Tag: vluchtelingen

Irakezen gaan tuinieren bij Sacramentskerk

De groep Irakese vluchtelingen van Recht op Bestaan, die sinds januari in de gekraakte Haagse Sacramentskerk zit, heeft besloten een project op te zetten dat de buurt deze lente wat op moet fleuren: zij gaan de verwaarloosde tuin van de kerk weer mooi maken.

tuinieren sacramentskerk

Hierbij bieden zij hun buren uit de Vogelwijk ook de mogelijkheid om mee te tuinieren. Met een bord in de tuin worden mensen aangemoedigd om samen met de asielzoekers de tuin op te gaan knappen. Ook is het mogelijk om een plant te doneren. Zo krijgt de Sacramentskerk, eigendom van het Bisdom Rotterdam en op de nominatie om gesloopt te worden, toch nog een vrolijke aanblik in wat wel eens haar laatste jaren zouden kunnen zijn.

Edwin IJsman

Vluchteling zet kerkklok op zomertijd

“Hij werkt net zo als je polshorloge,” weet Ali te vertellen.

Ali legt uit hoe de kerkklok werkt
Ali legt uit hoe je een kerkklok gelijk zet. Foto: Anette Brolenius

Ali is een van de Irakese vluchtelingen die sinds januari in de Sacramentskerk aan de Haagse Sportlaan verblijven. De vluchtelingen, uitgeprocedeerd en zonder mogelijkheid om terug te keren naar Irak, strijden hier voor hun rechten in een Nederland waarvan de Rijksoverheid ze op straat heeft gezet.

Ali vond dat hij wel wat tijd kon stoppen in het weer laten functioneren van het uurwerk van de kerk en kwam er al snel achter dat de kerkklok niet extreem ingewikkeld in elkaar zat: als de stroom er even afgehaald werd, duurde het 20 minuten voor het apparaat weer op gang kwam. Dit bracht hem tot de conclusie dat de klok met de overgang naar de zomertijd 1 uur en 20 minuten vooruit diende te worden gezet. Zodra hij de electriciteit weer aan zette was de kerkklok van Vogelwijk aangepast aan de zomertijd.

Het Bisdom Rotterdam, eigenaar van de kerk, hoeft niet te vrezen voor een rekening voor bewezen diensten: vluchtelingen zoals Ali mogen niet werken in Nederland.

1 April: inzameling voor Syrië

Nederland: leuker kunnen we het niet maken, wel cynischer

Wat wij nalaten

Gisteren vond een TV-inzameling voor Syrië plaats, u weet wel, dat land waarvandaan .. miljoen mensen inmiddels op de vlucht zijn geslagen. Naar aanleiding hiervan verzocht UNHCR, de vluchtelingenorganisatie van de VN de EU-landen ieder 500 vluchtelingen op te nemen. Landen als Duitsland gaven hier ruimhartig gehoor aan: de Duitsers gaven aan dat ze 5000 Syrische vluchtelingen een nieuw thuis konden bieden.

Via minister Timmermans liet onze regering vorige week weten geen opvang aan Syriërs te bieden. Het antwoord luidde vorige week zo: ‘Wij zijn van oordeel dat de vluchtelingen in de regio moeten worden geholpen.’ Dat die regio inmiddels overbelast dreigt te raken en aan de grensstreken met Syrië de spanningen hierdoor oplopen, werd hierbij maar even gemakzuchtig vergeten.

Wat wij wel doen

De portemonnee trekken. Dat is de wijze waarop Nederland zijn armoede laat blijken. Met onze minister-president voorop. Op twitter mochten we dit van hem lezen:

Het kabinet liet weten ook nog eens 4 miljoen Euro toe te zullen voegen aan het opgehaalde bedrag. Om u een idee te geven wat dit bedrag waard is:

  • met vier miljoen kan je 4 panden aan de Herengracht aanschaffen
  • met vier miljoen kan 7 SNS-topmannen in leven houden
  • met krap duizend keer dat bedrag kan je de SNS-bank nationaliseren

Inderdaad: zoveel geld hebben de meesten van ons niet, maar de staat?

Daarvoor moet je het even in verhouding zien: de Rijksbegroting bedraagt 190 miljard Euro (2011), dat is (190*1000/4) 47.500 keer 4 miljoen.

Dit gebaar is tekenend voor Nederland anno 2013: we geven niet meer om mensen en zijn enkel nog met onszelf bezig. In dit egoïsme gaat onze regering voorop in zijn beleid dat winsten van multinationals stelt boven basale menselijke behoeften. Ondertussen worden wij afgescheept met mooie bumperstickerslogans als ‘snoeien om te groeien’ en met symboolpolitiek die ons inmiddels 130 laat rijden op de autosnelweg (kosten:100 miljoen, 250 x het bedrag voor Syrië). Asociaal beleid voor een in toenemende mate asociaal land.

Doen en (af)laten

Alle respect voor Tijs van den Brink en Jeroen Pauw overigens: vanuit hun positie doen zij wat zij kunnen. Als je TV-maker bent kan je het beste TV inzetten om wat te bereiken op humanitair vlak. Maar Nederland als land en onze regering in het bijzonder zijn bedroevend waar het de humanitaire waarden aangaat. Dat de actie op TV ook slechts 350.000 kijkers trok zegt alles. Wij hebben immers onze auto en hypotheekrenteaftrek om ons druk over te maken.

Wij denken liever niet aan de mensen en kopen de ellende af met een fooitje. Denk even hieraan als u de volgende keer een dubbeltje geeft aan een goed doel: ‘Alle beetjes helpen.’ Wij zamelen immers niet voor niets geld in voor de vluchtelingen uit Syrië, op 1 april.

Open Dag Vluchthuis Sacramentskerk

Gisteren vond er een open dag plaats in het Vluchthuis in de Sacramentskerk in Den Haag, waar Irakese ongedocumenteerden verblijven. Zij zijn door de Nederlandse overheid op straat gezet en voeren sinds september 2012 actie tegen de inhumane wijze waarop zij behandeld worden.

Een impressie in foto’s:

“Zoo ik íéts ben, ben ik een vluchteling”

"Zoo ik íéts ben, ben ik een vluchteling"
Een grote groep uitgeprocedeerde asielzoekers, bijgestaan door de actiegroep ‘Recht op Bestaan’ demonstreerde woensdag 13 maart op het Plein in Den Haag. Sinds januari wonen een aantal van de vluchtelingen in de Sacramentskerk Den Haag. De groep demonstreerde dinsdagavond ook al tegen hun uitzichtloze situatie.
De groep demonstranten werd in de gelegenheid gesteld om onder politiebegeleiding, via een route door het centrum van Den Haag, hun stem te laten horen .
Er deden zich geen incidenten voor.
Elise Leijten