Onverwacht bezoek van een onbekend artiest
Zoals wel vaker tijdens de Opûh Koffie komt een onbekende artiest ons even bijpraten over Den Haag zoals hij erover denkt. Ga je gang maar effe wachtuh op de ‘poes’ van Marco …
Tag: kunst
CORE
Soms loop ik bij het werken aan een reportage onverwacht tegen een volgend item aan. Zo maak ik, vergezeld van een verstokte Groninger, een paar foto’s van het nieuwe Vindhek in het Groningse Noorderplantsoen en zie ik verderop een donker kunstwerk staan. Het programmaboekje van het Noorderzon Performing Arts Festival weet mij te melden dat dit object ‘CORE’ heet.
Volgens het boekje laat CORE ‘de aarde in haar naakte gedaante zien.’ Als we naderbij lopen dan zien we ook iets dat doet denken aan een grote kluit zwarte aarde, omgevallen. Een groepje witte bomen (berken?) ligt op zijn kant. Of het is een zeemijn, met zijn kegelvormige uitsteeksels, een geschubd monster dat dreigend uit het grasveld omhoog steekt.
Bij het kunstwerk staat nog iemand. Ze heeft een spuit in de hand en lijkt bezig het kunstwerk te repareren. Ik vraag haar of ze de maakster van het object is en ze bevestigt dit. De kunstenares heet Suzanne Bodde en ze heeft het object gemaakt in opdracht van het Centrum Beeldende Kunst Groningen. Ze is enigszins verrast door de grote belangstelling voor haar object.
CORE heeft dan ook wat te lijden onder zijn succes: het object staat op de ‘Speelweide’ en de kinderen die hier komen beschouwen het kunstwerk met enige regelmaat als klimobject. Een van de witte takken brak al af dankzij roekeloze ouders die hun kind erop dachten te kunnen zetten. Of moet ik zeggen: domme ouders die niet opgelet hebben bij de natuurkundeles op de middelbare school en wier kroost daar nu voor moet boeten? Of misschien waren het gewoon marketeers die dachten de zwaartekracht en het enorme moment in het bevestigingspunt van de tak af te kunnen bluffen. “Nature cannot be fooled,” zei Richard Feynmann niet voor niets en ook nu hebben we er weer een huilend kind bij, wellicht met de nodige blauwe plekken en bulten. CORE is geen kinderspeelgoed.
Kunstenares Suzanne Bodde repareert ondertussen rustig de kegelvormige uitsteeksels. Deze zijn wel leuk voor kinderen. Je kan erin praten en het kunstwerk zal je antwoorden. Met een onbegrijpelijk gegrom. Het klinkt dreigend.
Deze geluidsbewerking is gemaakt samen met de Haagse geluidstechnicus Menno Keij van Edutones.com.
Suzanne moet haar gereedschap nog even opbergen en nodigt mij uit om de binnenkant van het kunstwerk te bekijken. De ingang is krap ‘en vies,’ zegt ze. Dat lijkt mee te vallen, maar binnen ruikt het dan wel weer als een bouwmarkt. Er is net genoeg ruimte voor twee mensen om te staan. Hier, in wat tevens haar berghok is, bevindt zich de techniek die het object doet spreken. De ‘CORE’ van het object. Daarmee heb ik meer gezien dan de gemiddelde bezoeker van het festival en kan ik ook tevreden huiswaarts keren.
Het festival is inmiddels afgelopen en Suzanne Bodde is nog op zoek naar een nieuwe locatie voor haar kunstwerk. Gezien de Haagse bijdrage aan het geluid is het wellicht iets voor in de Hofstad….
Website van de kunstenares: http://www.suzannebodde.com/
Een vindhek in Groningen
In twee eerdere artikelen, op 15 maart en op 27 juni berichtte Haagspraak al over het Vindhek, een creatie voor sociale interactie van Annemarieke Weber die in het Amsterdamse Vondelpark al jaren een groot succes is en zelfs de Japanse televisie haalde.
Terwijl de realisatie van een vindhek in de Hofstad pijnlijk langzaam verloopt, heeft Groningen er sinds afgelopen donderdag een gekregen. In het Noorderplantsoen, een populair stadspark, is tijdens de opening van het jaarlijkse Noorderzon Festival het vindhek onthuld door wethouder Jan Seton. De Groningse wethouder liet zich tijdens zijn verhaal ontvallen dat de realisatie van het Vindhek in zijn stad ook wel wat sneller had gekund. Terwijl het idee om een vindhek te plaatsen breed gedragen werd in de buurt, was er immers geen enkele ambtenaar binnen het gemeentelijk apparaat wiens kindje het was. Hierdoor was het moeilijk de barrières tussen de verschillende gemeentelijke afdelingen te slechten, een probleem waar veel burgerinitiatieven onder lijden.
