Cheng is waarschijnlijk de meest productieve dichteres die de Opûh koffie bezoekt. Haagspraak nodigde haar uit om ook voor ons te publiceren. Haar debuut op onze site is dit prachtige gedicht over de verbondenheid tussen mens en natuur. Mocht u geen Chinees kunnen: luister dan maar.
文/沉淀
花草树木呼吸着阳光
湖中的大雁荡漾着风光
一阵风吹过树梢
快乐和忧伤都吹进
大地的土壤
爱着身边的每一片落叶
爱着世界的每一份感伤
触摸到树叶上的光芒
犹如触及到你的目光
这个世界是善良的
物欲的天空挡不住
内心深处的善良追求
即使天上飘来乌云
终究被风吹散阴谋
你像天空一样默默无语
守候着每一份善良回归
守候着土地诚实的面孔
Haagspraak 
Maar even vertalinkje doen?
Bloemen en bomen ademen zonneschijn
Dayan kabbelend meerlandschap
Een windvlaag blies de bomen
Blij en verdrietig blazen
Soil aarde
Ik hou van iedereen vertrekt rond
Ik heb genoten van elke sentimentele wereld
Tik licht op de bladeren
Alsof je ogen te raken
Deze wereld is goed
Materialisme hemel niet te stoppen
Het streven van de goedheid diep van binnen
Zelfs als de hemel wolken dreven
Immers, de wind verspreid plot
Je houdt de lucht in stilte
Wachten elk goed rendement
Wachten op land eerlijk gezicht
En hoge wauw factor Eduard!
Waar Google Translate al niet goed voor is. Ik zou wel een mooie hertaling willen lezen in mooi Nederlands.
Wat let je Pieter?
Ni Houw
Das te kort Theo.