Yolocaust – De Gedachtenpolitie

Ik word er soms zo moe van. Nu doet er weer een overigens belegen videootje de ronde op FB waarin een Duitse acteur zich druk gemaakt heeft over al degenen die poseren voor fotootjes in op en bij het Holocaust monument in Berlijn. Het is een zeer indrukwekkend monument waarbij rij na rij zware betonnen pijlers als een verzameling te dicht bij elkaar geplaatste grafzerken op een geaccidenteerd terrein naast de nieuwe Amerikaanse ambassade staan.

Dit is het filmpje:

Hier is dezelfde man aan het klagen over het toeristen gedrag in Auswitch.

Wanneer ik als toerist een andere stad bezoek ga ik graag een kerk of kathedraal in om met afgrijzen te bekijken hoeveel pracht en praal het geloof van de parochianen weer bij elkaar gesprokkeld heeft. Ik maak daar ook foto’s en realiseer mij dat ik loop over de overblijfselen van belangrijke mensen die er in hun tijd (beter nog: na hun tijd) werden begraven. Ik maak daar foto’s vooral om het bezoek aan de hand van de foto’s te kunnen herbeleven. Ook wel eens een selfie. Is dat oneerbiedig naar de kardinaals die er begraven liggen? Ik vind van niet.

Ooit bezocht ik eens de grote begraafplaats Pere Lachaise in Parijs waar onder andere Jim Morrison, de zanger van the Doors begraven ligt. Heeft u wel eens gezien wat de fans allemaal met zo’n graf uithalen? Afgelebberd gekust, aangehaald en afgeveegd.

Ik heb het Joden monument in Berlijn ook bezocht en er veel foto’s van gemaakt. De non en de tuinman hierboven zijn daar voorbeelden van. Als de makers van het monument of Berlijn geen interactie met het monument zouden willen toestaan, dan moeten ze maar een hek eromheen zetten.

Kort en goed vind ik dat iedereen selfies moet kunnen maken op in en bij het monument. Dat hoeft niet perse oneerbiedig te zijn. Dat is een manier van beleven en herbeleven van het moment van deze tijd.

Tot slot: Het is ook goed dat iemand de mensen die selfies maken confronteert met hoe anderen daar tegenaan kunnen kijken. Veel van de gefotografeerden uit het filmpje hebben hun excuus aangeboden en de betrokken foto’s van social media afgehaald…..

Net zo goed als mensen zich aangesproken kunnen volgend door mensen die selfies maken kunnen mensen die elkaar kussen in Auswitsch zich aangesproken voelen door mensen die daar wat van zeggen. Vrijheid blijheid. Ik kan me ook niet aan de indruk onttrekken dat het type mens dat achter zijn computer ach en wee roept over selfies, hetzelfde type mens is dat in de oorlog wegkeek van wat er met Joden gebeurde….de man erkent zelve dat hij niets durfde te zeggen. Als je het ergens niet eens bent, heb ik geleerd er wat van te zeggen….

Auteur: Happy Hotelier

Retired hotelier. Active blogger at HappyHotelier.com, Weekendhotel.blog ChairBlog.eu Haagspraak.nl and other blogs

2 gedachten over “Yolocaust – De Gedachtenpolitie”

  1. Groot hek eromheen met veel prikkeldraad dat houdt mensen buiten . Als je het toegankelijk maakt moet je nevendefecten voor lief nemen .

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.