Parijs is nog ver. Zeker als je Tommy heet: met zijn korte pootjes kan onze columnist niet bij de trappers. Sturen kan hij ook niet. Blaffen wel.
Terwijl de redactie bij ieder stuk maar stug vol blijft houden dat het nog ver is, komt Parijs steeds dichterbij. Gelukkig maar, ik wil naar huis, in mijn eigen hondenmand slapen. Als er iemand is die mij morgenavond vanuit de lichtstad naar huis kan rijden, graag. Op de redactie van dit internetblad hoef ik niet te rekenen voor mijn vervoer terug.
Kijkend naar het parcours, zal de etappe van gisteren wel de laatste bedreiging van Quintana en co. op de gele trui van Froome zijn geweest. Oorspronkelijk zou de rit naar Alpe d’Huez over de Galibier gaan, maar deze is na een aardverschuiving in april geschrapt. Geen aardverschuivingen vandaag dus in het klassement, want de vervangende Croix de Fer, vanaf de lange kant, is niet stijl genoeg en ligt te ver van de voet van l’Alpe.
Ook voor hondjes is l’Alpe d’Huez een bijzondere finishplaats. Want hier, waar veel Nederlanders denken dat het ‘hun’ col is (hoe ze erbij komen is mij een raadsel, beginnend met Fausto Coppi in 1952 wonnen hier meer Italianen) is dit natuurlijk ook de col van Joaquim Agostinho. De Portugese wielerheld uit de seventies die in het slot van een rit in de ronde van Portugal in aanraking kwam met een van mijn soortgenoten en van zijn fiets viel.
Zijn teamgenoten hielpen hem over de finish. Wisten zij veel dat hij een schedelbasisfractuur had. Hij werd in een ambulance gedragen en tijdens de rit van 400km(!) naar een ziekenhuis in Lissabon overleed hij. Een triest verhaal over een dierenliefhebber waarvan bekend is dat zijn trainingsschema voor de Tour ooit grote schade opliep na een inbraak: de laatste weken voor die bewuste Tour is hij namelijk bezig geweest zijn geliefde boerderijdieren weer op te sporen.
In de geschiedenis van Agostinho is het hondje uiteraard weer de onbekende soldaat: niemand weet hoe het verder ging met her arme dier. Ze hadden best ergens een bocht in een wielerparcour naar het beestje mogen vernoemen.
Oh ja, de favorieten van vandaag:
Omdat het een korte rit is zal er misschien al eerder wat beweging van de favorieten komen. Ook al is het geen serieuze kans, het is immers de laatste. Dit zal de voltooiing van een vroege vlucht moeilijk maken. Iedereen denkt dat Froome hier graag wil winnen, maar na gisteren mag u Quintana ook als grote kanshebber opschrijven. Alpe d’Huez ligt er met een gemiddelde van hoog in de 8% stijler bij dan de gemiddelde aankomst in de Tour. Dit moet in zijn voordeel zijn.
Iemand die misschien wat ruimte krijgt om aan te vallen is Alberto Contador. Deze stijle klim zou hem moeten liggen. In het geval dat een groepje het toch tot de streep uithoudt: Bardet.
Woef.
(Red: Bardet, niet Bardot. Onze excuses voor de vergissing van onze reporter.)
Haagspraak 