Vanmiddag, op mijn fietstocht langs de rafelranden van de stad, ergens langs de spoorlijn op een terrein waar vroeger uitsluitend autosloperijen gevestigd waren vond ik een zes of zevental (afgedankte?) sokkels uit de beeldengalerij.

Den Haag kent een “Sokkelplan”, toen die term helemaal ingeburgerd was moest het Sokkelplan ineens “Beeldengalerij” gaan heten, maar dit terzijde. Ik hou het gewoon op Sokkelplan.
In de binnenstad staan 40 sokkels opgesteld met daarop actuele kunst in opdracht gemaakt. Ik vind dit een heel mooi plan en geniet altijd van de bijzondere beelden die te vinden zijn in de Grote Marktstraat, op het Spui en ook naast het stadhuis op de Kalvermarkt. Regelmatig verhuizen zij naar een andere plek, maar altijd binnen de daarvoor bestemde ruimte.
Een tijdje terug waren alle 40 sokkels geplaatst, het plan was voltooid. Toch bleven er af en toe nieuwe beelden komen. Ik had er nog niet over wakker gelegen of over nagedacht maar… wordt het plan uitgebreid? Worden het er nu 50 of 60? Zou natuurlijk zomaar kunnen. Maar als het bij 40 blijft en er komt jaarlijks een nieuw beeld bij wat gebeurt er dan met de beelden die daar niet meer te vinden zijn. Gaan die beelden terug naar de kunstenaar, krijgen ze een andere bestemming? Weet de kunstenaar hier van en gaat hij hiermee akkoord?
Allemaal vragen die een bezorgde Hagenaar kan hebben over zaken die met gemeenschapsgeld zijn betaald.

De Beeldengalerij in Den Haag is bedacht en ontworpen door P. Struycken. Door het permanente karakter en de jaarlijkse nieuwe opdrachten is het een unieke vorm van kunst in de openbare ruimte: het laat een dwarsdoorsnede zien van de Nederlandse beeldhouwkunst. Conservator van De Beeldengalerij is André Kruysen, projectleider vanuit Stroom is Vincent de Boer, adviseur en begeleider kunst in de openbare ruimte. (bron: Website Stroom)
Vind-ik-leuk Aan het laden...