De wraak van Tommy

Al twee weken was onze Tommy spoorloos. Wij hadden hem nog wel zo zorgvuldig in een bos nabij Mont Saint Michel gedropt om voor ons de Tour te verslaan. Vanochtend stond hij ineens op Hollands Spoor. Een redactielid liep hem daar tegen het lijf.

Redactielid: “Wat doe jij hier? Hoor jij niet voor ons de Tour te verslaan?”
Tommy: “Ik heb er genoeg van, gisteravond heb ik de TGV naar Parijs genomen. Hier ben ik weer. Alles beter dan Frankrijk.”
R: “Je bedoelt die aanslagen in Nice?”
T: “Nee, de aanslag op de Tour, door de organisatie zelf!”
R: “Ik snap het niet…”
T: “Gisteren was het 39 jaar en 1 dag geleden dat Tommy (Simpson, red.) overleed. 39 is 3 keer 13…”
R: “Ja, wij kunnen rekenen.”
T: “Tommy overleed op vrijdag 13 juli 1967, in de 13e etappe van de Tour, op de Mont Ventoux. Gisteren stond ik daar verkleund bij zijn monument, te wachten op de renners.”

tommy van beek bij het monument van tommy simpson. foto:  boris doesborg
Tommy bij het monument van Tommy Simpson. Foto: Boris Doesborg

R: “Maar die etappe was ingekort.”
T: “Ja, dus ik naar beneden lopen. En een gedrang dat het daar was. Ik ben bij de nieuwe finish, 6 kilometer onder de top, nog een kilometer verder gelopen. Daar lukte het me eindelijk om me tussen de massa door te wurmen. De eerste renners in koers, waaronder Thomas de Gendt, waren toen al voorbij. Door dit geklungel van de organisatie had ik de etappewinnaar gemi…”
R: “Ze maakten er een zootje van hè? Motoren en publiek die renners in de weg zaten, tijdscompensaties voor alle betrokkenen behalve Mollema en een onbestrafte hardloper in de gele trui op het parcours…”
T: “Je laat me niet uitpraten. En ja, het is een zootje, de organisatie van de Tour kan zich na 103 jaar nog niet eens aan zijn eigen regels houden. Maar goed, waar was ik?”
E: “Je had je tussen het publiek door…”
T: “Precies, dus ik steek mijn neus uit tussen die laveloze nepsupporters, gaat er ineens een motor voor mij vol in de rem. Drie renners knallen er tegenaan.”
E: “Je wil toch niet zeggen d..?”
T: “Toen ik weer overeind gekrabbeld was zag ik nog net Froome in zijn gele hemdje wegrennen. Ik riep hem nog na: Man, neem die gebroken fiets mee! Je laat je rotzooi toch niet zomaar op straat achter?!”
R: “Tommy…”
T: “Ik ben maar naar huis gegaan. Gelukkig heeft Tommy (Simpson, red) dit dankzij de inkorting van de klim niet mee hoeven te maken.”
R: “Woef zeggen we dan maar hè?”
T: “Ja, zoiets…”

Auteur: Tommy van Beek

Columnist with a bite!

Eén gedachte over “De wraak van Tommy”

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: