Onze Tommy blaft niet alleen, hij volgt het wielrennen ook op de voet. Zelfs met hondenweer is hij niet bij de koers weg te slaan.
Twee Nederlanders wonnen ooit de Ronde van Spanje: Jan Janssen in 1967 en Joop Zoetemelk in 1979. Het is vermeldenswaard dat beiden het jaar op hun Vueltazege ook de Tour de France wonnen. Het is daarom hemeltergend dat de redactie van Haagspraak gisteren niet thuis gaf op mijn verzoek een reis naar Spanje te vergoeden. ‘Geen budget’ zeiden redacteurs Happy Hotelier en Edwin IJsman mij. (Hier is de tekst van onze blaffende wielerreporter afgebroken, wegens te grof taalgebruik, Red.)
Drie seconden was het tijdsverschil gisteren aan het einde van de tijdrit in de Ronde van Spanje: mijjn naamgenoot Tom (Dumoulin) had met dat kleine verschil de leiding in de Vuelta a Espana weer overgenomen van Joaquim Rodriguez. Rodriguez moest ook nog even Fabio Aru voorbijlaten, want de Sardijnse klimmer is nu degene die drie seconden achterligt op ‘onze’ Tom. Aru, die gisteren in 38.7 km 1 minuut 53 verloor, houdt het daarmee ongemeen spannend.
Drie seconden is de helft van het kleinste tijdsverschil in de Vuelta ooit: de ronde van 1984 zag een compleet onbekende renner, Eric Caritoux, hiermee winnen van Alberto Fernández. Kan Tom Dumoulin dit kleine tijdsverschil verdedigen, met nog twee bergritten te gaan? Of kan hij misschien zelfs nog iets uitlopen? Beide scenario’s lijken mij goed mogelijk.
Dumoulin is zelf nog bescheiden, dat siert de jonge renner, die in de afgelopen twee weken liet zijn dat hij de grote motor die hij als tijdrijder van wereldklasse heeft ook in de bergen kan laten grommen. “We zijn er klaar voor, maar eerst moeten we deze overwinning vieren,” zei hij in een interview.
Dumoulin kan vandaag meteen aan de bak in de 18e etappe. Met een aankomst onderaan een beklimming van de 1e categorie heeft Aru een eerste kans om aan te vallen. Dit zal dan waarschijnlijk net onder de top van de slotklim moeten gebeuren, de lastige afdaling naar Riaza zou hij dan moeten benutten om het gat te houden of uit te bouwen.
De kans dat dit lukt, lijkt mij niet zo groot: de beklimming is redelijk op Dumoulins lijf geschreven en mocht er een gat vallen, dan zal hij waarschijnlijk de kans hebben om terug te komen. Op de finish is hij normaal gesproken sneller dan Aru, dus de bonificatie zou ook geen issue moeten zijn. Zeker niet, als er een kopgroep vooruitblijft, een scenario dat Dumoulins Giant-Alpecin wel zal ondersteunen. Van Aru’s Astana mogen we eigenlijk hetzelfde verwachten: ze zullen bang zijn om bonificaties aan Dumoulin te laten.
De etappe van morgen gaat dan over een 2e categorie klim met een finish die licht oploopt, maar de etappe van zaterdag wordt, weliswaar zonder aankomst bergop, erg zwaar en om die reden ook link voor het 24-jarige talent.
Madrid mag niet zo ver meer zijn, maar Nederland heeft nog geen derde winnaar van de Vuelta te pakken. Het wordt erg spannend.
Woef.
Haagspraak 