhof, daar hebben ze 3×3 vierkante meter stenen vervangen. De opdrachtgever had nog wat rosse stenen over en dacht ik plemp ze wel tussen de antraciet kleurig stenen dat ziet niemand!
Niet alleen in het bos vind je eikels.
zal de foto op flickr plaatsen 🙂
Erg leuk geschreven stuk. Wat een idioot gedoe. Ik heb zin om dit eens verder uit te zoeken …
Hier is meer aan de hand.