Victoire Ingabire, een uit Nederland afkomstige Rwandese oppositieleidster, is vandaag veroordeeld tot 8 jaar cel. Zij zou geld hebben overgemaakt aan Hutu-rebellen van de FDLR (Forces Democratiques de Liberation du Rwanda)
Een tweede aanklacht, van de zes die tegen haar ingebracht waren, betreft het ‘bagatelliseren’ van de Rwandese genocide. Deze aanklacht is tegen haar ingebracht naar aanleiding van een speech uit 2010 waarin zij de vraag naar voren bracht waarom er geen Hutu-slachtoffers genoemd werden op een genocide-monument.
In een artikel in Hofstijl van juni berichtte ik reeds over deze zaak. Een quote uit dit artikel: “Een speech die zij bij terugkeer gaf, waarin zij aangaf dat bij de Rwandese genocide in 1994 niet enkel Tutsi’s, maar ook Hutu’s het leven hadden gelaten, viel slecht bij sommigen in Rwanda. Ingabire was van mening dat ook anderen, die oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid gepleegd hadden, voor het gerecht dienden te verschijnen. Sommige critici van Ingabire zeiden dat zij etnische scheidingen tussen Rwandezen promootte met haar stelling dat op het benoemen van etnische groepen geen taboe moest heersen.”
Sinds april 2012 verscheen Ingabire niet langer op haar eigen proces en verbood zij ook haar advocaten haar nog langer te verdedigen. Een vonnis werd oorspronkelijk verwacht op 29 juni, maar is verscheidene malen uitgesteld.
Een voor Nederland interessant element in dit proces betreft een huiszoeking, die in opdracht van Rwandese authoriteiten kritiekloos werd uitgevoerd door de Nederlandse overheid: “In December 2010 werden Ingabires echtgenoot en haar achtjarige kind ruw van hun bed gelicht in hun woning in Zevenaar. Twaalf rechercheurs betraden de woning van het gezin voor een huiszoeking en namen onder andere de computer in beslag die Ingabires man gebruikte om in contact te blijven met de politieke medestanders van zijn vrouw in Rwanda. Deze actie vond plaats in opdracht van de Rwandese autoriteiten en leidde in de Nederlandse Tweede Kamer tot ophef: PvdA, SP en ChristenUnie vonden dat Nederland geen gehoor had moeten geven aan verzoeken van een regime dat mensenrechten schendt.”
Victoire Ingabire was genomineerd voor de Sakharovprijs voor Vrijheid van Meningsuiting van het Europees Parlement. Deze prijs werd onlangs uitgerijkt aan twee Iraanse dissidenten.
Ingabire’s man, zoon en enkele sympathisanten demonstreren wekelijks op het Plein in Den Haag, voor de ingang van de Tweede Kamer. Hier staan zij gewoonlijk tussen 10.00 en 15.00 uur. De vraag is of en zo ja hoe zij hun actie verder zullen doorzetten. Bij mijn laatste navraag enkele weken geleden gaf haar zoon aan trots te zijn op de nominatie van zijn moeder voor de Sakharovprijs.
Volgens haar Britse advocaat, Iain Edwards, die tijdens de rechtszaak betoogde dat het bewijs tegen haar gefabriceerd is, zal Victoire Ingabire in beroep gaan tegen de uitspraak.
Bronnen:
http://hofstijl.nl/2012/06/19/elke-week-op-het-plein-voor-rwanda/
http://www.guardian.co.uk/world/2012/oct/30/rwandan-opposition-leader-jailed-treason
Haagspraak 
Wat mij altijd verbaast is dat mensen gevaar lopen als ze uitgezet worden maar nooit als ze vrijwillig in het land van herkomst zich met politiek bezig houden .
had het niet goed gelezen haal maar weg dacht dat ze in Rwanda opgepakt was