Ik moet eerlijk bekennen: ik had er nog nooit van gehoord. Maar ja, ik ben dan ook geen ambtenaar. En gebruik ook geen ambtenarentaal: de wirwar van mysterieuze termen en afkortingen waaruit alleen ingewijden kunnen ontcijferen waar het over gaat.
Waar ik het over heb? Over ‘horizontale opslag’.
Voor alle duidelijkheid ga ik even terug in de tijd. In mei schreef ik op deze plaats over de Roze Steenvlakte. Vandaar het 2-tje bij de kop van dit epistel. Een steenvlakte tussen het Princes Irenepad, de Prins Clauslaan, Prins Willem Alexanderweg en de Koninklijke Bibliotheek. KB in vaktaal.
Ik repte toen over licht roze tegels. Een kleine 13.000 vierkanten en rechthoeken. De meesten 50 x 25 centimeter groot, een minderheid 25 x 25. Een goede vijf centimeter dik.
Een vergeten stenen ‘tapijt’ te midden van straten en grote gebouwen dat door niemand wordt gebruikt. Ooit was het een grasvlakte, totdat iemand – ergens in het Haagse stadhuis, zo suggereerde ik in mei – besloot dat het levende groene gras plaats diende te maken voor koud, kaal steen. Aangelegd voor een godsvermogen aan arbeidsloon. Nog afgezien van de kosten per geïmporteerde tegel.
Ik wees er op dat om de hoek, op de Princes Beatrixlaan, dezelfde tegels lagen. Als stoep- en fietspadbeslag. Tegels die voortdurend barsten en dan weer moeizaam vervangen moeten worden. Waarbij niet de tegels van de vlakte worden benut, doch nieuwe worden aangevoerd.
Mijn natuurlijke achterdocht bracht mij tot de suggestie dat de 13.000 ‘vlaktetegels’ bewust waren besteld door iemand in overschot waren besteld die zo zijn eigen zakken vulde. Alleen zou een opslag van de voorraad te veel in het snotje lopen, dus moest de berg ergens ‘verdwijnen’.
Het was een gedachte die mij maar niet los liet. Dus deed ik, in voorzichtige termen, navraag bij de gemeente Den Haag. En zie daar. Bij de roze steenvlakte gaat het om ‘horizontale opslag’ van een voorraad natuursteen. Daar is ‘bewust’ voor gekozen.
De voorraad is ‘in de basis’ bedoeld voor herinrichting van het gebied als er een nieuw project wordt ontwikkeld voor dit stukje Den Haag. De bestrating zou dan dezelfde worden als in de omgeving.
Er groeide inderdaad ooit gras, erkent de gemeente. Later was het een parkeerplaats voor degenen die aan New Babylon werkten. Toen die weg waren werd tot de aanleg van de vlakte besloten.
Waarom? Er kon volgens de gemeente geen ‘zwaar gebruik’ van dit gebied worden toegestaan. En geld voor groenbeheer ter plaatse was er niet. Dus maar steen. Als ‘tijdelijke inrichting’.
Er is echter nieuws. De KB gaat aan een grootschalige verbouwing beginnen. En een ontwikkelaar heeft zich bij de gemeente gemeld om iets met dit gebied te gaan doen. Tot dan blijven de stenen er gewoon liggen.
Ik zal de naam en de functie van de gemeenteambtenaar die belast werd met het beantwoorden van mijn initiële vragen maar niet noemen. Mijn conclusie: als de gemeente ooit met dit gebied aan de gang gaat, gaan er zoveel roze tegels verloren dat er karrenvrachten nieuwe geïmporteerd worden.
De rekening van de ‘horizontale opslag’ blijft zo gewoon liggen. Naar mijn voorzichtige schatting 1,3 miljoen euro aan steen, 275.000 euro btw, 20.000 euro arbeidsloon voor de aanleg van de vlakte (4 man, 1 maand), 1200 euro btw. Al met al, afgerond, 1,6 miljoen euro.
Vraag me wel af wat een ‘niet horizontale opslag’ zou hebben gekost.
Haagspraak 
Wat een onzin redenatie van de gemeente Het gemeentelijk/Meeuwisse opslagterrein in de Binckhorst is groot genoeg om deze voorraad verticaal op te slaan De betreffende ambtenaar zal wel 3 functies omhoog zijn geschoten na dit geniale plan. Zijn er ooit vragen gesteld over deze manier van aankopen en opslag?
Vraagt toch om een aktie om dit hier om te zetten in verticale opslag