Een schrijver vertelt hoe hij als schrijver altijd de vraag krijgt hoe hij toch aan zijn te vertellen verhalen komt.
Zo stappen wij vanuit een enigszins verlopen eens ‘groots’ hotel in de jaren ’70 ineens in datzelfde hotel, alleen zo’n veertig jaar eerder.
Het verhaal speelt zich dan ook tussen de twee wereld oorlogen in af, met in de hoofdrollen een conciërge, een hotel loopjongen en het befaamde Grand Budapest Hotel dat ergens in een voor ons onbekend land staat hoog boven op een berg.
Het hotel heeft in die jaren zijn hoogtij dagen, met voor die tijd de bekende jaren ’20 grandeur, met chique gasten en rijkelijk vloeiende champagne.
Als snel vertelt het verhaal over de aanname, de inwerking en de loyaliteit van de loopjongen naar de conciërge toe. De man die in zijn taak als conciërge van het hotel een behoorlijke rol speelt in de levens van zijn gasten, waardoor natuurlijk vreemde, mooie, bizarre en uitdagende avonturen ontstaan.
Eerlijkheidshalve moet ik u vertellen dat ik eigenlijk zo min mogelijk wil vertellen over deze film, want ik denk dat dit één van de klassiekers van onze tijd gaat worden.
Werkelijk fenomenaal.
Deze film is tot in de puntjes verzorgd. De aankleding was prachtig, het decor overweldigend en de cast een lust voor het oog. De meest grote namen van Hollywood komen voorbij en spelen hun rol vol overtuiging en op excentrieke wijze.
Het is een hilarisch grappige, bijna cartooneske, film met een duister, doch te verwachten plot. Een betere reclame dan : MOET U ZIEN kan ik deze film niet geven.
Haagspraak 
Je hebt helemaal gelijk! Ik was er gisteravond en ik ga zéker deze week nog een keer. Wat een prachtige film en zoveel acteurs!! Soms slechts aan hun stem te herkennen. Maar ook van Wes Anderson, alleen deze week te zien, zijn vorige film Moonrise Kingdom. {prachtig hilarisch, ontroerend, met enkele van zijn vaste acteurs} en de oudere film Rushmore. Ik zeg ook: ga hier heen!