Gisteren heb ik aandachtig naar de live uitzending zitten kijken waarin de Tweede Kamer de kandidatuur van 3 gegadigden voor het voorzitterschap besprak en waarin de drie kandidaten zichzelf presenteerden.
Weer een marathonzitting die naar mijn idee in de omgekeerde en dus verkeerde volgorde werd gehouden. Eerst 17 fractievoorzitters en vervolgens pas de kandidaten met een presentatie over zichzelf en gelijk een antwoord op de vragen die al die Fractievoorzitters hadden gesteld. Iemand had ze geteld en kwam tot 250 …
Waarom niet eerst de kandidaten de gelegenheid te geven zichzelf te introduceren met een maximale spreektijd van zeg 15 of 20 minuten per kandidaat en dan de kamer met ook een maximale spreektijd van zeg 5 @ 7 minuten per fractie? …niet voor niets kennen wij ook het uit het Duits komende gezegde: “In de beperking toont zich de Meester”
Daarbij was ik zelf vooral geïnteresseerd in de presentatie van Vera Bergkamp (D66). Die vond ik heel goed, duidelijk en correct, maar ook veel te lang. Wel gaf ze naar mijn idee duidelijk aan dat ze veranderingen wil en aanbevelingen van de Commissies Van der Staaij en Boskamp wil overnemen. Naast haar presentatie verbleekten de presentaties van Arib en van Boskamp. Boskamp leek zich al min of meer op voorhand neergelegd te hebben bij een nederlaag en Arib hield het kort, duidelijk niet gewend zichzelf goed te verkopen, maakte een naar mijn mening interessante opmerking dat ze helemaal niet van mening is dat de Rol van de Tweede Kamer langzamer zeker wordt uitgehold, het tegendeel vindt ze, ook als ze de rol van de Tweede Kamer vergelijkt met die van de moeder van alle Parlementen, het Britse Lagerhuis. Jammer voor Arib, maar ook in haar presentatie zag ik een element van “Pappen en Nathouden”, dat naar mijn idee niet werkt. Overigens heeft Bergkamp die de naam van haar moeder heeft aangenomen een Marokkaanse vader. Ik ben benieuwd. Bergkamp heeft kuiltjes in haar wangen. Ik hoop dat ze meer humor heeft dan Arib en dat ze ook wat gezonde zelfspot heeft. Alleen dan houdt ze het vol.
De Vierde Vrouwelijke Voorzitter op rij
6 december 2006 werd Gerdi Verbeet (PVDA) gekozen tot Voorzitter van de Tweede Kamer. In 2010 werd zij herkozen. Zij bleef Voorzitter tot 20 september 2012. De leuke tweede foto is van de hand van mede auteur Roel Wijnants. Gerdi is daarop omgeven door kinderen. Voordat zij Parlementariër werd, werkte ze in het onderwijs.
Ik volgde het gedoe in het Parlement in haar tijd slechts zijdelings omdat ik zelf een druk baasje was. Ik heb de indruk dat zij een gewaardeerd voorzitter was die het ambt aanzien gaf en ook veel eraan deed om de Tweede Kamer wat begrijpelijker voor publiek en vooral ook voor kinderen te maken. Ik denk ook dat haar gevoel voor humor haar op de been gehouden heeft.
Na Gerdi verbeet werd Anouchka van Miltenburg (VVD) op 25 september 2012 gekozen als Voorzitter. Dagblad de Volkskrant schreef op 14 december 2013 dat acht fractievoorzitters uit de Tweede Kamer anoniem gezegd zouden hebben dat Van Miltenburg een ‘totaal ongeschikte’ voorzitter is. Ook van haar opvolgster Khadija Arib werd anoniem in media gesuggereerd dat ze geloosd moest worden. Ik vind eigenlijk dat het media verboden moet worden om anonieme bronnen binnen de Politiek of Overheid aan te halen om het publiek een bepaalde mening door de strot te duwen. Wees dan een kerel of een dame en verkondig het als eigen mening en op welke feiten c.q. argumenten je je baseert.
Op 13 april 2015 kwam Van Miltenburg opnieuw in opspraak na een gepubliceerde brief van GroenLinks-Kamerlid Linda Voortman, die in 2014 door haar eigen partij een maand werd geschorst wegens aangifte door Van Miltenburg bij de Rijksrecherche over vermeend lekken van vertrouwelijke informatie rond de benoeming van een nieuwe Nationale ombudsman. Voortman werd door het Openbaar Ministerie volledig vrijgepleit. Op 17 april verklaarde Van Miltenburg te betreuren dat zij bij deze gang van zaken onvoldoende oog heeft gehad voor de gevolgen van de ingediende aangifte voor Voortman.
Op 19 juni 2015 kwam Van Miltenburg wederom in opspraak. De reden: brieven van klokkenluiders die zich anoniem bij haar melden, werden tot dat moment conform de officiële procedure ongeregistreerd vernietigd. Een niet ondertekende brief met details over de ‘Teevendeal’ zou op die manier in november 2014 mogelijk door de shredder zijn gehaald, terwijl de Tweede Kamer toen al druk bezig was om bijzonderheden over die afspraak te achterhalen. Of de brief daadwerkelijk gearriveerd was, viel volgens Van Miltenburg niet meer na te gaan. Na kritiek uit de Tweede Kamer werd de procedure omtrent anonieme brieven drastisch herzien. Een kopie van de brief die een journalist van Nieuwsuur haar had laten inzien, werd door Van Miltenburg in een papierversnipperaar gestopt.Op 12 december 2015 trad zij af als voorzitter, nadat haar functioneren te veel onder druk was komen te staan als gevolg van Van Miltenburgs optreden rond het door haarzelf vernietigen van de kopie van een klokkenluidersbrief. De commissie-Oosting, die de ‘Teevendeal’ onderzocht, had er een week eerder in haar rapport op gewezen dat Van Miltenburg meteen de commissie over de brief had moeten inlichten.
Zie: NL Wikipedia
Na het aftreden van Van Miltenburg op 12 december 2015 nam Khadija Arib haar taken waar. Op 13 januari 2016 werd zij door de Kamer gekozen als nieuwe voorzitter. Arib werd op 29 maart 2017 herkozen als Kamervoorzitter met 111 van de 122 geldig uitgebrachte stemmen. Niemand had zich aangemeld als tegenkandidaat.
Zoals ik hiervoor al aangaf werd er over Arib in de wandelgangen ook gemopperd.
Zelf vind ik dat ze in de aanloop tot en tijdens de nacht van Rutte’s geheugen”verlies” de Tweede Kamer geen goede dienst heeft bewezen door het heft niet steviger in handen te nemen.
Haagspraak 