Met onze bajonetten
regen wij vrouwen en kinderen
tot een ketting aaneen.
We zetten ze op een hoop
en schoten erop.
Dat was niet zo fijn
voor Hendrikus Colijn.
Tegenwoordig
hebben wij gelukkig drones.
*Hendrikus Colijn, voormalig ARP-politicus en minister-president in 5 kabinetten over de militaire expeditie naar Lombok in 1894: “Ik heb er een vrouw gezien die, met een kind van ongeveer 1/2 jaar op den linkerarm, en een lange lans in de rechterhand op ons aanstormde. Een kogel van ons doodde moeder en kind. We mochten toen geen genade meer geven. Ik heb 9 vrouwen en 3 kinderen, die genade vroegen, op een hoop moeten zetten, en zo dood laten schieten. Het was onaangenaam werk, maar ’t kon niet anders. De soldaten regen ze met genot aan hun bajonetten. ’t Was een verschrikkelijk werk. Ik zal er maar over eindigen.”
Colijn kreeg in 1895 de hoogste militaire onderscheiding in Nederland, de Willemsorde.
Haagspraak 
Een Neefje van hem, Ko Colijn is defensiedeskundige en schrijft over oorlog en vrede.:-)