Hij zit voorovergebogen over zijn tafel, steunend op de linkerelleboog, zoals kleine kinderen die aan een kleurplaat werken dat ook wel doen. Misschien is hij ook wel met een kleurplaat bezig, bedenk ik mij, hij heeft dezelfde obsessieve concentratie als een spelend kind. Met een matzwarte stoffen jas over de stoel, ‘nette spijkerbroek’ en grijs … Lees verder “HEMAtales 8, Grijs met zwart”
Ik zit aan een ronde tafel bij het raam met vier stoelen, alleen uiteraard, anders kan je niet schrijven. Aan de tafel naast mij zitten twee zwarte vrouwen. Een jongere en oudere, de jonge praat onophoudelijk, op enigszins bedekte toon, de oudere luistert, een opengesneden croissant met wat kaas in haar hand boven het bord … Lees verder “HEMAtales 7, Family matters”
De man die aan mijn rechterkant zit tikt op een zwaar model laptop, met dikke body. Ik stel me voor dat het ding zwaar rekenwerk aankan, voor 3D-rendering, CAD-applicaties en dergelijke. Gekleed in een donkerblauwe sweater, met modieuze pads in de ellebogen, die van hem geen foute hipster maken, maar een echte ‘working class hero’, … Lees verder “HEMAtales 6, Working class hero”
Aan de ontbijttafel begin ik als eerste met het ontcijferen van een document dat mij op straat werd overhandigd: een belangwekkende tekst in het Spaans. Deels getypt in een strak en duidelijk lettertype, deels met de hand aangevuld, kan ik dit revolutionaire pamflet niet negeren. De man die het mij het aanbood wenste mij vriendelijk … Lees verder “HEMAtales 5, España nooo es pute”
Het koffiezetapparaat van de HEMA is een ingewikkelde machine waarvan de gevaren voor de leek niet onderschat mogen worden. Dit duivelse instrument heeft maar liefst zes(!) knoppen. Om het nog ingewikkelder te maken correspondeeert elke knop met een eigen smaak koffie. De keuze is ingewikkeld: twee van de koffievarianten zijn vies, twee zijn niet geschikt … Lees verder “HEMAtales 4, De koffieautomaat”
Haagspraak 