Vandaag ging ik foto’s maken op de Jacobahof, een kinderboerderij tussen de Jacobastraat en de Schapenlaan. Na afloop dacht ik: “Ik ga even bij René Bom langs, is twee minuten hier vandaan, als het te druk is of niet gelegen komt, dan hoor ik het wel.”
Ik was welkom. Na wat gepraat te hebben liet vriendin Birgit, Bom opstaan uit de rolstoel, pakte beide handen en liep met hem door de ruimte waar wij zaten, het leek wel een dansles. Het lopen ging goed, in ieder geval beter dan afgelopen dinsdag, toen ik er ook was. Het praten ging beter en aan de grappen en grollen kon je merken, dat hij stukken vooruit is gegaan.
Volgende week gaat René naar een revalidatiecentrum, om daar verder behandeld te worden.
Een paar vrienden van Bom kwamen ook langs en ineens verscheen Mark Rutte. Ik heb Mark vele malen gefotografeerd, zelfs een dag ervoor nog. Deze situatie was even vreemd voor mij, maar Mark was zo joviaal met iedereen dat dat gevoel onmiddellijk verdween. Na wat vragen van Mark hoe het ging, vertelde Bom, dat het goed ging, maar met lopen trok hij naar rechts, waarop Mark snedig antwoordde, dat hij dan prima bij de VVD zou passen. Iedereen moest lachen en de stemming was gezet. Vind het top, dat iemand met zo’n drukke agenda toch tijd vrijmaakt om bij vrienden langs te gaan. René genoot ook zichtbaar. Na een tijdje ben ik weer weggegaan richting ‘home sweet home’.
Stuur René een berichtje via zijn Facebookpagina. Dat vind hij leuk en het is een welkome afwisseling.
Hou je taai René en doe wat de zuster zegt. 🙂
Haagspraak 