Zodra het Vindhek er eenmaal stond, liep het meteen storm op deze locatie in het Groningse Noorderplantsoen. Binnen een dag hing het hek al vol met gevonden voorwerpen. De drukte rondom het jaarlijkse kunstfestival dat op de avond van de onthulling begon zal hier een flink aandeel in hebben.
Annemarieke Weber meldde dat het volgende vindhek in Amersfoort geplaatst zal worden. En daarna moest er eentje in Den Haag komen. Bij het noemen van deze plaatsnaam volgde een diepe zucht.
Het is te hopen dat we in Den Haag ooit nog eens kunnen leren van de ervaringen elders. Wellicht is het tijd voor een belletje naar het noorden.
Strandbeesten gaan om 17.00 uur wandelen – Gaat dat Zien!
Strandbeesten?
Tijdens de afgelopen Haagspraak bijeenkomst (zie ook mijn verslagje) hebben Oenkenstein en Edwin IJsman de aanwezigen uitgebreid uitleg gegeven over de werking van de strandbeesten van Theo Jansen aan de hand van een mini strandbeest dat je zo aan de wandel blaast en een paar levensgrote die bij De Fuut gestald staan. Geweldig om te zien. Edwin maakte een videootje en ik hoop dat hij hem hier inplakt als hij hem gemonteerd heeft.
Vanmiddag om 17.00 uur zal Theo een aantal Strandbeesten aan de wandel brengen op het Zuiderstrand bij De Fuut (Eind lijn 12 tussen Strandslag 9 en Strandslag 10)
Gaat dat zien!
Voor degenen die dat niet halen hieronder een mooie impressie:
Archive from Strandbeest on Vimeo.
en voor in de agenda een paar data van volgende wandeltochten op dezelfde plaats:
Vrijdag | 2 augustus | 17.00 uur
zaterdag | 17 augustus | 17.00 uur
zaterdag | 31 augustus | 17.00 uur Deze sessie is afgelast (zie reacties hieronder)
Vluchteling en kunstenaar
Zijn broer werd vermoord in Irak, terwijl hij even naar de winkel liep voor wat boodschappen. Zelf was hij zijn leven ook niet zeker en hij vluchtte. Hij kwam in Nederland terecht en is nu een van de circa 35 Irakezen die in de Haagse Sacramentskerk verblijven. Maar Allawy is ook kunstenaar, vorige week meldde hij zich aan bij de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag.
Haagspraaks Oenkenstein en Edwin IJsman zochten hem op in zijn tijdelijke onderkomen aan de Sportlaan en interviewden hem, in de tuin die hij daar zelf heeft opgeknapt.
De kans dat Allawy wordt toegelaten tot de kunstacademie is niet heel groot, maar er is hoop: van de 300 aanmeldingen zullen er 35 een plek krijgen op de opleiding, dat is nog altijd een slordige 1 op de 9.
Maar ook als hij geen kunststudent wordt, zal hij naar alle waarschijnlijkheid door blijven gaan met zijn creatieve projecten. Een groot deel van de 40 doeken die hij de afgelopen maanden schilderde is te bewonderen bij de Irakese vluchtelingen in de Sacramentskerk aan de Sportlaan. Er bestaan plannen voor een expositie. Concrete data hiervoor zijn nog niet bekend, maar de schilderijen zijn altijd te bewonderen voor bezoekers van de kerk. Overdag, na een uur of 1 à 2 ’s middags is dit normaal gesproken mogelijk.
Een mooie bezoekgelegenheid voor Allawy’s werk bestaat de komende twee zaterdagen, als in de Sacramentskerk de film ‘Homeseekers, a download story‘ van Marco Eschler wordt vertoond. Homeseekers is “een compilatie van de problematiek in binnen- en buitenland van vluchtelingen en illegale immigranten.” Op de 13e en 20e juli, vanaf 19.30 is hiervoor de kerk geopend. Om 20.30 begint dan de film.
Dat geeft u een uur om het werk van Allawy te bewonderen en wellicht een praatje aan te knopen met de kunstenaar zelf.
Beeld en geluid: Oenkenstein
Tekst: Edwin IJsman
Haagspraak 