Ik ben een liefhebber van klassieke muziek, geen kenner.
Muziek is ook geschiedenis. Aan de muziek herkent men de tijd waarin het gecomponeerd werd en vertelt ons meer dan de hoorbare noten alleen. De laatste jaren ben ik tot het besef gekomen dat er veel meer is dan Mozart, Bach en Vivaldi en ben me ook een beetje gaan verdiepen en de modernere klassieken. Eerst komen dan natuurlijk Mahler, Richard Strauss en Wagner (en vele anderen) voorbij, maar er blijkt daarna nog zo veel meer nieuws onder de zon. Van totaal onbegrijpelijk tot “niet om aan te horen”. In deze chaos van de twintigste eeuw heb je een gids nodig. Om iets te begrijpen moet je ook bereid zijn je ergens in te verdiepen en er ook moeite voor doen. Een flinke dosis gezonde nieuwsgierigheid is dan onontbeerlijk. En Reinbert de Leeuw is dan de gedroomde reisgids die je meeneemt in het doolhof aan klanken en geluiden die de moderne componisten op papier hebben gezet. Reinbert is muziek en liet zich gelukkig niet verleiden in te gaan op vragen omtrent zijn privé-leven. Als ik Wilfried de Jong was geweest had ik me wat terughoudender opgesteld en Reinbert zijn gang laten gaan. Dit was geen avond om de gast te onderbreken maar hem volop de ruimte te geven. Desnoods door de kijker een fragment minder te laten zien dan in het draaiboek aangegeven stond. Ondanks dat was ik toeschouwer van een fantastisch college van de klassieke muziek in de 20ste eeuw. Het is nog steeds soms totaal onbegrijpelijk zal hier en daar voor mij ook “niet om aan te horen” blijven maar mijn nieuwsgierigheid is groter geworden en ik ga verder op avontuur.
Je kunt hier de hele uitzending terugzien. Het duurt 3 uur, dus als je het doet neem er dan gewoon de tijd voor. Deze link heb ik via Uitzending Gemist van de NPO gepakt. Ik heb geen idee hoe lang ze dit on-line laten staan.
Haagspraak 