Parijs is nog ver. Zeker als je Tommy heet: met zijn korte pootjes kan onze columnist niet bij de trappers. Sturen kan hij ook niet. Blaffen wel.
Ook vandaag gaat de Tour verder door Bretagne, het land van de grote held van de stripreeks Asterix: het hondje Idéfix. In tegenstelling tot mijn persoontje werd Idéfix wél gewaardeerd door zijn baasjes en niet ergens vastgebonden aan een boom in Frankrijk achtergelaten om de Tour te verslaan.
Voor wat betreft Bretagne: het zal wel weer een saaie dag worden, zeker omdat de renners morgen een ploegentijdrit te overleven hebben. Ik zou de TV uitlaten tot ergens in de finale. De finish wordt verwacht ergens tussen vijf en half zes. Geef het een half uurtje voor de finale en u heeft genoeg gezien.
Het wordt deze keer geen sprintersbal, maar de aankomst op Mûr de Bretagne geeft ook niet persé veel ruimte aan klimmers. De slotklim van twee kilometer vlakt in de laatste honderden meters af. Reken erop dat een Joaquim Rodriguez hier niet zomaar zijn kunstje van Huy kan herhalen. Reken op een eindsprint met een klein groepje. Ik zet zelf in op Valverde, een killer met een scherp eindschot. Daniel Martin lijkt me ook een goede kandidaat. In het geval u echt een Fransman wil zien winnen: Gallopin. Laat u vooral niets wijsmaken door de commentatoren van de NOS: dit is niets voor de Mollema’s en dergelijke van dit peloton. U zal ze niet te zien krijgen.
Woef.
Haagspraak 