Vandaag voor het eerst heb ik het gevoel dat ik in mijn hele wezen ben geraakt door het thuis moeten blijven, ik denk namelijk dat ik anders reageer dan normaal.
En gewoonlijk ben ik geen voorstander van normaal.
De verwarring is compleet in mij.
Ik lach me dood. Ik heb opeens veel meer appverkeer en dat betekent dat ik niet alles instant begrijp, dus het gebeurt nu meer dan anders dat ik zo’n tekst retourneer om uitleg te vragen. En dan gebeurt het dus dat mensen voor het eerst te zien krijgen hoe ik ze in mijn telefoon heb genoemd…. hilarisch.
Nou ja je gaat in deze tijden – of je het nou wilt of niet – toch meer bezighouden met het onderhouden van je contacten. Maar ik begin bij mezelf: voor wie kan ik iets betekenen in deze rare tijden?
Deze vraag valt natuurlijk niet direct te beantwoorden, ik denk dat ik het na een tijdje wel beter kan overzien. Op zich vind ik dit wel een positief gevolg van Corona… waar ik dus verbaasd over ben.
Mijn mam klaagt over duizeligheid bij het opstaan en dat ze nu – daarom – niet meer naar bed durft te gaan. Nu was het in Coronaloze tijden al niet makkelijk om ‘mantelzorger’ te zijn, laat Corona er nu nog een schepje bovenop doen.
En dochter zit in examenklas en moet morgen toets gaan maken op school!!??
Deze nacht verliep absoluut niet vlekkeloos, en wel heel vaak met onderbroken slaap. En terwijl ik dit opschrijf denk ik: onze taal heeft toch wel mooiere alternatieven voor ‘verliep’ en ‘vlekkeloos’ in combinatie met ‘nacht’? Hopelijk kom ik daar nog wel op, voor deze #stayathome mij teveel wordt.
Goedemorgen komt gelukkig met minder zorgen dan de nacht ervoor want mam heeft wel geslapen en zuster aan huis gehad met pillen tegen duizeligheid. En na de strengere maatregelen tegen Corona gisteravond, heeft de Algemene Onderwijsbond de schoolexamens opgeschort…
Mood: opgelucht
Verder had ik dan een afspraak staan voor een onderhoudsbeurt:
En op die bewuste middag begon ik paranoia te worden want stel nou dat die monteur Corona gaat meebrengen in mijn huis en hoe moet ik dat desinfecteren dan? Dus toen heb ik het ook in mijn – nu gelukkig vele – appgroepen gegooid – en uiteindelijk besloten om het af te bellen.
Eigenlijk haat ik bellen, ik denk dat ik dan teveel onnodige plichtplegingen moet ondergaan, waar ik heel allergisch voor ben. Dus dan probeer ik het snel af te handelen, en dat loopt logischerwijs niet adequaat af.
Maar nu ging ik toch bellen dus. Mevrouw vraagt mijn postcode en terwijl ik dat opnoem lees ik ook de betreffende brief en wat zie ik tot mijn grote verbazing??!!??
De brief is helemaal NIET aan mij geadresseerd!!!
Maar dat had ik dus hardop gelezen. En mevrouw zei: oh dat is dan een foutje van de postbode.
Ik: ik zie dat nu pas!
Zij: bent u toevallig in de gelegenheid om dat in die betreffende brievenbus….
Ik: neee! ( ik denk dan moet ik helemaal naar buiten en naar dat adres en contact enzo…Corona!! )
Zij: nou u hoeft zich geen zorgen te maken want u heeft dus helemaal geen afspraak vanmiddag… fijne middag……
SjaaNelle van daar bij de Molen
Haagspraak 