Baileybrug

Harold de Bree (Voorschoten 1966) maakt in zijn werk veel gebruik van industriële vormen, vaak ook militair van oorsprong. De vijver voor het Gemeentemuseum is de ideale locatie, het verfijnde Berlage gebouw vormt een prachtig contrast met de ruwe materialen van de brug.

Er zijn legendarische verhalen bekend over het gebruik van baileybruggen. De eerste brug werd onder vuur bij Leonforte gebouwd. Toen deze brug de overkant bereikt had, was hij door beschietingen door tanks en artillerie niet meer in staat om zware belastingen te dragen. Omdat het vervangen van de beschadigde zijpanelen betekende dat de brug afgebroken moest worden werd besloten om nieuwe zijpanelen tegen de beschadigde te bevestigen. Dit werd later een standaardmethode.
In de Tweede Wereldoorlog werden alleen al in Italië ruim 3000 baileybruggen gebouwd met een totale lengte van 90 km om de door de Duitsers en Italianen vernietigde bruggen te vervangen. De langste brug werd over de Sangro gebouwd met een lengte van 343 meter.
Op dit moment worden nog steeds oude delen van de baileybruggen in Nederland gebruikt in het station van Eindhoven. En in Hengelo is De Boekelosebrug, de baileybrug over het Twentekanaal, nog steeds in gebruik en onlangs goedgekeurd door Rijkswaterstaat voor gebruik tot 40 ton.

Performance
Tijdens de performance op zaterdag 14 september 22.00 zal deze Baileybrug als onmisbaar militair instrument veranderen in een zwartgeblakerd karkas.
Door de brug te verbranden krijgt dit kunstwerk een andere energie en de verwoeste brug geeft een emotionele aanblik. Er gaat een geestuitdrijvende kracht uit van de kunstenaar die zijn eigen werk vernietigd, een dramatische gebeurtenis, in de openbaarheid, als een hedendaagse iconoclast.

(bijna alle teksten heb ik van van internet bij elkaar gescharreld. De foto’s heb wel helemaal zelf gemaakt)

UPDATE

Na de “grote brand”, ben ik de volgende ochtend gaan kijken naar het eindresultaat. Ik vond het wat tegenvallen maar oordeelt u zelf.