Het juweel in de Archipelbuurt

Enige tijd geleden wandelde ik door de wijk Archipel,na hier en daar wat foto’s te hebben gemaakt sprak een van de bewoners mij aan.
Ze vroeg wat ik al zo deed met de foto’s en welke onderwerpen mijn interesse hadden.
Ik vertelde het een en ander,op een bepaald moment vroeg ze of ik al een bezoek had gebracht aan het Delihofje.
Ze vertelde het een en ander over het hofje en wat er te zien was ,mijn nieuwsgierigheid was meteen gewekt.
Na afloop van het gesprek ging ik snel richting het hofje,daar aangekomen viel mijn mond open van verbazing ,het was nog mooier dan ze verteld had.


De verschillende gevels waren prachtig versierd met blauwe Portugese tegels en voorstellingen. Het hofje werd gebouwd in 1891 om werknemers van de paleizen te huisvesten. Zo kreeg het hofje de bijnaam “Hofje van de Hofhouding”
De tableaus met geüniformeerde soldaten laten m,i soldaten zien uit de periode ± 1815
Het hofje is evenals de andere hofjes in de wijk Archipel een oase van rust .

Buste Copernicus terug van weggeweest

 Het is alweer een tijd geleden dat ik de foto’s van het borstbeeld van Copernicus maakte Het borstbeeld zag ik vroeger regelmatig als ik over het Copernicusplein fietste. 

mijn foto met old-photo-effect/

Pas veel later ontdekte ik dat het beeld verdwenen was. 
De plek op het Copernicusplein bleef leeg tot een paar jaar geleden toen een groep buurtbewoners op zoek gingen. Het beeld bleek door de bewoner eigenaar meegenomen te zijn  toen hij ging verhuizen.  De eigenaar wilde het beeld wel afstaan voor herplaatsing op zijn oorspronkelijke locatie maar de huidige eigenaars van de woningen wilde dat niet. 

Gelukkig is een van de bewoners op het plein bereidt gevonden om het borstbeeld op zijn balkon te laten plaatsen. Beeldhouwer restaurateur Paul van Laere heeft het beeld gerestaureerd en in 2024 op de nieuwe locatie geplaatst.,waar de buste weer voor iedereen te zien is. 

Bron : Paul van Laere  

 Meer info over het beeld  oa Tekstbron /Info  Buitenkunst  

Paul van Laere  https://www.paulvanlaere.com/mg_restoration.html

Fontein en monument van L.E Hekmeijer

Enige tijd geleden wandelde ik van station Voorburg naar Den Haag ,onderweg hier en daar wat foto’s gemaakt  oa o van Het huis De Werve in Voorburg .Ben een beetje om het huis heengelopen en zag aan de zijkant in het plantsoen een mooie  marmeren fontein.

 Wat foto’s gemaakt en zou later wel uitzoeken wat en van wie het was. Zie de info op https://www.absolutefacts.nl/kastelen/data/wervevoorburg.htmInfo over de fontein daar moest ik wat langer naar zoeken maar vond het wel.Ik las dat L.E Hekmeijer eigenaar van de fontein was en dat na sloop van het buitenhuis van de familie de fontein werd geplaatst bij De Werve.De naam Hekmeijer kwam me bekend voor,enige tijd later viel het kwartje.De fontein behoorde toe aan L.E Hekmeijer  die in Voorburg op de buitenplaats Heeswijk woonde.

Hekmeijer was een gepensioneerd  officier in  Nederlandse dienst. Na zijn overlijden in 1903 is hij in Duitsland gecremeerd.Cremeren was in Nederland nog niet toegestaan . 

Er word beweerd dat hij de eerste Nederlander was die gecremeerd werd ,maar Multatuli ging hem in februari 1887 voor. In de tuin van de buitenplaats te Voorburg werd een monument  gebouwd  door CH van Wijk waarna zijn as in een urn werd geplaatst.Zijn vrouw de Duitse Therese Elise Konings

 heeft in een testament het graf van haar man aan de Voorburgse gemeente aangeboden.Die gemeente wilde het monument niet in ontvangst nemen en zo belande het graf in Oud Eik en Duinen .Het is een van de mooie monumenten op de begraafplaats  

Nadat ik een foto van het monument op mijn Flickr pagina had geplaatst kreeg ik van een familielid uit Australië het volgende bericht.

