Onlangs zag ik op TV een oproeptekst “wat is uw vroegste kerstherinnering”
Er zijn een aantal vroege herinneringen/flitsen uit 1948,ik was toen 5 jaar.1948 was het jaar waarin mijn oma overleed, ik zie nog hoe mijn moeder huilend werd getroost door buren. zelf begreep ik er niet veel van.

1948 was ook het jaar waarin een bijzondere gebeurtenis plaatsvond. De Jiddische zanger Leo Fuld was terug gekomen uit Amerika waar hij triomfen vierde . Een van de buren had een raam opengeschoven zette daar een radio neer en riep dat Leo Fuld op de radio was , een aantal buren kwamen bij het raam om naar het gesprek te luisteren. Opeens ontstond er een hele vreemde stemming toen hij “my Jiddische momme “zong,

sommige buren begonnen te huilen, en te schreeuwen bij het aanhoren van dit lied, het bracht de verschrikkingen van de kampen weer dichtbij de mensen wiens familie in de kampen was omgekomen.Tijdens het troosten van de buren kon ik flarden van de meegemaakte verschrikkingen opvangen maar begreep er niets van anders dan dat het verdrietig was.
Jaren later toen ik de eerste tv uitzendingen in de jaren 60 van Lou De Jong bekeek dacht ik soms die verhalen ken ik. Weer jaren later begreep ik dat er flarden van de verhalen uit 48 weer naar boven kwamen .
1948 was ook het jaar dat mijn jongste broertje werd geboren, hij werd voor de kerstdagen verwacht.het werd 20 december. In die tijd bleven moeders ±10 dagen in de kliniek liggen alvorens naar huis te komen. Mijn vader moest werken dus er moest een oplossing voor de kinderen komen. Mijn oudste broer kon voor zichzelf zorgen of werd bij een tante ondergebracht en mijn jongere broer en ik werden voor die periode ondergebracht in een tehuis in de Helmerstraat op de hoek van de Elandstraat . De Sint Juliana vereniging tot hulp in de huishouding’ Ook de kerst zouden we vieren in dat tehuis.

Tijdens de nachtmis mochten we naar de kerk. En ik herinner mij nog goed al die vreugdevolle gezangen al die kaarsen het was een groot feest. Van huis uit vierde wij het kerstfeest niet met een bezoek aan een kerk. Er was wel een kerstboom met lampjes die via een fiets dynamo aan gingen en na de oorlog waren omgebouwd voor het toen nog 110 netstroom.
In een lange rij mocht iedereen lang de grote kerststal lopen, veel mensen gooide geld in de kribbe.Tegen de tijd dat wij aan de beurt waren lag de kribbe vol met geld veel klein geld maar ook briefjes van 1 gulden en rijksdaalders.Dat heeft een grote indruk achtergelaten en als ik soms de kerk bezoek om wat foto’s te maken zie ik alles weer voor me.Dus 1948 is voor mij een jaar vol herinneringen.

. En het lied van van Kooten en de Bie 1948 “toen was geluk heel gewoon” blijft voor mij leuk om te horen. Zeker ivm mijn herinneringen aan dat jaar.
infobron https://www.bhic.nl/ontdekken/verhalen/de-liefdezusters-van-de-h-juliana-falconieri