Om drie uur ’s nachts zit ik nog mijn ‘te late’ kopij bij te werken voor Ons Den Haag nummer 6 als ik buiten een geluid vóór op straat hoor van iets dat valt op het fietspad. Ik kijk naar beneden en zie tussen de lamellen door een beeldscherm liggen met nog wat spulletjes er omheen!?! Dat maak ík weer mee. Uiteraard ga ik kijken hoe dat daar terecht komt. Het is doodstil op straat en het miezert. Voor alle zekerheid kijk ik langs de gevelwand naar boven of de buren wellicht ruzie hadden met het systeem en het daarom maar uit het raam hebben gegooid. Niets van dit al. Nou ja zeg, je merkt toch dat er een modern plat Philips beeldscherm uit je fietstas valt? Of was het iemand (een dief) met een helm op een scooter? Die komt niet meer terug. Dus ik pak het ding op en laat het aan Lida zien die met een jetlag nog wakker is en er meteen het hare van denkt. Wat moet je ermee? En wat heb jij eraan om het naar binnen mee te nemen?
Dat is nou het praktische van vrouwen. Zij komt altijd met een ander gezichtspunt op de proppen, of ben ik dat? Inderdaad, laat ik het maar weer terugleggen. Maar dan niet midden op het fietspad maar netjes langs de kant, alsof het voor het grofvuil bestemd is. Ja, want als ik het neer ga leggen zoals ik het gevonden heb, mocht iemand mij zien, dan moet dat een heel vreemd gezicht zijn.
De hele dag heeft het scherm, met losse voet en aansluiting, keurig naast het fietspad gelegen. Ik wilde er nog een opname van maken zoals ik het aantrof deze nacht, maar vond dat ook niet zo slim. Ik moest er gewoon niets mee te maken hebben. Anders kreeg ik nog een bekeuring ook.
Zover ik kon zien, keek elke voorbijganger, gehaast of niet, even naar dat ding. En aan het einde van de dag was ie opeens weg. En niet door de ophaaldienst van het grof vuil.
de stapels folders die inmiddels ook al eens verplaatst zijn geweest …
Maar dan toch even een plaatje, maar dan van weer een ander raadsel. Dat van de niet opgehaalde te verspreiden folders die al een route van de grond naar een kozijn hebben meegemaakt toen de straat er onder werd opengebroken. De stapels werden daarna weer keurig op straat gelegd …
Haagspraak 