Het was mooi weer en ik zou op de fiets naar het Belgisch Park gaan.
Halverwege – bij het Catshuis – zag ik een paar mensen staan wijzen richting Sorghvliet.
Ineens schoot mij een twitterbericht te binnen van Mariëlle Ernst; zij had een hert gezien bij het hek van Sorghvliet.
Ik zette mijn fiets op slot en liep naar de overkant naar het groepje mensen , ik begreep uit de gesprekken dat ze het hertje hadden gezien.
Na een tijdje gewacht te hebben, ging de groep verder en ik liep naar mijn fiets terug.
Bij m’n fiets aangekomen keek ik nog een keer om en ineens zag ik achter het hek iets bewegen en inderdaad het reebokje verscheen. ik pakte vlug mijn camera deed de tele erop en maakte snel een foto.
Ik liep weer richting hek en het bokje verdween. Ik duwde mijn camera tegen het hek en wachtte een tijd. Het wachten werd beloond want het reebokje kwam aanlopen en keek mijn richting op. Ik maakte snel wat foto’s.
Het geluid van de camera maakte hem niet aan het schrikken maar het bokje ging er wel vandoor.
Snel bekeek ik even mijn foto’s en na goedkeuring ging ik naar mijn fiets en verder een andere richting op dan ik oorspronkelijk van plan was.
Thuis bij het bekijken van de foto’s bedacht ik dat het best wel zielig was zo’n verdwaald hertje in een park zonder soortgenoten. Het is vermoedelijk door de ingang naar binnen geraakt want het water van de Haagse Beek stroomt alleen zichtbaar uit het park en is door een hek goed afgesloten.
Ze zouden het reebokje moeten vangen en weer herplaatsen op een plek waar hij soortgenoten kan ontmoeten. Want zoals het nu leeft, lijkt mij niet leuk.
Maar om de entreekaarten verkoop te stimuleren is het wel een goeie trekpleister :-).