Ap is onze grote vriend. Dagelijks doen wij bij hem onze boodschappen. Het is crisis, veel mensen hebben het niet breed en letten op de kleintjes. Dus komen wij er graag. Hij heeft vriendelijk personeel. Als je vraagt waar een product ligt, lopen zij helemaal mee naar het juiste schap. Wij kunnen er veilig winkelen, want overal hangen camera’s en hoeven niet bang te zijn, dat wij in zijn toko onze portemonnee kwijtraken.
Volgens oud kruideniersgebruik, biedt Ap de mogelijkheid om een winkelwagen of mandje te gebruiken, om de vele aangekochte boodschappen tijdens onze droomreis door consumptieland te kunnen vervoeren.
Behalve in de Weimarstraat. Filiaalmanager Herbert is van mening, de door zijn baas, ons opgelegde huisregel om altijd een mandje te moeten pakken en mee te dragen strikt na te komen. Zo kan het voorkomen dat een dagelijkse kasspekker, die enkel even binnenwipt voor een pakje vanillesuiker, door een lange bewaker in een soort politiepak, gesommeerd wordt toch een mandje te gebruiken.
“Daar doe ik niet aan mee, daar heb ik geen zin in”, meld ik de breedgeschouderde. “Ik kom enkel een klein product halen. Weet u ook waar de vanillesuiker staat?” Zonder enige kennis van de inhoud van zijn te bewaken winkel, roept hij bovengenoemde manager er bij. “Dat is een huisregel mijnheer, daar moet u zich aan houden.”
Ik kom hier vrijwel iedere dag en mensen pakken enkel een mandje als zij deze nodig hebben. Vandaag niet. Iedereen moet aan het mandje. Zo gaat een goedlopende zaak niet met zijn klanten om. Dit is geen klantvriendelijkheid meer, dit is schofferende intimidatie. Ik heb er schoon genoeg van.
“De politiek maakt en rechters toetsen wetten en regels. Weet u ook waar de vanillesuiker staat? Zal ik u mijn kaartje geven?”, vraag ik hem, “ik ben verslaggever van Haagspraak en mag ik u bedanken voor een mooi artikel, wat is ook al weer uw naam?”
Hij bedekt snel met zijn hand, de op zijn borst en waarschijnlijk wegens bewezen diensten, uitermate grote naamkaart. “U kunt contact opnemen met Albert Heijn media”. Ik meld hem dat ik ook zonder hun hulp een artikel kan schrijven.
Ik loop Ap’s zijn zaak uit, houdt het klapdeurtje open voor een consument in een invalidenwagen en wordt achternagelopen door een zichtbaar geschrokken manager, die eist dat ik mijn kaartje geef.
“Nee, mijnheer, die krijgt u niet, dat is veel te zwaar om te mee te nemen en daar heeft u dan toch echt een mandje of winkelwagen voor nodig.”
Ik kom er nooit meer.
Haagspraak 
Herbert valt door de mand. Straks moet de klant zich nog bij binnenkomst legitimeren met een bonuskaart.
Mooi taalgebruik. Je voelt de woede maar blijft een heer. Herbert jaagt klanten weg, ik zou hier ook niet van gediend zijn.
Haha. Wat zou de reden zijn voor het opeens handhaven van zo’n stupide regel?
Ik neem aan om te laten zien dat er bewaking aanwezig is voor onze veiligheid en als signaal, dat er vooral niet iets ontvreemd mag worden. Het is wellicht goed bedoeld, maar uitermate klantonvriendelijk.
Appie is overal , er valt niet te ontkomen aan Appie … er zijn zelfs 2 Appies op minder dan 200 meter in de zelfde straat …vluchten kan niet meer
Er zijn helaas meer winkels die een mandje verplicht stellen . Deze maatregel is opgelegd vanwege het vele proletarisch winkelen .
Maar de houding van het personeel kan soms tot onaangename situaties leiden . Ik noem ze vaak Hauptmann von Köpenick . geef ze drie zilverenknopen en ze denken generaal te zijn 🙂
Ik hoop dat je vaker dit in dit soort situaties verzeild raakt :-))
Het levert een prachtig verhaal op zou als Kronkel geen slecht figuur slaan .
lijkt Nico Servaas wel. daar moest je je eigen gitaar bij de ingang afgeven. “ja anders weet ik natuurlijk niet of die van mijn of van jou is he? hahahahaha”.
Een prachtige story weer Ed, en een typische Oenkenstein. Maar je vanillesuiker moest je nu ergens anders halen. Even dacht ik dat het over de mandjes zelf zou gaan. Want die deugen voor geen meter volgens onze mini F1-AH-coureur Lucas. De stapel mandjes met een oneven aantal wieltjes is hoger dan die mét! Dit zijn toch perfecte scripts voor een dagelijkse sitcom van vijf minuten? Als afsluiter komt de manager achter je aan gehold met het zakje vanillesuiker als spijtbetuiging. Ik zie het helemaal voor me.
Maakte iets soortgelijks mee. Had niks gekocht en werd staande gehouden. Waarschijnlijk zelfde breedgeschouderde. Kon zich niet legitimeren en meneer de manager (ha hij heet Herbert) wilde zijn identiteit ook niet prijsgeven. Staat zeker niet in de huisregels.
Staande gehouden worden, terwijl jij niets gekocht hebt. Dat is absurd. Alsof jij absoluut iets moet kopen. Als een product nu is uitverkocht en niet in de schappen ligt, of indien men de pinpas is vergeten mee te nemen? Verplicht in de rij bij de kassa gaan staan met een leeg mandje? Om vervolgens niets af te rekenen bij een caissière, die op de autopiloot vraagt: “Heeft u een bonuskaart?”
Ap’s huisregel wordt trouwens niet consequent toegepast: Als men tabak gaat kopen bij de servicedesk, wordt men niet staande gehouden en aangesproken. Of breng ik nu een manager op een fantastisch klantvriendelijk idee?
Ik noem Ap altijd appie happie
Zo het is komkommertijd mijnheer de ‘journalist’
Zeiken om het zeiken zullen we maar zeggen
Waarom een mandje? Misschien dankzij de gappende medemens? Wil of kan je dat niet begrijpen dan is voor zeurende zeikerds zoals u nog altijd de Albert bezorgservice
Ik vind het verplicht stellen van een mandje gezeik. Wilt u of kan u dat niet begrijpen? Uw commentaar kan ook als gezeur worden afgedaan. Gelukkig heeft u voor het lezen van Haagspraak geen mandje of bezorgdienst nodig. Als u het artikel goed gelezen heeft, dan weet u dat ik geen voet meer in deze begripvolle zaak zet
Tsja…als ik daar bewaker zou zijn of zetbaas, zou ik ook met opgetrokken wenkbrauw naar je kijken en nagaan of je dat zakkie vanillesuiker niet gewoon in je zak had gestopt….zeker als je zo de zaak in wandelde….
MOVING
EROTIC
DEEPLY
DARK
BEAUTIFUL
Als wandelende reclame voor een huiskoffiemerk van de concurrent….
Ja, want van erotiek zijn ze bij Appie natuurlijk niet gediend…:-)
Naast de Appie zit een hoerentent.
Zouden ze in die hoerentent ook op de kleintjes letten?