Bericht van het Abrikerkhof

De Abri. We kennen ze allemaal. In weer en wind moeten ze ons beschutten als we op de tram of bus staan te wachten. Abri zegt het zelf al: het is een verbastering van het Franse woord ‘abrier’ hetgeen zoveel betekent als ‘beschutten’.

De nieuwe abri’s die in Den Haag geplaatst worden, komen van een Belgisch bedrijf. Epsilon Signs in Bree. Een stadje in de hoek van België die grenst aan Noord-Brabant en Limburg. Waarom onze abri’s daar vandaan moeten komen, vraag het mij niet. Het is zo. Kennelijk.

Natuurlijk ‘verdwijnen’ er ook wel eens abri’s. Als een halte verdwijnt bijvoorbeeld. Maar waar gaan die spullen dan heen? Worden de abri’s elders herplaatst? Worden ze hergebruikt? Of worden ze gewoon gedumpt?

Het lijkt  op het laatste. In een uithoek van Den Haag, ver buiten het zicht van de inwoners en beleidsbepalers, ligt een heus Abrikerkhof. Een laatste rustplaats waar niemand verantwoordelijkheid voor wil nemen.

Bij de H.T.M., ‘onze’ vervoerder, verwijzen ze naar de Metropoolregio Rotterdam-Den Haag, de opvolger van het Gewest Haaglanden. Daar zeggen ze dat JCDecaux verantwoordelijk is; een bedrijf dat zich specialiseert in reclamedragend ‘stadsmeubilair’ zoals dat tegenwoordig heet.

Bij JCDecaux roepen ze echter dat Epsilon Signs er ‘alles’ van af weet. Desondanks weet men te melden dat de abri’s gekocht kunnen worden. En dat Epsilon zelf onderdelen ervan naar behoefte hergebruikt. Maar ook abri’s sloopt en als afval laat verdwijnen. Alsof het allemaal niets gekost heeft.

Bij Epsilon Signs zelf doen ze er een diep zwijgen toe. Van de Haagse opslag zegt men spontaan niets te weten. Het zal worden onderzocht. Ende der durchsage. Nooit meer iets vernomen. Bij deze een Bericht van het Abrikerkhof.

Auteur: Gastblogger

Deze account wordt gebruikt voor gastbloggers van Haagspraak. Geïnteresseerd om zelf een stuk voor Haagspraak te schrijven? Neem dan contact op met de redactie en misschien word je wel beroemd! Toon alle berichten van Gastblogger