Vond het een mooie aanvulling

Tekstbronnen https://www.absolutefacts.nl/kastelen/data/wervevoorburg.htm

Monuta

NOS https://lvc-online.nl/cremeren-in-nl/historie/

Van Roomhuis Boshek tot Résidence Chateau Bleu

“Het Roomhuis”, Boschhek beeld Haags Gemeentearchief HGA

Onlangs  maakte ik een lange wandeling vanaf Voorburg,Hofzichtlaan,Reigersbergen,Haagsebos naar DenHaag CS .Onderweg heb ik wat dingen gefotografeerd. Toen ik Reigersbergen uitkwam en door het Haagsebos wou lopen bleef ik even bij Résidence Château Bleu staan, fotografeerde de steen met tekst bij de ingang .

Fotografie Roel Wijnants

Ik keek even bij de ingang door het glas naar binnen om te kijken of er binnen nog iets te zien was. Ik had wel eens iets over een gevelsteen  gehoord. Een dame kwam toevallig naar buiten en vroeg of ik iets zocht, ik vertelde van de gevelsteen en ze zij “kom maar mee” en liet me de gevelsteen zien. Eerst heb ik even de steen goed bekeken en daarna gefotografeerd  Op de gevelsteen staat het Bos-hek met in de achtergrond het gebouwtje waar het mee begonnen was

Fotografie Roel Wijnants

ze vertelde het een en ander over de steen ,waar hij vandaan kwamen en zei “ik heb een paar boeken over de geschiedenis van  Château Bleu wil je ze inzien’? Ik zei dat ze dat beter niet aan iedereen  moest vragen omdat je rare verhalen hoort in deze tijd.Ze moest lachen maar begreep de waarschuwing. Na nog wat gepraat te hebben nam ik afscheid en vervolgde mijn weg richting CS.Thuis gekomen ,foto’s bekeken en op zoek gegaan op het www naar info wie wat en waar over Château Bleu. In het verleden  was er een boshek  met portierswoning geplaatst op de grens van het jachtgebied , De bewakers verstrekte de dorstige  bezoekers afgeroomde melk, het bezoek nam toe er kwam uitbreiding en dat kreeg de naam  “Roomhuis Boshek”Jaren later  werd er een groot gebouw geplaatst (Blauw Kasteel)

Het Roomhuis”, Boschhek Beeld; Haags gemeente archief HGA

 Het blauwe kasteel werd Château Bleu . In WO-11 werd op last van de Duitsers oa. Château Bleu gedeeltelijk gesloopt.Na de oorlog werd op de plek een Minangkaboushuis geplaatst dat er jaren heeft gestaan . Het diende als restaurant.Als kind heb ik het huis wel gezien als ons gezin/famile op de fiets naar en van Dierentuin Wassenaar gingen.Weer later is het Minangkabous huis  ontmanteld/opgeslagen om plaats te maken voor het nieuwe  luxe woonhotel Résidence Château Bleu. Infobron  Henk Alsem Geheugen van Bezuidenhout gemeente archief Den Haag.meer info op https://bezuidenhout.nl/geheugen/roomhuis-boschhek/

Het Galgenpad in Den Haag

Tijdens een wandeling vanaf Scheveningen richting het centrum van Den Haag kwam ik via de Waterpartij in een ander deel van het Scheveningse bos uit. Opeens zag ik een straatnaambord dat ik nog nooit eerder gezien had, “Galgenpad” ik wist ongeveer wat dit moest betekenen, maar in het Scheveningse bos was voor mij een complete verrassing.

Ik kende een paar galgenvelden, zo wist ik dat bij de Laakmolen een galgenveld was.
Dit veld was vanaf de middeleeuwen tot 1795 in gebruik.Na die datum werden galgenvelden in Holland definitief afgeschaft.
Een Galgenveld werd gebruikt om lichamen van ter dood veroordeelde en geëxecuteerde misdadigers te laten hangen.
Het idee was dat bezoekers en inwoners van Den Haag zo duidelijk konden zien wat er met ze kon gebeuren als ze zich niet aan de wet zouden houden.

 Laakmolen
Het terrein van de molen en het galgenveld was tot ongeveer de 20e eeuw Rijswijks grondgebied.
De geëxecuteerden waren veroordeeld door het Hof van Holland,
niet door de Magistraat van ‘s-Gravenhage.
De laatste bestuurders hadden een eigen galgenveld aan de Scheveningseweg vandaar de naam Galgenpad.

Verder was er vroeger ook” Het Swarte Duijn “een galgenveld bij Solleveld Ockenburg.

Solleveld

In het Haagse Bos is ook een plek geweest waar een zgn halve galg stond .


Onder de vele info vond ik ook een bericht waarom laantjes in bossen en parken die nog geen naam hebben,er nu wel een hebben gekregen.
Nl om als er iets gebeurt is enigszins een locatie voor politie en hulpdiensten te hebben om naar toe te rijden .

Info bronnen https://www.vliegveld-ockenburg.net/lo/pages/galgenveld.php

Gemeente Den Haag