Terwijl ik de tekst voor een brief aan een vriendin die ik al anderhalf jaar niet gesproken heb overdenk, trek ik mijn jas aan om naar de bibliotheek te gaan. Hier kom ik bij de afdeling Nederlandse romans – B, naast “Wat een man nodig heeft” van Martin Bril een roze schrift met kartonnen kaft tegen.
Iemands aantekeningen van school? Een dagboek, denk ik als ik het open en een ingeplakte tekst ergens rond bladzijde vijftien tegenkom. Maar er zit meer in het schrift, op het schutblad voorin stuit ik op een getypte tekst die mij de herkomst geeft:
Het schrift is afkomstig van Erica Rutten uit Vught. Zij schrijft graag en heeft op 29 juli 2015 meerdere schriften in omloop gebracht met het doel deze rond te laten zwerven, mensen de gelegenheid te geven eigen gedichten en verhalen te delen, waarna ze het het schrift door kunnen geven aan een voor hen bekende of onbekende persoon.
Ook is er een mogelijkheid om het schrift terug te sturen naar de initiatiefneemster: achterin vind ik een envelop met haar adres.
Aan de hand van de teksten die drie vorige bezitters van het schrift hebben achtergelaten kan ik de reis die het aflegde gedeeltelijk reconstrueren:
- Juli 2015, Vught, het schrift wordt door Erica Rutten in omloop gebracht,
- Augustus 2015, Leiden, er wordt een tekst over vrijheid aan toegevoegd door ene Maria,
- Oktober 2015, Drachten, Gerda Bekius schrijft een bijdrage genaamd ‘Gelukskoekjes’.
De laatst toegevoegde tekst is ‘Opruimen’, van Ate Klomp. Datum en plaats worden niet vermeld. Als ik het roze schrift zo aankijk bedenk ik mij dat ik nu twee teksten heb om over na te denken. Ik weet al waar het schrift naartoe gaat met mijn bijdrage.
Edwin IJsman
Het blog van Erica Rutten over haar project kan u hier vinden: https://zomaaropverhaalkomen.wordpress.com/
Haagspraak 