Geplande en ongeplande muzikale genoegens afgelopen weekend. Slenterend door de stad, zoals mijn grootmoeder het centrum van Den Haag noemde, bleek bij de Zwarte Ruiter een muziekfestivalletje gaande te zijn. De Surf en Turf BBQ. Los Coronas (uit Madrid) streelde het oor met van Californische stranden geplukte gitaar muziek, aangelengd met een prachtig trompetje.
Niet te lang bij stil gestaan. Op naar het Paard. Klassieke orkesten hebben het moeilijk; dus hebben ze de jeugd nodig. En waar vind je de jeugd? In het Paard van Troje! Het Residentie orkest organiseert dit jaar een serie van vier concerten in het Paard onder de naam Symphonic Junction. Afgelopen zaterdag was het thema Indie Games, oftewel soundtracks van computer spelletjes. Van Space invaders tot meer obscure (want indie) spelletjes.
Het voordeel van klassieke muziek in het Paard is wel, dat iedereen voor de verandering zijn mond eens houdt. Het was niet alleen staan en luisteren, er werden ook games gespeeld door het publiek. Hoogtepunt een combinatie van publiek (van bovenaf gefilmd) dat een soort van cursor moest doorgeven en daarmee kaarten moest zien te raken. Natuurlijk wel oppassen dat je niet door een monster gepakt wordt.
Het laatste concert in de serie is 13 juni a.s., met Florre Torim van de Staat.
En dan zondag. Tales of the Wind werd al aangekondigd op deze blog. Michael Varenkamp met trompet en Björn Aris (martial artist) kwamen elkaar tegen op een workshop in Denemarken. Het feit dat ze beiden in Den Haag woonden, was de stimulans tot deze bijzondere samenwerking. Met lang aangehouden trompetklanken betovert Michael de samoerai. Tegelijkertijd leidt Björn de trompettist door de ruimte van deElektriciteitsfabriek.
Bijna een uur lang houdt de spanning aan, om tenslotte op te lossen in het niets.
Haagspraak 