Er mag best wat positief nieuws in de krant want zo gaan we het niet redden
Kop 1 leegstand winkels neemt toe: tip Oh wat gaat het toch nog steeds slecht met de economie in Den Haag. Was je van plan een zaak te beginnen, wacht daar dan nog mee want er gaan steeds meer zaken failliet. Dus doe dat nou niet, we zijn overbewinkeld!
Kop 2 domme dief stopt labels in zijn zak: tip Een domme dief had beter na moeten denken bij het stelen van schoenen. Als je de labels uit de schoenen knipt moet je deze labels natuurlijk niet in je zak stoppen als je ongemerkt het pand wilt verlaten.
En dan hebben wij het nog niet eens over de huizenmarkt.
Kop 3 hypotheeklast groeit eigenaren boven het hoofd: tip steeds meer mensen met betalingsachterstand. Dus wees nou niet zo dom om een huis te kopen want dan raak je in de problemen.
Kop 4 jonge generatie gaat meer…
View original post 50 woorden meer
Haagspraak 
Dit stukje doet mij denken aan Mohammed Saïd al-Sahaf; de Iraakse minister van informatie die tijdens de tweede Golfoorlog – terwijl achter hem de rookpluimen van bombardementen zichtbaar waren – bleef volharden in zijn “Niks aan de hand mensen, gewoon doorlopen”-verhaal.
De Nederlandse media berichten juist nog te weinig over wat er momenteel (ook) in ons land aan de hand is. Men signaleert nu en dan een passerend topje van de ijsberg. En dat is het.
Wie bijvoorbeeld naar de Franse televisie kijkt, ziet in dagelijkse nieuwsuitzendingen en journalistieke onderzoeksprogramma’s hoe groot de impact van de crisis op mensen is. Men volgt de werkloze vijftiger die door zijn leeftijd geen perspectief meer heeft op een baan. Of de winkelier die na tientallen jaren voor de laatste keer de winkeldeur sluit. Men laat zien hoe jongeren – met ook weinig perspectief op werk – radicaliseren in verschillende richtingen, en welke gevolgen dat heeft voor de samenleving.
En ja, het is zinvol, die structurele aandacht voor de crisis en haar gevolgen. Zie hoe de regering Hollande door de publieke opinie voortdurend onder druk wordt gezet om met concrete oplossingen te komen.
Slecht nieuws fluks onder het tapijt vegen, is niet alleen naïef. Het is ook pijnlijk voor de steeds groter wordende groep mensen in de hoek waar de klappen vallen.
Precies zoals je schrijft. Een topje van de ijsberg. Het gevaar drijft onder water. Ik ben niet voor de ogen sluiten en vrolijk doorvaren maar een nieuwe koers uitzetten waar het onzichtbare gevaar niet is. De media beseffen niet wat het effect is van massacommunicatie. Zoals ook de politiek via de journaals steeds laat horen dat wij voorlopig nog niet uit het dal zijn. Het beangstigt de burger die plannen heeft voor de toekomst. En die angst vertaalt zich in het hand op de knip houden en doemdenken.
Denkt men nu echt dat de massa niet weet wat er aan de hand is? Is het nu echt nodig daar steeds op te hameren? Ik denk dat er voor de media een rol is weggelegd om het doemdenken te keren. Daar schieten wij wat mee op.
Ja, de massa weet wat er echt aan de hand is, maar ziet dat nauwelijks terug in de media.
Wanneer ik naar mezelf kijk: het UWV meldt mij zonder schroom dat mijn kans op werk als 49-jarige feitelijk nul is. Dus ja, de hand blijft op de knip en ik heb daar alle reden toe. Ik verwacht van de media dat zij dit perspectief van een steeds groter wordende groep mensen waarneemt. En zo politici dwingt om de schade te beperken, en niet laat wegkomen met kleinerende teksten als “Handen uit de mouwen in plaats van hand ophouden”.
Waar ik in ieder geval niet op zit te wachten, is het verhaal dat na regen heus wel weer zonneschijn komt.
Reblogged this on DenHaagOrg and commented:
Een beetje No We Can Not verhaal als reactie op ADHC tips
Hoe ironisch dat je mijn reactie nu als No We Can Not verhaal verder de wereld instuurt.
Obama werd in 2008 gekozen op basis van Yes We Can, en de media plaatsten daarbij nauwelijks kritische kanttekeningen.
Vier jaar later moeten ook de Amerikanen vaststellen dat de realiteit je soms dwingt toe te geven: No We Can Not.
Dat is ook zo’n begrip dat niet klopt ‘de wereld in sturen’ op internet. Ik zet het op internet en op een plek die niemand kent als ik daar geen ruchtbaarheid aan geef. Er gebeurt niets als degene die dit bericht leest geen actie had genomen op zoek te gaan naar dat bericht. Dat is het mooie van internet.
Tja, het is toch wat. Al die domme mensen die niks van internet snappen.
Ik vroeg me al af of Haagspraak zou afwijken van Hofstijl, qua laatdunkend toontje. Je hebt deze vraag beantwoord. Dank daarvoor.
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar dit is een reblog van Hagazine.nl. Maar het reageert hier wel wat makkelijker dan op Hagazine. Dus die ‘laatdunkendheid (?!?)’ mag je Hagazine aanrekenen. Ik zou het jammer vinden als dat op de rekening van het frisse haagspraak komt te staan. Zullen we over naar Hagazine.nl?
Robert, er zijn zo veel mensen die nix van internet snappen, zoals ik. Maar toch het de moeite waard vinden om iets nieuws te beginnen. Wij hier in Den Haag hebben een hechte groep mensen die graag met elkaar stukjes schrijven over hetgeen ons opvalt, beweegd, verwonderd en tja…je bent van harte uitgenodigd om daar aan in mee te delen. Wie we precies zijn en hoe wij ons precies willen presenteren is nog in de onderzoeksfase…toch jammer dat je al direct een mening over ons hebt, aangezien wij zelf nog zoekende en vindende zijn.
Niek, keurig dat je dit gesprek elders hebt voortgezet>chappeau!
Niek, misschien is het verstandig om een aangepaste post van een reeds bestaande post (andere site) hier te posten>zodat het duidelijker is dat we niet één en dezelfde zijn…Hagazine en Haagspraak?
Zelfde verhaal, ander jasje, met plaatje erbij om het compleet te maken?!